Φοιτητική Σταυροφορία δια τον Χριστόν (Προτεσταντική Οργάνωση)

Μία διεθνής προτεσταντική οργάνωσις εις τα ελληνικά Α.Ε.Ι.

Του πρωτ. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

1. Ιστορικές πληροφορίες

Η φοιτητική Σταυροφορία για τον Χριστό (Campus Crusade for Christ) είναι μια διεθνής προτεσταντική οργάνωση, που δρα μέσα σε πανεπιστημιακά ιδρύματα, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας.

Η ίδια η κίνηση αν και αυτοπροσδιορίζεται ως ανεξάρτητη και αδογμάτιστη, με βάση την ιστορική αφετηρία της, τις δογματικές αρχές των ιδρυτών της, τη μεθοδολογία των δραστηριοτήτων της και τις θεολογικές θέσεις, που διατυπώνει σε διάφορα έντυπά της, παλαιότερα και νεώτερα, πρέπει να ενταχθεί στο ευρύτερο συντηρητικό προτεσταντικό ρεύμα των Ευαγγελικαλικών (Evangelicals)1.

Η κίνηση ιδρύθηκε το 1951 από τον Αμερικανό επιχειρηματία Bill Bright (1921-2003) μαζί με τη σύζυγό του Vonette Bright2. Μία έντονη θρησκευτική μεταστροφή τον οδήγησε να σπουδάσει στο θεολογικό Σεμινάριο Fuller στην Πασαντένα της Καλιφόρνιας των Η.Π.Α. Στη συνέχεια πούλησε την επιχείρησή του και άρχισε ένα έντονο ιεραποστολικό ακτιβισμό στο Πανεπιστήμιο του Λος Άντζελες.

Εκεί τέθηκαν οι βάσεις της κίνησης. Σταθερός στόχος μέχρι σήμερα, είναι ο προσηλυτισμός φοιτητών στα πιστεύω της κίνησης, η εκπαίδευση των προσηλυτιζομένων, που θα δείξουν περαιτέρω ενδιαφέρον να προσηλυτίσουν άλλους φοιτητές και η προώθησή τους για τον ίδιο σκοπό σε άλλα ακαδημαϊκά ιδρύματα.

Το 1956 έγραψε ένα μικρό τευχίδιο με τον τίτλο «The Four Spiritual Laws» (Οι τέσσερις πνευματικοί νόμοι), στο οποίο συνόψιζε βασικές παραμέτρους της ευαγγελικαλικής κατανόησης της Αγίας Γραφής και έτυχε τεράστιας διάδοσης και προώθησης.

Η κίνηση με τον έντονο “ιεραποστολικό” ακτιβισμό της επεκτάθηκε στη συνέχεια σε πολλά πανεπιστημιακά ιδρύματα και κολλέγια των Η.Π.Α. και πολύ γρήγορα αναπτύχθηκε εκτός του αμερικανικού εδάφους. Απέκτησε διεθνή παρουσία με στόχο την αλίευση νέων μελών, για να γνωρίσουν τον Χριστό μέσα στα πανεπιστήμια. Παραλλήλως έκανε μία δαπανηρή και συστηματική χρήση όλων των νέων τεχνολογικών δυνατοτήτων για την προώθηση των σκοπών της3.

Ο εικοστός πρώτος αιώνας βρήκε την εν λόγω προτεσταντική οργάνωση να έχει παρουσία σε 191 χώρες, με 26.000 υπαλλήλους μόνιμης απασχόλησης και περισσότερους από 225.000 εθελοντές4. Παραλλήλως έχει αναπτύξει μια ποικιλία δράσεων και σ’ άλλους τομείς με θυγατρικές οργανώσεις. Το 1991 το κέντρο της οργάνωσης μεταφέρθηκε από την Καλιφόρνια στο Orlando της Φλώριδας των Η.Π.Α.

Η πλέον αναμφισβήτητη επιτυχία της κίνησης είναι η δημιουργία της ταινίας «Ιησούς» το 1979, ενώ μέχρι σήμερα έχει μεταγλωττιστεί σε πολλές δεκάδες γλώσσες και αποτελεί μέσον προσέλκυσης οπαδών και προπαγάνδας πολλών προτεσταντικών οργανώσεων του ευαγγελικαλικού χώρου, που την έχουν εντάξει στα μέσα μαζικού «ευαγγελισμού», που χρησιμοποιούν.

2. Η παρουσία της κίνησης στην Ελλάδα

Η Φοιτητική Σταυροφορία για τον Χριστό  (Campus Crusade for Christ) εμφανίστηκε στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του 1980 με κέντρο τη Θεσσαλονίκη. Το ελληνικό παράρτημα της κίνησης ονομάστηκε «Χριστιανική Κίνηση Αγάπης» και άρχισε να δραστηριοποιείται σε συνεργασία με άλλες προτεσταντικές ελληνικές κινήσεις στο χώρο διαφόρων ελληνικών Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. με πιο έντονη την παρουσία της στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο.

Σήμερα δραστηριοποιείται στα ελληνικά πανεπιστήμια με την ονομασία «Agape Student». Στα διάφορα έντυπά της και σε αφίσσες εκδηλώσεών της εμφανίζεται ως μια χριστιανική ανεξάρτητη κίνηση, ενώ στην ιστοσελίδα της προσδιορίζεται και ως αδογμάτιστη, που συνεργάζεται με φοιτητές «που δέχονται το Σύμβολο της Πίστεως», για προφανείς, βεβαίως, λόγους.

Η κίνηση διοργανώνει διαλέξεις, εκδρομές, κάνει προβολή ταινιών, ιδίως της ταινίας «Ιησούς», που αναφέραμε, διοργανώνει τουρνουά τάβλι, παντομίμα, Χριστουγεννιάτικα πάρτυ, μέχρι και κοπή βασιλόπιτας. Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι μια προτεσταντική οργάνωση υιοθετεί ορθόδοξο χριστιανικό έθιμο, που σχετίζεται με την τιμή ενός αγίου.

Έχει δική της ιστοσελίδα στο διαδίκτυο, ενώ με την ίδια κίνηση σχετίζεται και η ιστοσελίδα www.Everystudent.gr. Όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η εν λόγω προτεσταντική οργάνωση συνεργάζεται άριστα και με διάφορες άλλες ελληνικές προτεσταντικές κινήσεις διαφορετικών αποχρώσεων.

Σημειώσεις:
1. Βλ. E. Geldbach, Evangelikale Bewegung, LSSW, 20017, στ. 265.
2. Βλ. L. Nichols – G. Mather – A. Schmidt, Cults, Sects and World Religions, 2005, σ. 71.
3. Βλ. W. Martin, The Kingdom of the Cults, 1997, σ. 55.
4. Βλ. J. G. Melton, Encyclopedia of Protestantism, σ. 123.
Ορθόδοξος Τύπος, Αριθμός Φύλλου 1977, 31 Μαΐου 2013

 

Πηγή: impantokratoros.gr