Χριστιανισμός και αρχαία τέχνη. Ρήξη ή σχέση διαλεκτική;

Επίκ. Καθηγήτρια Θεολογικής Σχολής ΕΚΠΑ Ιωάννα Στουφή-Πουλημένου

Όταν στις αρχές του 5^ου αιώνα ο χώρος της Βιβλιοθήκης του Αδριανού στην Αθήνα κατανέμεται ισότιμα ανάμεσα στους Εθνικούς και τους Χριστιανούς, οριοθετούνται πραγματικά και συμβολικά οι σχέσεις ανάμεσα στις δύο ακμαίες, όπως φαίνεται, κοινότητες της πόλης. Οι ανακαινισμένες πτέρυγες της Βιβλιοθήκης παραχωρήθηκαν στους Εθνικούς σοφιστές, ενώ η αυλή δόθηκε στους Χριστιανούς για την ανέγερση σημαντικής εκκλησίας, του γνωστού χριστιανικού τετράκογχου [1]. (Εικ. 1). Ο ναός, πιθανόν, αποτέλεσε τον πρώτο μητροπολιτικό ναό της Αθήνας, την μετέπειτα αποκαλούμενη «Μεγάλη Παναγιά»[2]. Πράξη ασφαλώς πολιτικής διπλωματίας, είτε κατευθυνόμενη και επιχορηγούμενη από τον έπαρχο του Ιλλυρικού Ερκούλιο (408-412), είτε από την Αθηναία αυτοκράτειρα Ευδοκία[3], οδήγησε αναμφίβολα σε καθημερινή συνύπαρξη και συμβίωση τις δύο ομάδες, σε χώρους σημαντικότατους και για τους δύο: το χώρο λατρείας για τους Χριστιανούς και το χώρο άσκησης της εθνικής φιλοσοφίας. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »