Εθνοφρουρούσα Παντάνασσα

Φρουράν την Εθνικήν, άτρωτον αεί Πάναγνη κρατούσα

σκέπην δωρίσασα ημάς, Κραταιά Εθνοφρουρούσα.

Τω θεοργάφω εκτυπώματι  σου θαυμαστόν  υποδείξασα,

σπήλαιον  ελέους , το θρόνον σου, ευθέως αναδείξασα…

Της Χάριτος ταμείον και αρχηγείου το κλέος , ο ναός σου κατέστη

και πας εισερχόμενος , δια αισθήσεως βιώνει , το Κύριος Ανέστη…

Θησαύρισμα μέγιστον Οστών Αγίων και Ξύλου Τιμίου,

ασπίδαν , δωρήσας  ημάς , προς κατατρόπωση του πολεμίου.

Στρατηγέ συ Υπέρμαχε, Άνασσα και Δέσποινα απάντων

θαλάσσης -αιθέρων –ξηράς , πανοπλία κατέστης των πάντων.

Ναρκοπέδιον απροσπέλαστον  παντοίων,  εχθρικών επιβουλών

δια λόγχης συμμαχούσα, στο στρατόπεδον ημών.

Των ανά της γης Ελλήνων, ενθρονισθείσα πολιούχος,

σκέπην έχει ο στρατός μας και επιστρέφει , τροπαιούχος…..

 

Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής