Μνημόσυνο στον πατέρα Ευέλθοντα

Παντελίτσα Μιχαήλ, Διευθύντρια Λυκείου Παραλιμνίου

29 Ιουνίου 2011

Διάβασα τον κατάλογο των προσκεκλημένων κι εσύ έλειπες. Σε αναζητώ ανάμεσα στα πρώτα καθίσματα αλλά λείπεις.

Λείπει ο δάσκαλος, λείπει ο ιερωμένος, λείπει ο πνευματικός, ο παρηγορητής, ο καθηγητής, ο Διευθυντής, ο Ιεραπόστολος.

Μεγάλο το κενό και θα γίνεται ολοένα και μεγαλύτερο για την οικογένεια, την Εκκλησία, την Κοινότητα, τα πνευματικά του παιδιά, όλο τον κόσμο που τον γνώριζε.

Αλήθεια πως τα προλάβαινε όλα; Έργο πολύμορφο, έργο που απαιτούσε χρόνο και κόπο. Κι όμως έβρισκε χρόνο για να γράψει βιβλίο και για το αγαπημένο του χωριό, τον Άγιο Γεώργιο Σπαθαρικού. Κι εγώ τον ρώτησα: «Που βρίσκετε το χρόνο Πάτερ»; Και η τελευταία κουβέντα που άκουσα από τα χείλη του: «Τώρα που αφυπηρέτησα βρίσκω χρόνο και θα το τελειώσω».

Αν προσπαθήσει κάποιος να σκιαγραφήσει την προσωπικότητά του, θα πρέπει να απαριθμήσει όλες τις αρετές, όλα τα προτερήματα. Τι να πω για την αγάπη στο συνάνθρωπο, την ταπεινοφροσύνη του, τη δημοκρατικότητά του, το σεβασμό στον κάθε άνθρωπο, την εργατικότητα και αποτελεσματικότητά του, τον πλούτο των γνώσεων, την ειλικρίνεια, το χιούμορ του, τον πλούσιο συναισθηματικό του κόσμο!

Το καλύτερο μνημόσυνο θα είναι να συνεχίσουμε το φιλανθρωπικό και ιεραποστολικό του έργο, γιατί είναι πολλοί εκείνοι που θα νιώσουν την ορφάνια με το θάνατό του.

Θα σταματήσω όμως εδώ, γιατί ξέρω πως τώρα που μας ακούει στενοχωριέται. Δε θέλει ύμνους για τον ίδιο αλλά για το Θεό που τόσο Τον αγάπησε και πίστεψε, που έφυγε πρόωρα και πέταξε για να βρεθεί στην αγκαλιά Του.

Το Λύκειο Παραλιμνίου, το τελευταίο Σχολείο στο οποίο υπηρέτησε τον αποχαιρετά και του εύχεται Καλό Ταξίδι προς την αιωνιότητα. Αιωνία του η μνήμη.

 

 

Πηγή: «Παρά την Λίμνην», Μηνιαία έκδοση Εκκλησίας Αγίου Δημητρίου Παραλιμνίου, Ιδρυτής: πνευματικός, Περίοδος Γ΄, έτος ΚΑ΄, αρ.9, Σεπτέμβριος 2011