“Χαίροις, πάτερ Πορφύριε”.
29 Νοεμβρίου 2013
Αγιογραφία του αγίου Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου
Απόσπασμα από τον πρόλογο του κ. Καραδήμου στο βιβλίο του “Χαίροις, πάτερ Πορφύριε”.
«Άγιοι δε εισι πάντες, όσοι πίστιν ορθήν μετά βίου έχουσι· καν σημεία μη εργάζωνται, καν δαίμονας μη εκβάλλωσιν, άγιοί εισιν».
(Ιωάννης Χρυσόστομος)
Υπό το πρίσμα των λόγων τούτων του ιερού Χρυσοστόμου θεωρούμενος, ο Γέρων Πορφύριος είναι άγιος. Διότι και πίστη ορθή, σύμφωνη κατά πάντα προς τα δόγματα της Ορθοδόξου Εκκλησίας είχε, και ζωή σύμφωνη με την πίστη αυτή, άμωμη και ανεπίληπτη, ώστε να εφαρμόζεται σ’ αυτόν πάλι ο λόγος του ιερού Χρυσοστόμου «άγιός εστιν ο της πίστεως μετέχων, άμωμος, ο ανεπίληπτον βίον έχων».
Τούτο ομολογείται από όλους, όσοι εγνώρισαν τον Γέροντα Πορφύριο, και από υπευθύνους εκκλησιαστικούς άνδρες· προ πάντων δε επιβεβαιώνεται από τον ίδιο τον Θεό με τα πολλά χαρίσματα, με τα οποία είχε προικίσει τον Γέροντα Πορφύριο, επιβραβεύοντας την ορθή πίστη και βιοτή του, την αγιότητά του γενικώς. Διότι, όπως υπογραμμίζει ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, «άπας ο των αγίων έπαινος και μακαρισμός δια των δύο τούτων συνίσταται, δια τε της ορθοδόξου πίστεως και του επαινετού βίου, και δια της δωρεάς του Αγίου Πνεύματος και των χαρισμάτων αυτού. Τοις γαρ δυσί τούτοις το τρίτον συνέπεται. Εν γαρ τω βιώσαί τινα καλώς τε και θεοφιλώς μετά φρονήματος ορθοδόξου και εν τω χαριτωθήναι από Θεού και δοξασθήναι δια της του Πνεύματος δωρεάς, συνέπεται αυτώ ο έπαινος και ο μακαρισμός παρά πάσης της Εκκλησίας των πιστών και παρά πάντων των διδασκάλων αυτής. Πίστεως δε και έργων ανελλιπώς μη καταβληθέντων, αδύνατόν εστιν την παρουσίαν γενέσθαι ποτέ του προσκυνητού και θείου Πνεύματος και την δωρεάν αυτού λαβείν τινα των ανθρώπων».
Έτσι ο Γέροντας Πορφύριος, εκτός από την ορθότητα της πίστεως και της ζωής του, έχει επί πλέον συνηγορούντα υπέρ της αγιότητός του και τα θαύματα, τα οποία πραγματοποίησε η χάρη του Θεού, μέσω αυτού, κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής του, πραγματοποιεί δε και τώρα, μετά την οσιακή κοίμησή του. Είναι πάρα πολλοί οι πιστοί, από διάφορα μέρη της Ελλάδας και του εξωτερικού, που προσέρχονται στο Ησυχαστήριο του Γέροντα στο Μήλεσι και γνωστοποιούν και ομολογούν τα θαύματα που επετέλεσε για χάρη τους ο άγιος Γέροντας Πορφύριος, τον οποίον είχαν επικαλεσθεί στις προσευχές τους, και σπεύδουν, ευγνωμονούντες, να τον προσκυνήσουν στο κελάκι του και να τον ευχαριστήσουν.
Η φήμη του Γέροντα ως αγίου έχει διαδοθεί παντού, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, και όσο εκείνος ταπεινοφρονών εκρύβετο και απέφευγε τη δημοσιότητα, τόσο ο άγιος Θεός τον δοξάζει και δημοσιεύει τη ζωή του, σύμφωνα με το Γραφικό «τους δοξάζοντάς με δοξάσω» (Α Βασιλ. 2,30).
Επί πλέον πολλοί ευσεβείς φιλοτεχνούν εικόνες του Γέροντα για να τον προσκυνούν τιμητικά στα σπίτια τους, και άλλοι, κληρικοί και λαϊκοί, συνθέτουν διάφορα τροπάρια για να τον υμνούν. Παντού δε είναι διάχυτη η πίστη και η ομολογία για την αγιότητα του Γέροντα Πορφυρίου. Η vox populi, λοιπόν, η φωνή δηλαδή του λαού, του φύλακα της Ορθοδοξίας, εκφράζει και επαναλαμβάνει καθημερινώς την αψευδή μαρτυρία του Θεού για την αγιότητα του Γέροντα Πορφυρίου, μαρτυρία την οποία παρέχει συνεχώς επί δεκαετίες ολόκληρες ο Θεός με τα πολλά και εξαιρετικά χαρίσματα που του χάρισε, καθώς και με τα θαυμαστά γεγονότα, τα οποία πραγματοποιεί η χάρη Του δια μέσου αυτού. Ον δε ο Θεός ηγίασε, τις δύναται να αμφισβητήσει; «Τις εγκαλέσει κατά εκλεκτών Θεού; Θεός ο δικαιών» (Ρωμ. 8, 33). Επομένως «ει την μαρτυρίαν των ανθρώπων λαμβάνομεν, η μαρτυρία του Θεού μείζων εστίν» (Α Ἰωάν. 5, 9).
