Χριστέ μου, Γλυκύτατε.

 

Κλίνω το γόνυ ευλαβικά

με συντριβή καρδίας,

θερμά ζητώ την αρωγή

ως τέκνον , μετανοίας

που αποζητά με τα θεριά

να πάψει πλέον να πολεμά,

σε στίβο ακηδίας,,,

Τριγύρω τώρα , ανακωχή

και ευθύς με δέος και προσοχή

μια αυτοσχέδια προσευχή

θα ξεδιπλώσω απ,  την ευχή

ως της καρδίας την ιαχή

που μέσα από την ταραχή,

αποζητά μια νέα  αρχή…

((Άνακτα- Καρδιογνώστη

ζωής ναυαγοσώστη.

Τους  ρύπους, ξέχνα  της  καρδιάς,

άκου τους κτύπους διαμιάς

και  ευθέως την παναγάπη σου,

δώσε ,  στον αποστάτη σου….

Διώξε μακριά τον πόνον

και μη με αφήσεις μόνον.

Την σκέπη χάρισε μου, 

Γλυκύτατε Χριστέ μου…

Δέξε με τον αμαρτωλόν.

εξόρισε τον πειρασμόν

απότρεψε τον παιδαιμόν

μη με αφήνεις στον γκρεμόν))…

Άνοιξες τις αγκάλες σου

και πταίσματα δεν είδες..

και όλες ανοίγουν,  διάπλατα

του Παραδείσου οι πύλες…

Ουράνιες με υποδέχονται

Αγγελικές δυνάμεις,

τα  Χερουβείμ και Σεραφείμ

στέλνεις για να με πάρεις…

Τον άθλιον σου τον   υιόν

τον  οδηγούν  ως τον  αμνόν

εις  τον Ποιμένα τον Καλόν,

στον κόσμο τον αληθινόν….

Και τώρα πια, ειρήνη

μες, τη ζωή, γαλήνη.

Γλυκύτατε Χριστέ μου,