Ο στάρετς Ανατόλιος και ο στάρετς Νεκτάριος

1. Οι στάρετς (=γέροντες) Ανατόλιος και Νεκτάριος ήσαν συμμύστες στο διακόνημα αυτό. Και μεταξύ τους είχαν ένα πάρα πολύ βαθύ πνευματικό σύνδεσμο. Και μια ιδιαίτερη, μη εμφανή,συνεργασία στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που συναντούσαν, με ευλογία του κοινού πνευματικού τους πατέρα και δασκάλου τους, του οσίου Αμβροσίου.

Για πολλά χρόνια τα κελλιά τους στην Σκήτη ήταν το ένα δίπλα στο άλλο. Και συχνά οι δύο γέροντες έστελναν ο ένας στον άλλο τους επισκέπτες τους να πάρουν ευλογία και να ακούσουν δύο λόγια. Έδειχναν έτσι την βαθειά εκτίμηση τους ο ένας για τον άλλο∙ και την ταπείνωσή τους.

Ο Ανατόλιος έλεγε για τον Νεκτάριο:

—Είναι μεγάλος άνθρωπος!

Και ο στάρετς Νεκτάριος, κάποια φορά έκαμε για τον Ανατόλιο την εξής παρατήρηση:

—Εγώ σας δίδω, αντί για τροφή στερεά, λίγα ψιχουλάκια! Ο πάτερ Ανατόλιος σας προσφέρει ένα ολόκληρο καρβέλι!.. (Διήγηση της Μοναχής Ναταλίας)

2. Μια μοναχή είδε κάποτε ένα όνειρο, που «μιλούσε» και έλεγε πολλά για την μεταξύ τους συνεργασία:

«Είδα όραμα. Βλέπω, να στέκουν μπροστά μου οι δύο γέροντες: ο π. Νεκτάριος και ο π.Ανατόλιος. Και με ευλογούν και οι δύο∙ ο ένας μετά τον άλλον! Μπαίνω μέσα και τα χάνω! Σε ποίον να πάω; Σε ποιον να πάω πρώτα; Και, ξαφνικά, ακούω τον στάρετς Ανατόλιο να με καλεί κοντά του· και να μου λέγει:

—Έλα εδώ· έλα εδώ!

Και με ευλογεί. Και γυρίζοντας στον π. Νεκτάριο, του λέγει:

—Πάτερ Νεκτάριε, πάρε την πάρε την!.. Και ο π. Νεκτάριος απλώνει τα χέρια του σε μένα. Με ευλογάει. Και με αγκαλιάζει».

Και πράγματι, λίγο πριν πεθάνει, ο στάρετς Ανατόλιος άφησε σε όλα τα πνευματικά του τέκνα την παρακαταθήκη, να στραφούνε στον π. Νεκτάριο.

 

 

 

Πηγή: Μητροπολίτου Νικοπόλεως Μελετίου, «Στάρετς Ανατόλιος της Όπτινα», έκδοση Ιεράς Μητροπόλεως Νικοπόλεως,Πρέβεζα 2005