Τον ήλιον κρύψαντα…

Ένας από τους ύμνους που ο πατήρ Ευέλθων αγαπούσε και συχνά μας υπενθύμιζε, ήταν ο ύμνος της Μεγάλης Παρασκευής «Τον ήλιον κρύψαντα..», ο οποίος ψάλλεται κατά την περιφορά του Επιταφίου. Ο ύμνος θέλει τον Ιωσήφ να ζητά το σώμα του Ιησού από τον Πιλάτο, με την επαναλαμβανόμενη και τραγικά ειρωνική φράση «δος μοι τούτον τον ξένον…». Ο πατήρ Ευέλθων βίωνε πολύ προσωπικά το περιεχόμενο του ύμνου, ο οποίος έμελλε να είναι προφητικός, ακόμα και για τον τρόπο της εκδημίας του.

«Τον ήλιον κρύψαντα τας ιδίας ακτίνας,

και το καταπέτασμα του ναού διαρραγέν,

τω του Σωτήρος θανάτω,

ο Ιωσήφ θεασάμενος, προσήλθε τω Πιλάτω

και καθικετεύει λέγων˙

δος μοι τούτον τον ξένον,

τον εκ βρέφους ως ξένον ξενωθέντα εν κόσμω˙

δος μοι τούτον τον ξένον,

ον ομόφυλοι μισούντες θανατούσιν ως ξένον˙

δος μοι τούτον τον ξένον,

ον ξενίζομαι βλέπειν του θανάτου το ξένον˙

δος μοι τούτον τον ξένον,

όστις οίδεν ξενίζειν τους πτωχούς τε και ξένους˙

δος μοι τούτον τον ξένον,

ον Εβραίοι τώ φθόνω άπεξένωσαν κόσμω˙

δος μοι τούτον τον ξένον,

ίνα κρύψω εν τάφω, ος ως ξένος

ουκ έχει την κεφαλήν που κλίναι˙

δος μοι τούτον τον ξένον, ον η Μήτηρ καθορώσα νεκρωθέντα εβόα˙

Ω Υιέ και Θεέ μου, ει και τα σπλάγχνα τιτρώσκομαι,

και καρδίαν σπαράττομαι, νεκρόν σε καθορώσα,

αλλά τη ση αναστάσει θαρρούσα μεγαλύνω.

Και τούτοις τοίνυν τοις λόγοις δυσωπών τον Πιλάτον

ο ευσχήμων λαμβάνει του Σωτήρος το σώμα,

ο και φόβω εν σινδόνι ενειλήσας και σμύρνη,

κατέθετο εν τάφω

τον παρέχοντα πάσι ζωήν αιώνιον και το μέγα έλεος.»

Πηγή: «Παρά την Λίμνην», Μηνιαία έκδοση Εκκλησίας Αγίου Δημητρίου Παραλιμνίου, Ιδρυτής: Πρωτοπρεσβύτερος Ευέλθων Χαραλάμπους, Περίοδος Γ΄, έτος ΚΑ΄, αρ.8, Αύγουστος 2011.