Κέντρα – Sri Chinmoy

Του Πρωτ. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

Ο Sri Chinmoy (Chinmoy Kumar Ghose) υπήρξε ένας από τους πιο γνωστούς γκουρού παγκοσμίως. Γεννήθηκε το 1931 στη Βεγγάλη της Ινδίας και πέθανε το 2007. Σε ηλικία 12 χρονών έχασε τους γονείς του και μεγάλωσε στη συνέχεια μαζί με κάποιους συγγενείς του στο Άσραμ του Sri Aurobindo διδασκόμενος ινδουιστικές διδασκαλίες και πρακτικές.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Άσραμ είχε αποκτήσει έντονες «μεταφυσικές» εμπειρίες. Το 1964, υπακούοντας σε μια έντονη εσωτερική φωνή, κατά τους ισχυρισμούς του, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου ίδρυσε εκεί αρχικά και στη συνέχεια ανά τον κόσμο τα Chinmoy-Center, που διαδίδουν τη διδασκαλία του και τις πρακτικές του.

Ο Sri Chinmoy είχε τη βεβαιότητα για τον εαυτό του ότι είχε πετύχει την πλέον υπερβατικού χαρακτήρα συνειδητότητα κατά τις ινδουιστικές αντιλήψεις. Ταυτοχρόνως θεωρούσε τον εαυτό του ως αρχέτυπο, διδάσκαλο και καθοδηγητή -όπως είχαν υπάρξει στο παρελθόν ο Κρίσνα, ο Βούδας, ο Χριστός κ.ά.- για τη φώτιση και την ένωση των μαθητών με το υπερβατικό, το Θεό, δυνατότητα που την κατανοούσε μονιστικά1.

Αυτή η δυνατότητα φωτισμού και ένωσης είναι εφικτή μόνο μέσω αυτού, καθώς αυτός ήταν, κατά τους ισχυρισμούς του πάντα, ένα με το θείο2. Γι’ αυτό απαιτούσε απόλυτη αφοσίωση και τυφλή εμπιστοσύνη από τους οπαδούς του, καθώς κάτι τέτοιο είναι θεμελιώδης προϋπόθεση για την πραγμάτωση των στόχων τους3.

Στα ίδια πλαίσια εντάσσεται και η χορήγηση του ονόματός του ως μάντρα στην τεχνική διαλογισμού, καθώς επίσης και η επανάληψη αυτού του μάντρα γύρω στις 100 φορές με ταυτόχρονη μουσική πλαισίωση, συνήθως, και η προσήλωση του νου του οπαδού σε μια φωτογραφία του Sri Chinmoy. Σύνθημά του υπήρξε, μεταξύ των άλλων, το: «Ο άνθρωπος είναι ο Θεός του αύριο και ο Θεός είναι ο άνθρωπος του σήμερα»4.

Ο ίδιος υποστήριζε πολύ χαρακτηριστικά: «Όσοι είναι οπαδοί μου, θα έχουν την Υπερβατική μου εικόνα, στην οποία βρίσκομαι σε απόλυτη ταύτιση με τον εσωτερικό μου Οδηγό»5. Οι οπαδοί του πιστεύουν ότι έχει υπερφυσικές δυνάμεις και παρουσιάζουν τον ισχυρισμό αυτόν ως απόδειξη της δήθεν «θειότητάς του»6.

Τόσο ο ίδιος όσο και η κίνησή του είχαν καταφέρει από τη δεκαετία του 1970 να παραδίδει μαθήματα διαλογισμού σε κοινό θρησκευτικό χώρο λατρείας του ΟΗΕ και να αυτοδιαφημίζεται δημοσιεύοντας φωτογραφίες του με το διακριτικό του ΟΗΕ.

Δεν απουσιάζει η υπερβολή στην προσπάθεια των οπαδών του να διαφημίσουν τον γκουρού της κίνησης ως ασύγκριτη και πολυσχιδή προσωπικότητα και στο χώρο της τέχνης και του πολιτισμού, και όλα αυτά, μάλιστα, να είναι απόρροια πραγματικοτήτων, που είδε ή έζησε κατά τη διάρκεια διαλογισμού7.

Στις εκδηλώσεις της γκουρουιστικής κίνησης του Sri Chinmoy, ανήκουν οι λεγόμενες «Συναυλίες ειρήνης», τα «Επτά λεπτά διαλογισμού για την παγκόσμια ειρήνη», που πραγματοποιούνται κάθε Οκτώβριο με ανοιχτές προσκλήσεις προς όλους, όπως, επίσης, και οι αυτοχαρακτηριζόμενοι «Μαραθώνιοι ειρήνης». Κοινός στόχος όλων αυτών των εκδηλώσεων είναι η διαφήμιση της κίνησης και η προσέλκυση οπαδών μέσα από εξωτερικώς ουδέτερες πρακτικές.
Στην Ελλάδα η κίνηση δραστηριοποιείται από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 με τις ονομασίες «Πνευματικό Κέντρο Aum», «Κέντρο ΟΜ» και «Sri Chinmoy Meditation Center».

Τι πίστευε για τον Χριστό

Για τον Sri Chinmoy ο Ιησούς Χριστός είναι ένας μεγάλος διδάσκαλος, ένας «Avatar» του παρελθόντος της δυτικής θρησκευτικής παράδοσης. Η τυπική προσέγγιση του Χριστού εντός των ινδουιστικών πλαισίων εκφράστηκε και με ένα άλλο πρωτότυπο τρόπο. Έγραψε ένα θεατρικό έργο για τη ζωή και το έργο του Χριστού. Στο έργο αυτό παρουσιάζεται ο Χριστός ως δεύτερος Κρίσνα.

Η θεώρηση αυτή του Χριστού, όπως την προβάλλει ο ίδιος, είναι απαραίτητη σήμερα κατά τον Sri Chinmoy, γιατί γύρω από το πρόσωπο αυτού του «πολύ μεγάλου διδασκάλου», έχει συσσωρευθεί, κατά τους ισχυρισμούς του, πολύ αμάθεια, ενώ παρεξηγήσεις για τον Χριστό συναντά κάποιος και στις διάφορες Εκκλησίες8.

Εκφραστής του θρησκευτικού συγκρητισμού

Όλες οι θρησκείες του κόσμου, υποστήριζε ο Sri Chinmoy, είναι μορφές λατρείας του ιδίου Θεού, τον οποίο ονομάζουν διαφορετικά. Για να καταστήσει πειστικούς τους ισχυρισμούς του χρησιμοποιούσε την εικόνα του δέντρου, λέγοντας ότι η πολλαπλότητα των εκδηλώσεων του ενός Θεού μπορεί να συγκριθεί με τα πολλά κλαδιά ενός δέντρου. Κατά τον ίδιο τρόπο όλες οι θρησκείες είναι κομμάτια του ενός δέντρου-Θεού9.

Υποσημειώσεις:

1. Βλ. Hans Gasper, Sri Chinmoy, στο LSSW, στ. 1013.
2. Βλ. Sri Chinmoy, Spiritualität – Einsein in der Vielfalt, 1980, σ. 10
3. Βλ. Sri Chinmoy, Veden, Upanischaden, Bhagavadgita. Die drei Äste am Lebensbaum Indiens, 1994, σ. 115.
4. Βλ. Sri Chinmoy, Veden, Upanischaden, Bhagavadgita. όπ. π., σ. 49.
5. Βλ. Sri Chinmoy, Η Διδασκαλία της σιωπής, (μετ: Α. Πούλιου), 1987, σ. 48.
6. Βλ. Nicolete Bohn, Kleines Lexicon der Sekten, Psychogruppe und Strukturvertriebe, 2005, σ. 48.
7. Χαρακτηριστικά παραδείγματα υπερβολών βλ. F. W. Haack, Guruismus und Guru-Bewegungen, 1982. σ. 99.
8. Βλ. Πρωτ. Βασ. Γεωργοπούλου, Οι Γκουρού και ο Χριστός, 2006, σ. 29.
9. Όπ. π., σσ. 29-30.
Ορθόδοξος Τύπος, Αριθμός Φύλλου 1965, 1 Μαρτίου 2013

 

Πηγή: impantokratoros.gr