«Φιλοσοφικοί κρημνοί» (α΄μέρος)

Ἀλεξάνδρου Στογιάνοβιτς, ὑποψήφιου διδάκτορα θεολογίας

Σύντομη βιογραφία τοῦ ἁγ. Ἰουστίνου Ποποβιτς[1]

                  Ὁ ἅγ. Ἰουστῖνος Πόποβιτς γεννήθηκε στά Βράνια τό 1894, στή Νότια Σερβία, προερχόμενος ἀπό μία παραδοσιακή ἱερατική οἰκογένεια. Μόλις τελείωσε τό Ἐκκλησιαστικό Λύκειο Βελιγραδίου, ἄρχισε ὁ Α’ Παγκόσμιος πόλεμος, ἐνῶ κατά τήν ὑποχώρηση τοῦ Σερβικοῦ στρατοῦ διαμέσου τῆς Ἀλβανίας, μόνασε σέ κάτω ἀπό πολύ δύσκολες συνθήκες τό 1916 στή Σκόδρα. Ἀμέσως μετά οἱ κρατικές ἀρχές τόν ἔστειλαν νά σπουδάσει στήν Ὀξφόρδη, ὅμως τό διδακτορικό του τό ὑποστήριξε τελικά στήν Ἀθήνα τό 1926. Μέχρι τίς ἀρχές τοῦ Β’ Παγκόσμιου πολέμου δίδασκε στή Θεολογική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Βελιγραδίου ὡς καθηγητής δογματικῆς. Δυστυχῶς ὅμως οἱ Γερμανοί κατακτητές τόν ἀπομάκρυναν ἀπό τό Πανεπιστήμιο, ἀντιμετωπίζοντάς τον ὡς ἐχθρό τους. Ὅταν ἦρθε τό κομμουνιστικό καθεστώς στή Σερβία, τόν ἀπομόνωσαν στή Μονή Τσέλιγιε (Κελλιά), ὅπου παρέμεινε ἔγκλειστος ἀπό τό 1948 ἕως τήν κοίμησή του τό 1979. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »