«Συγκοινωνούντα δοχεία» περιοδοντική νόσος και οστεοπόρωση

Γράφει η Δρ Θεοδώρα Σκούρα, Αισθητικός Οδοντίατρος*

Τόσο η οστεοπόρωση όσο και η περιοδοντίτιδα είναι ασθένειες που προσβάλλουν μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού, άντρες και γυναίκες, με μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης, όσο αυξάνεται η ηλικία.

Η οστεοπόρωση είναι μία σκελετική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από την ελάττωση της ποιότητας, της πυκνότητας και της αντοχής των οστών, αυξάνοντας τον κίνδυνο καταγμάτων.

Ένα 30% – 50% των γυναικών προσβάλλεται από τη νόσο και προβλέπεται αύξηση των περιστατικών στο μέλλον.

Η νόσος, που όπως είπαμε αφορά και τους άνδρες, ονομάστηκε «σιωπηλή επιδημία» καθώς η διάγνωση της σε αρχικά στάδια είναι πολλές φορές δύσκολη και εξελίσσεται σχετικά αθόρυβα.

Από την άλλη, η περιοδοντίτιδα είναι μία χρόνια φλεγμονή των στηρικτικών ιστών των δοντιών, δηλαδή των ούλων και του οστού της γνάθου.

Το κύριο χαρακτηριστικό της είναι η απώλεια οστού γύρω από τα δόντια που οδηγεί αντίστοιχα σε απώλεια των ίδιων των δοντιών, λόγω έλλειψης στήριξης και κινητικότητας. Συνοδεύεται από αιμορραγίες, πρησμένα ούλα ή αποκάλυψη ριζών και δημιουργία θυλάκων στη σχισμή των ούλων γεμάτων μικρόβια. 

Ενώ η βασική αιτία της περιοδοντίτιδας είναι η συσσώρευση οδοντικής πλάκας λόγω πλημμελούς στοματικής υγιεινής, υπάρχει μία σειρά παραγόντων που επηρεάζουν καθοριστικά την πορεία της νόσου. Ένας σημαντικός παράγοντας είναι η οστεοπόρωση.

Το φατνιακό οστό είναι ιδιαίτερα επιρρεπές στην οστεοπόρωση. Καθώς η βασική αιτία της οστεοπόρωσης θεωρείται η εμμηνόπαυση, η θεραπευτική αγωγή περιλαμβάνει οιστρογόνα, ασβέστιο και βιταμίνη D. Αυτή η αγωγή οδηγεί αντίστοιχα και σε σημαντική αύξηση της πυκνότητας των οστών των γνάθων, μείωση της αιμορραγίας των ούλων και βελτίωση της εικόνας της περιοδοντίτιδας.

Η συσχέτιση των δύο νόσων καθώς και το γεγονός ότι, σύμφωνα με αρκετούς ερευνητές, το οστό της κάτω γνάθου επηρεάζεται από την οστεοπόρωση σε πολύ αρχικά στάδια, πριν τη σπονδυλική στήλη και τα μακρά οστά, οδήγησε στο συμπέρασμα ότι η περιοδοντολογική εξέταση θα μπορούσε να συμβάλλει στην έγκαιρη διάγνωση της οστεοπόρωσης. Δεδομένου ότι, όπως προαναφέρθηκε, η οστεοπόρωση μπορεί να εξελίσσεται αθόρυβα, κάνοντας δύσκολη τη διάγνωση σε αρχικά στάδια οι ασθενείς με ιστορικό περιοδοντίτιδας θα πρέπει να συστήνεται να εξετάζονται προληπτικά για οστεοπόρωση.

Η σπουδαιότητα της έγκαιρης διάγνωσης της οστεοπόρωσης οφείλεται στη δυνατότητα έγκαιρης θεραπευτικής αντιμετώπισης της νόσου. Όσο η νόσος προχωρά, τόσο περισσότερο απορροφάται το οστό των γνάθων και πολλές φορές είναι αδύνατη ακόμα και η μάσηση με τεχνητή οδοντοστοιχία. Η ποιότητα ζωής του ασθενούς υποβαθμίζεται, το διαιτολόγιο του περιορίζεται σε μαλακές τροφές χωρίς τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και συνεπώς η οστεοπόρωση επιδεινώνεται περισσότερο.

Συνοψίζοντας τη συσχέτιση της περιοδοντικής νόσου με την οστεοπόρωση, αξίζει να αναφέρουμε πως οι τακτικοί οδοντιατρικοί έλεγχοι μπορούν να αποτελέσουν ένα σημαντικό βήμα τόσο σε επίπεδο πρόληψης αλλά κάποιες φορές και διάγνωσης.

*Η Δρ Θεοδώρα Σκούρα, είναι Αισθητικός Οδοντίατρος*, BchD Eng FRCD London, Research fellow South African Medical Research Council.

Πηγή: health.in.gr