Γερόντισα Μακρίνα
10 Ιουνίου 2013
Οι Άγιοι Πατέρες έλεγαν στήν εξομολόγηση: <<Φύτρωσε αυτό το πάθος, ξεφύτρωσε αυτός ο πόλεμος, αυτό το θηρίο το ανήμερο, με πολεμάει αυτός ο εγωισμός και δέν μπορώ νά τόν νικήσω, με πολεμάει η ζήλεια, ό φθόνος, η κατάκριση, η καχυποψία, η μεμψιμοιρία.
Τί νά τά κάνω αυτά τά δαιμόνια, πώς νά τά πολεμήσω, Γέροντα, με ποιό τρόπο να τα πολεμήσω αυτά τα δαιμόνια πού με πολεμούν;>>.
Κάνουμε τέτοια εξομολόγηση; Και αυτά είναι τα μεγαλύτερα πού πρέπει να εξομολογηθούμε.
Ή πάμε, όπως πήγε ένας καί λέει στόν πνευματικό: <<Γέροντα, ο τάδε μου έκανε εκείνο καί εκείνο>>.
Αφού πιά τάπε όλα, τού λέει ο πνευματικός, γονάτισε να διαβάσω συγχωρητική ευχή· καί αντί να διαβάση το δικό του όνομα λέγοντας συγχωρημένος καί λελυμένος, είπε το όνομα του άλλου που κατηγορούσε.
Τότε ξαφνιάστηκε: <<Γιατί, πάτερ μου, λές αυτό το όνομα;>>.
<<Αυτόν εξομολόγησα σήμερα, εσύ δέν είπες κανένα δικό σου αμάρτημα, δέν ταπεινώθηκες, ο τάδε σου φταίει, εκείνος σε κάνει>>.
Μας το έστειλε ο κος Αποστόλης Ζ