Όταν τα παιδιά ζητούν δώρα και εμείς δεν έχουμε χρήματα…
21 Δεκεμβρίου 2013
Ο άνδρας μου είναι άνεργος εγώ δουλεύω σε ημιαπασχόληση και ουσιαστικά ζούμε με την οικονομική στήριξη των γονιών μας. Έχουμε 2 παιδιά 5 και 6 ετών αντίστοιχα και δυστυχώς δεν έχουμε χρήματα να γιορτάσουμε φέτος όπως θα θέλαμε τα Χριστούγεννα και κυρίως να πάρουμε δώρα στα παιδιά μας που βλέπουν τις διαφημίσεις, ζητάνε, βλέπουν και τα παιχνίδια που έχουν τα άλλα παιδάκια και θέλουν να τα αποκτήσουν. Τι πρέπει να τους πούμε; Είναι βέβαιο ότι θα καταλάβουν τη διαφορά. Πώς να αντιδράσουμε; Πώς να το χειριστούμε;
Αγαπητή αναγνώστρια, στο ερώτημά σας απάντησε ο ψυχολόγος- ομαδικός θεραπευτής, Δημήτρης Κατσαρός.
Βασικά στις περιπτώσεις που η κατάσταση είναι δύσκολη χρηματικά πρέπει να επενδύουμε πολύ στις ανθρώπινες σχέσεις. Δηλαδή καλούμε ανθρώπους στο σπίτι, φτιάχνουμε όλοι μαζί πράγματα οικονομικά και ο καθένας φέρνει ότι έχει να προσφέρει, βάζουμε όλη την καλή μας διάθεση και ανακαλύπτουμε αυτό που λέμε «ισχύς εν τη ενώση».
Το ότι δεν έχουμε χρήματα δε σημαίνει ότι δεν μπορούμε να χαρούμε τις γιορτές. Λίγο αν δώσει ο καθένας μπορούμε να φτιάξουμε πράγματα τα οποία δε θα καταφέρναμε να έχουμε αλλιώς. Ένα πολύ απλό παράδειγμα: Δεν έχετε λεφτά να φτιάξετε δέντρο; Την ημέρα που θα μαζευτείτε σπίτι φέρτε ο καθένας από ένα στολίδι, κάποιος θα έχει ένα παλιό πλαστικό στην αποθήκη του και φτιάξτε το! Θα δείτε πόση χαρά θα σας δώσει. Είναι πολύ καλύτερο από το να επικεντρωθούμε στο ότι δεν έχουμε χρήματα. Οι οικογένειες στην Ελλάδα ευτυχώς έχουν ισχυρούς δεσμούς, οπότε μπορούμε όλοι να μαζευτούμε στα σπίτια και με φίλους μαζί και να περάσουμε όμορφα ακόμα και αν δε βγούμε έξω.
Να είμαστε κάπου μαζεμένοι όλοι μαζί ώστε να νιώθουμε την κοινότητα. Τα χρήματα τα λίγα του καθενός είναι πολλά όταν είμαστε μαζί και μπορούμε να τα μοιραστούμε. Το μοίρασμα στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό.
Τα παιδιά πρέπει να τα βάλουμε στην νοοτροπία ότι μπορούν να φτιάξουν μόνα τους τη χαρά τους. Μπορούμε να τα μάθουμε να παίρνουν χαρά φτιάχνοντας μόνα τους πράγματα όπως για παράδειγμα χριστουγεννιάτικες χειροτεχνίες. Σίγουρα στο ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον θα υπάρχουν μεγαλύτερα παιδιά που θα μπορούσαν να δώσουν παιχνίδια τα οποία δεν χρειάζονται πια. Ας τα ζητήσουν, δεν είναι κακό.
Τώρα ως προς το τι πρέπει να πουν στα παιδιά τους. Πρέπει να μιλάνε πάντα ρεαλιστικά, να τους αναφέρουν ότι παιδιά φέτος δεν έχουμε πολλά χρήματα αλλά φέτος αυτό δεν μας κάμπτει από το να ζήσουμε την ευτυχία μας. Αυτή είναι η γενικότερη τάση: Ρεαλισμός αλλά ποτέ μην αποκλείουμε την αισιοδοξία. Πρέπει να δείξουμε στα παιδιά ότι με αυτά που μπορούμε να κάνουμε είναι αρκετά για να μπορέσουμε να καλύψουμε τις προσωπικές μας και τις οικογενειακές μας ανάγκες. Και αν δεν μπορούμε υπάρχει το μοίρασμα και η κοινή απόλαυση πραγμάτων με τους άλλους τους κοντινούς μας ανθρώπους μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Αυτό άλλωστε είναι και το πνεύμα της γιορτής των Χριστουγέννων.
Όταν το παιδί ζητά…
Πρέπει να του πούμε ότι αυτή τη στιγμή δεν έχω χρήματα. Όταν έχω θα στο αγοράσω. Το παιδί πρέπει να μάθει να αντέχει τη ματαίωση και ο γονιός θα πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται το πώς θα πει όχι στο παιδί του. Τα παιδιά στη ζωή θα ακούν το «όχι» και είναι κάτι που θα πρέπει να μάθουν να το αντέχουν. Ας διαχειριστούν λοιπόν οι γονείς αυτές τις δύσκολες περιστάσεις προς το όφελος των παιδιών τους.
Όταν το παιδί ζηλεύει τα παιχνίδια των άλλων παιδιών…
Δεν θα πρέπει να μπούμε στη λογική της σύγκρισης. Να πούμε δηλαδή ναι, αλλά αυτό το παιδάκι δεν έχει το τάδε …. Να μην πούμε το σύνηθες «τα πράγματα δεν φέρνουν την ευτυχία» γιατί έτσι καλλιεργείται η εντύπωση ότι όταν αποκτούμε πράγματα υπάρχει κίνδυνος ότι πίσω από κάθε ευτυχία υπάρχει κάτι κακό. Είναι λάθος αντίληψη για τη ζωή αυτή. Πρέπει να του πούμε «ναι έχεις δίκιο αυτό το παιδάκι έχει ωραία παιχνίδια αλλά αν νιώθεις πολύ άσχημα εγώ μπορώ να κάνω κάτι όμορφο για σένα για να σε κάνω χαρούμενο. Να σου φτιάξω το αγαπημένο σου φαγητό σήμερα». Να μπει σε μια διαδικασία να συζητήσει με το παιδάκι. Έχω αυτά τα πράγματα τώρα, τι από αυτά θα σε έκανε χαρούμενο;
Πηγή: boro.gr