Αυχενικό σύνδρομο

του Ευάγγελου Χριστακόπουλου,χειροπρακτικού-οστεοπαθητικού

Το αυχενικό σύνδρομο περιγράφει μια σειρά από συμπτώματα στην περιοχή του αυχένα αλλά και στην εν γένει γύρω περιοχή (ώμοι, ωμοπλάτες, άνω κορμός), που προκαλούνται από παθήσεις της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.

Δεν αποτελεί το ίδιο πάθηση λοιπόν, αλλά περισσότερο έναν περιγραφικό όρο των συμπτωμάτων που μπορεί να προκαλούνται από μια σειρά παθήσεων, που θα αναλυθούν στη συνέχεια.

Έτσι, στο αυχενικό σύνδρομο ουσιαστικά παραβλάπτεται η φυσιολογική λειτουργικότητα και κινητικότητα της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.

Τα κλινικά συμπτώματα με τα οποία εκδηλώνεται είναι τα παρακάτω: πόνος στον αυχένα, κεφαλαλγίες, πόνοι στον ώμο, στο βραχίονα ή και στο χέρι, περιορισμένη κινητικότη¬τα ms αυχενικής μοίρας, αδυναμία και μειωμένα αντανακλαστικά στα άνω και κάτω άκρα, προβλήματα στο βάδισμα («σπαστικό βάδισμα»), μουδιάσματα και μυϊκή αδυναμία στα άκρα.

Τα κυριότερα συμπτώματα του αυχενικού συνδρόμου:

•  άλγος στην περιοχή του αυχένα

• κεφαλαλγίες

• άλγος στον ώμο

• άλγος στο βραχίονα ή / και στο χέρι

• περιορισμός ins κινητικότητας της αυχενικής μοίρας

• μείωση της μυϊκής ισχύος στα άνω και κάτω άκρα διαταραχή στη βάδιση («σπαστικό βάδισμα»)

• αιμωδίες (μουδιάσματα) στα άνω άκρα

• μυϊκή αδυναμία στα κάτω άκρα

• ζάλη, αστάθεια

•   καρηβαρία (βαρύ κεφάλι)

• ίλιγγος με έμετο

 

Αίτια που προκαλούν Αυχενικό Σύνδρομο

Τα αίτια που μπορούν να ηροκαλέσουν αυχενικό σύνδρομο παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλομορφία.

1. Δισκοπάθεια – κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου:

2. Αρθρίτιδα των αυχενικών σπονδύλων

3. Δισκοπάθειες Αυχενικών μεσοσπονδυλίων δίσκων

4. Σπασμός των μυών της περιοχής του αυχένα -από κακή στάση ή ψύξη κ.λπ.

 

Διάγνωση του αιτίου του αυχενικού συνδρόμου

Η τελική διάγνωση και η εκτίμηση της σοβαρότητας του συνδρόμου γίνεται με απεικονιστικές μεθόδους, οι οποίες με σειρά φθίνουσας σπουδαιότητας είναι οι ακόλουθες: απλές ακτινογραφίες, μαγνητική και αξονική τομογραφία, ηλεκτρομυογράφημα, σπινθηρογράφημα οστών και εργαστηριακές εξετάσεις.

Θεραπεία, Συντηρητική (Φάρμακα, Φυσικοθεραπεία, Βελονισμός, Θεραπευτική Άσκηση, Χειρουργική Αντιμετώπιση,

 

Συντηρητική θεραπεία

Συνίσταται στη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής (κατά κύριο λόγο μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων), την τοποθέτηση αυχενικού κολλάρου (σκληρού ή μαλακού, ανάλογα με την σοβαρότητα της κατάστασης), τη χρήση αυχενικού ορθοπεδικού μαξιλαριού κατά την κατάκλιση (για ασθενείς με εντονότερα συμπτώματα κατά τη διάρκεια της νύχτας) και την εκτέλεση προγράμματος φυσιοθεραπειών.

 

Φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση του αυχενικού συνδρόμου

Σε ασθενείς με αυχενικό σύνδρομο, τα φυσιοθεραπευτικά μέσα που χρησιμοποιούνται έχουν σαν σκοπό:

1. τη μείωση του πόνου

2. τη Λύση του επώδυνου μυϊκού σπασμού στην περιοχή,

3. την ανακούφιση από τα λοιπά συμπτώματα (κεφαλαλγία, ίλιγγος κτλ), καθώς και

4. την αποκατάσταση της μειωμένης κινητικότητας – λειτουργικότητας της αυχενικής μοίρας.

Χρησιμοποιούνται τα εξής μέσα:

1. θέρμο ή και κρύο θεραπεία

2. Laser χαμηλής ισχύος

3. Διάφορες μορφές ηλεκτροθεραπείας και κυρίως TENS με πολύ καλά αποτελέσματα

4. Τα μαλακά περιλαίμια (κολλάρα) βοηθούν, επίσης, σε περιπτώσεις που χρειάζεται προσωρινή μείωση της κινητικότητας της αυχενικής μοίρας, για να μειωθεί ο πόνος ή άλλα συμπτώματα, όπως ζαλάδες και ίλιγγοι

5. Οι διαθερμίες ή τα μικροκύματα, βοηθούν στην αύξηση της κυκλοφορίας του αίματος, την απορρόφηση του οιδήματος και τη λύση του μυϊκού σπασμού

6. Άλλη μορφή ηλεκτροθεραπείας είναι η ιοντοφόρεση (διαδερμική χορήγηση αντιφλεγμονώδους φαρμάκου, με τη χρήση γαλβανικού ρεύματος, απευθείας στη νευρική ρίζα που έχει τη φλεγμονή)

7. Συνδυασμός τεχνικών κινητοποίησης και χειρισμών, οι ασκήσεις αποκατάστασης, καθώς και η εφαρμογή μάλαξης μπορούν να βοηθήσουν άμεσα και αποτελεσματικά, τόσο στη μείωση του πόνου, όσο και στην εξάλειψη των υπολοίπων συμπτωμάτων που ταλαιπωρούν τον ασθενή, έτσι ώστε να επανέλθει στις φυσιολογικές καθημερινές του δραστηριότητες, χωρίς προβλήματα.

Σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση και θεραπεία του συνδρόμου παίζει η Άσκηση:

Μακράν καλύτερη άσκηση για τέτοιες περιπτώσεις είναι η κολύμβηση (μόνο ύπτιο και ελεύθερο), αφού το σωματικό βάρος αντισταθμίζεται από την άνωση του νερού. Έτσι, οι αρθρώσεις δέχονται σαφώς μικρότερη φόρτιση. Άξια αποφυγής θεωρούνται όλα εκείνα τα αγωνίσματα που η μεταβολή της στάσης του σώματος και του κέντρου βάρους αυτού μετατοπίζονται (πχ. τένις). Ο πόνος είναι ένας «σύμβουλος» για το τι πρέπει να αποφεύγει κανείς.

Πηγή: artion magazine [www.artionrate.gr], Περιοδικό για τη ζωή, τη γνώση, την πνευματικότητα, Τεύχος 3ο, Νοεμβριος 2011, Καλαμαριά.