Κύπρος: Μάθημα επιβίωσης του Ελληνισμού
17 Ιουλίου 2013
Κωνσταντίνος Χολέβας-Πολιτικός Επιστήμων
Στις 9 Ιουλίου ο Κυπριακός Ελληνισμός και το Έθνος ολόκληρο τιμά τη μνήμη του Αρχιεπισκόπου Κυπριανού, των τριών Επισκόπων και των 486 κληρικών και λαϊκών που εκτελέσθηκαν από τους Τούρκους την 9η Ιουλίου 1821. Ο Εθνομάρτυς Κυπριανός έμεινε στην Ιστορία με τη θρυλική απάντησή του στο Οθωμανό διοικητή Κιουτσούκ Μεχμέτ, την οποία κατέγραψε γλαφυρότατα ο Κύπριος ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης σε σχετικό ποίημά του: «Η Ρωμηοσύνη εν να χαθή όντας ο κόσμος λείψη»! Δηλαδή το Ελληνορθόδοξο Γένος θα εξαφανισθεί μόνον όταν έλθει η συντέλεια του κόσμου. Μήνυμα ελπίδας και επιβίωσης, το οποίο εκφράζει τη δύναμη του Ελληνισμού, το αναστάσιμο μήνυμα της Ορθοδοξίας, το αντιστασιακό φρόνημα του Έθνους μας και την πίστη στη διαχρονική ιστορική πορεία μας.
Κάθε Ιούλιο η Κύπρος με πληγώνει καθώς θυμούμαι το πραξικόπημα και την εισβολή του Αττίλα. Ταυτόχρονα, όμως, η Κύπρος μας εμπνέει και μας διδάσκει. Εκεί βλέπουμε πώς μία φούχτα Ελλήνων διατηρεί την εθνική της ταυτότητα και επιβιώνει φυσικά κι πολιτιστικά παρά τις δεκάδες κατακτήσεις, επιδρομές, επιβουλές και περιπέτειες.
Από τότε που οι Αχαιοί κατέβηκαν στα χαμογελαστά ακρογιάλια αυτού του χρυσοπράσινου φύλλου μέχρι σήμερα ο Ελληνισμός επιβιώνει και αγωνίζεται μέσα στο στόμα του λύκου, λίγα μίλια από τις ακτές της Μικράς Ασίας και της Μέσης Ανατολής. Αναβαπτισμένος στα νάματα του Θεανθρώπου και ευλογημένος από τους Αποστόλους Παύλο και Βαρνάβα ο Κυπριακός Ελληνισμός δίνει με επιτυχία επί αιώνες τις μάχες του και νικά. Έστω και αν κατακτάται σωματικά, στη ψυχή και στο πνεύμα παραμένει αδούλωτος. Επί 4 περίπου αιώνες κυριάρχησαν στη Μεγαλόνησο οι Δυτικοί επιδρομείς, Σταυροφόροι, Ναΐτες, Φράγκοι Λουζινιάν και Βενετοί έμποροι. Καταπίεσαν την Ορθόδοξη Εκκλησία, κατακρεούργησαν μοναχούς, πολέμησαν την ελληνική γλώσσα. Κι όμως η ελληνορθόδοξη αυτοσυνειδησία των Κυπρίων νίκησε. Το μυστικό της επιβίωσης καταγράφουν το Χρονικό του Λεοντίου Μαχαιρά, η περίφημη «Διήγησις της γλυκείας χώρας Κύπρου» καθώς και τα έργα του Αγίου Νεοφύτου του Εγκλείστου. Όταν εσύ θέλεις να διατηρήσεις τη θρησκεία σου, τη γλώσσα σου και τον εθνισμό σου, κανείς δεν μπορεί να σε βλάψει. Οι κατακτήσεις είναι περαστικές, η ελληνικότητα μένει.
Ορθοδοξία, ελληνική γλώσσα και διαχρονική ιστορική συνείδηση ήσαν τα όπλα που κράτησαν όρθιους τους Κυπρίους και κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας που άρχισε το 1571. Τα ίδια πνευματικά όπλα έδωσαν φτερά στους αγωνιστές του 1931 και του 1955 κατά της Βρετανικής αποικιοκρατίας. Με αυτήν την πανοπλία ήθους και λεβεντιάς διαμορφώθηκε το ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν το 2004. Αυτά τα εφόδια είναι η μόνη ελπίδα και για το μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού.
Όπως και στον ελλαδικό χώρο έτσι και στην Κύπρο τα πνευματικά όπλα υπονομεύονται έσωθεν και έξωθεν. Στο όνομα του ψευδοπροοδευτισμού, του μαρξισμού, της παγκοσμιοποιήσεως και άλλων αποτυχημένων ιδεολογημάτων διάφορες δυνάμεις προσπάθησαν και προσπαθούν να αλλοιώσουν την ελληνική παιδεία και τη συνείδηση των Κυπρίων. Μέχρι τώρα απέτυχαν. Σήμερα χρειάζεται προσοχή, διότι η οικονομική κρίση μπορεί να κάμψει μέχρις ενός βαθμού τις αντιστάσεις ή να στρέψει αλλού τα ενδιαφέροντα. Οι ηγέτες και ο λαός της Κύπρου δεν πρέπει να ξεχάσουν τα διδάγματα της Ιστορίας. Είναι αναγκαία τα οικονομικά μέτρα και είναι καλό να αξιοποιούν το επιχειρηματικό τους τάλαντο. Όμως τα θεμέλια του Κυπριακού θαύματος εδώ και αιώνες είναι πνευματικά. Είναι η πεποίθηση του Εθνομάρτυρος Κυπριανού ότι «Η Ρωμηοσύνη εν φυλή συνότζαιρη του κόσμου», δηλαδή το Ελληνορθόδοξο Γένος είναι συνομήλικο με τον κόσμο. Είναι το ΟΧΙ του Γρηγόρη Αυξεντίου, υπαρχηγού της ΕΟΚΑ, που φονεύθηκε το 1957 αγωνιζόμενος μόνος έναντι εκατοντάδων Βρετανών.
Ελλάς και Κύπρος θα ξεπεράσουμε την κρίση. Αρκεί να μην αποκοπούμε από τις ρίζες μας.
Κάθε Ιούλιο η Κύπρος με πληγώνει καθώς θυμούμαι το πραξικόπημα και την εισβολή του Αττίλα. Ταυτόχρονα, όμως, η Κύπρος μας εμπνέει και μας διδάσκει. Εκεί βλέπουμε πώς μία φούχτα Ελλήνων διατηρεί την εθνική της ταυτότητα και επιβιώνει φυσικά κι πολιτιστικά παρά τις δεκάδες κατακτήσεις, επιδρομές, επιβουλές και περιπέτειες.
Από τότε που οι Αχαιοί κατέβηκαν στα χαμογελαστά ακρογιάλια αυτού του χρυσοπράσινου φύλλου μέχρι σήμερα ο Ελληνισμός επιβιώνει και αγωνίζεται μέσα στο στόμα του λύκου, λίγα μίλια από τις ακτές της Μικράς Ασίας και της Μέσης Ανατολής. Αναβαπτισμένος στα νάματα του Θεανθρώπου και ευλογημένος από τους Αποστόλους Παύλο και Βαρνάβα ο Κυπριακός Ελληνισμός δίνει με επιτυχία επί αιώνες τις μάχες του και νικά. Έστω και αν κατακτάται σωματικά, στη ψυχή και στο πνεύμα παραμένει αδούλωτος. Επί 4 περίπου αιώνες κυριάρχησαν στη Μεγαλόνησο οι Δυτικοί επιδρομείς, Σταυροφόροι, Ναΐτες, Φράγκοι Λουζινιάν και Βενετοί έμποροι. Καταπίεσαν την Ορθόδοξη Εκκλησία, κατακρεούργησαν μοναχούς, πολέμησαν την ελληνική γλώσσα. Κι όμως η ελληνορθόδοξη αυτοσυνειδησία των Κυπρίων νίκησε. Το μυστικό της επιβίωσης καταγράφουν το Χρονικό του Λεοντίου Μαχαιρά, η περίφημη «Διήγησις της γλυκείας χώρας Κύπρου» καθώς και τα έργα του Αγίου Νεοφύτου του Εγκλείστου. Όταν εσύ θέλεις να διατηρήσεις τη θρησκεία σου, τη γλώσσα σου και τον εθνισμό σου, κανείς δεν μπορεί να σε βλάψει. Οι κατακτήσεις είναι περαστικές, η ελληνικότητα μένει.
Ορθοδοξία, ελληνική γλώσσα και διαχρονική ιστορική συνείδηση ήσαν τα όπλα που κράτησαν όρθιους τους Κυπρίους και κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας που άρχισε το 1571. Τα ίδια πνευματικά όπλα έδωσαν φτερά στους αγωνιστές του 1931 και του 1955 κατά της Βρετανικής αποικιοκρατίας. Με αυτήν την πανοπλία ήθους και λεβεντιάς διαμορφώθηκε το ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν το 2004. Αυτά τα εφόδια είναι η μόνη ελπίδα και για το μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού.
Όπως και στον ελλαδικό χώρο έτσι και στην Κύπρο τα πνευματικά όπλα υπονομεύονται έσωθεν και έξωθεν. Στο όνομα του ψευδοπροοδευτισμού, του μαρξισμού, της παγκοσμιοποιήσεως και άλλων αποτυχημένων ιδεολογημάτων διάφορες δυνάμεις προσπάθησαν και προσπαθούν να αλλοιώσουν την ελληνική παιδεία και τη συνείδηση των Κυπρίων. Μέχρι τώρα απέτυχαν. Σήμερα χρειάζεται προσοχή, διότι η οικονομική κρίση μπορεί να κάμψει μέχρις ενός βαθμού τις αντιστάσεις ή να στρέψει αλλού τα ενδιαφέροντα. Οι ηγέτες και ο λαός της Κύπρου δεν πρέπει να ξεχάσουν τα διδάγματα της Ιστορίας. Είναι αναγκαία τα οικονομικά μέτρα και είναι καλό να αξιοποιούν το επιχειρηματικό τους τάλαντο. Όμως τα θεμέλια του Κυπριακού θαύματος εδώ και αιώνες είναι πνευματικά. Είναι η πεποίθηση του Εθνομάρτυρος Κυπριανού ότι «Η Ρωμηοσύνη εν φυλή συνότζαιρη του κόσμου», δηλαδή το Ελληνορθόδοξο Γένος είναι συνομήλικο με τον κόσμο. Είναι το ΟΧΙ του Γρηγόρη Αυξεντίου, υπαρχηγού της ΕΟΚΑ, που φονεύθηκε το 1957 αγωνιζόμενος μόνος έναντι εκατοντάδων Βρετανών.
Ελλάς και Κύπρος θα ξεπεράσουμε την κρίση. Αρκεί να μην αποκοπούμε από τις ρίζες μας.
