Τυνησία: Την βίασαν και βρέθηκε κατηγορούμενη
15 Μαΐου 2013
Ένα βράδυ του Σεπτεμβρίου του 2012, κοντά σε μια σικ συνοικία της Τύνιδας, η 28χρονη Μεριέμ Μπεν Μοχάμεντ έπεσε θύμα βιασμού από δύο αστυνομικούς.
Ο φίλος της, που τη συνόδευε, ξυλοκοπήθηκε από έναν τρίτο αστυνομικό. Το ζευγάρι κατέθεσε μήνυση. Από θύματα, όμως, βρέθηκαν γρήγορα στη θέση του κατηγορούμενου. Η Μεριέμ και ο φίλος της παραπέμφθηκαν σε δίκη για προσβολή των ηθών.
Υπέρ τους κινητοποιήθηκαν η ιντελιγκέντσια της χώρας και πολλές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Τον περασμένο Νοέμβριο, η Μεριέμ απηλλάγη λόγω αμφιβολιών. Τώρα θα δικαστούν οι βιαστές της. Τι σημαίνουν όλα αυτά για την Τυνησία;
“Χάρις στον ποινικό κώδικα που είχε ψηφιστεί επί Χαμπίμπ Μπουργκίμπα, οι γυναίκες στην Τυνησία είναι λίγο πιο ελεύθερες απ’ ό, τι σε άλλες χώρες”, λέει σε συνέντευξή της στη Φιγκαρό που αναδημοσιεύει η Μεριέμ, που βρέθηκε την περασμένη εβδομάδα στη Γαλλία για να προωθήσει το βιβλίο της με τίτλο “Ένοχη επειδή έπεσα θύμα βιασμού”. Υπάρχει όμως μια μεγάλη απόσταση ανάμεσα στους νόμους και την καθημερινή πραγματικότητα. Η σεξουαλικότητα παραμένει ένα απόλυτο ταμπού. Κανείς δεν μιλά γι’ αυτό, μόνο οι φίλες μεταξύ τους. Ο πρώτος κανόνας για μια γυναίκα είναι να παραμείνει παρθένα μέχρι τον γάμο της. Αν δεν το κάνει, ο σύζυγός της μπορεί πάντα να την τιμωρήσει.
Για όλους αυτούς τους λόγους, η νεαρή γυναίκα δίστασε προτού καταθέσει μήνυση εναντίον των βιαστών της. Τελικά την έπεισε ο φίλος της. Στην αστυνομία προσπάθησαν να την αποτρέψουν. “Σταμάτα να παίζεις θέατρο!” της είπε ένας αστυνομικός. “Θα το μάθει η οικογένειά σου”, την προειδοποίησε ένας άλλος. Δεν τους άφηναν να φύγουν αν δεν έπαιρναν πίσω τη μήνυση. Αλλά δεν την πήραν πίσω. Κι ας άλλαξε γνώμη στο τέλος ο φίλος της Μεριέμ. Ποιος της έδωσε τόσο θάρρος; “Ο Θεός. Είμαι πολύ πιστή”.
Η κατηγορία της προσβολής των ηθών τής απαγγέλθηκε μετά τη δήλωση του εκπροσώπου του Υπουργείου Εσωτερικών ότι το ζευγάρι βρέθηκε από τους αστυνομικούς σε “ανήθικη στάση”. (Η αλήθεια είναι ότι πρόσθεσε πως αυτό δεν δικαιολογεί τον βιασμό). Την ίδια στιγμή, ξεκίνησε μια συζήτηση για την παρθενία της κοπέλας. Το έγκλημα δεν ήταν πια ότι κάποιοι άνδρες είχαν βιάσει μια γυναίκα, αλλά ότι η γυναίκα αυτή είχε πιαστεί να οδηγεί ένα βράδυ έχοντας παρέα έναν άνδρα. Στο Facebook την αποκάλεσαν “kahba” (πόρνη). Φίλοι του αρραβωνιαστικού της του είπαν ότι έπρεπε να την τιμωρήσει. Ακόμη και μια φίλη της τη ρώτησε αν είναι παρθένα.
Η Μεριέμ Μπεν Μοχάμεντ γράφει στο βιβλίο της ότι παρά την επανάσταση, λίγα πράγματα άλλαξαν στην Τυνησία. “Θα έλεγα ότι είναι χειρότερα”, διευκρινίζει στη συνέντευξή της. “Επί καθεστώτος Μπεν Αλι, το να φοράς μαντήλα θεωρούνταν προκλητική πράξη. Σήμερα συμβαίνει το αντίθετο: μια γυναίκα που κυκλοφορεί στο δρόμο με ακάλυπτο κεφάλι κινδυνεύει να πέσει θύμα επίθεσης. Από τότε που ανέλαβε την εξουσία το κόμμα Ennahda, οι άνδρες έχουν αναπτύξει ένα αίσθημα ατιμωρησίας. Ξέρουν ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα χωρίς να υποστούν καμιά κύρωση. Οι ισλαμιστές δεν θέλουν να είναι οι γυναίκες ελεύθερες. Ίσως αυτό να τους φοβίζει. Υπάρχει μεγάλη υποκρισία μέσα τους”.
Σήμερα, η Μεριέμ δεν μετανιώνει για τίποτα. Όλη αυτή η ιστορία τής επέτρεψε να μιλήσει, να λυτρωθεί. Δεν μπορεί να ξεχάσει, ελπίζει όμως ότι θα αισθανθεί καλύτερα όταν καταδικαστούν οι βιαστές της. Και πιστεύει ότι η στάση της θα αποτελέσει παράδειγμα για άλλες γυναίκες που έπεσαν θύματα βιαιοτήτων. Τον περασμένο μήνα, μια γυναίκα που έπεσε θύμα βιασμού από δύο άνδρες παρουσία ενός αστυνομικού δήλωσε ότι βρήκε το κουράγιο να μιλήσει χάρις στη Μεριέμ.
Η νεαρή Τυνήσια θέλει να φύγει από τη χώρα. Φοβάται τα αντίποινα μετά την καταδίκη των βιαστών της. Εδώ και μερικές εβδομάδες, ένας άνδρας της τηλεφωνεί συνεχώς από το κινητό του, προσπαθώντας να την τρομοκρατήσει. Θέλει λοιπόν να εγκατασταθεί και να παντρευτεί στη Γαλλία. Η μητέρα της την ενθαρρύνει.
Και ο πατέρας της; “Έχει ακούσει για την υπόθεση, αλλά δεν πιστεύει ότι το θύμα είμαι εγώ. Χρησιμοποιώ άλλωστε ψευδώνυμο. Και η μητέρα μου θα προτιμούσε να μην ήξερε. Κατηγόρησε εμένα και την αδελφή μου επειδή την ενημερώσαμε. Είναι λογικό, δεν έχει με ποιον να μιλήσει”.
