Δημιουργική αρχή ανθρώπου

3.ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
Ερώτηση. Πως έλαβε αρχή ο άνθρωπος; Μήπως είναι αποτέλεσμα τύχης η εξελίξεως;

Απάντηση : Την απάντηση θα την λάβουμε από το έκτο ιδιόμελο της νεκρώσιμου ακολουθίας.
Αρχή μοι και υπόστασις το πλαστουργών σου γέγονε πρόσταγμα• β συληθείς γαρ εξ αοράτου τε, και ορατής με ζώον συμπήξαι φύσεως, γήθεν μου το σώμα διέπλασας, δέδωκας δε μοι ψυχήν, τη θεία σου και ζωοποιώ εμπνεύσει. Διό Χριστέ, τον δούλον σου, εν χώρα ζώντων, εν σκηναίς δικαίων ανάπαυσον .
Με άλλα λόγια ο υμνωδός της εκκλησίας μας λέγει: Αρχή για τη δική μου υπόσταση και ύπαρξη έγινε το δημιουργικό σου πρόσταγμα. Γιατί, επιθυμώντας να με δημιουργήσεις ζωντανό οργανισμό, ανάμικτο από ορατή και αόρατη φύση, πήρες πρώτα από τη γη το σώμα μου και μου έδωσες την ψυχή με το ζωοποιό σου φύσημα. Γι’ αυτό Χριστέ, ανάπαυσε τον δούλον σου στη χώρα των ζώντων και στα σκηνώματα των δικαίων.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός σε τούτο  το ιδιόμελο εγκαταλείπει το πικρό θέμα της ματαιότητος, για το όποιο μίλησε στα προηγούμενα ιδιόμελα και έρχεται στο βιβλίο της Γενέσεως όπου αναφέρεται η κατασκευή (δημιουργία) του ανθρώπου. Μας διδάσκει ότι ο άνθρωπος δεν είναι τυχαίο πλάσμα ούτε αποτέλεσμα εξελίξεως, αλλά απόφαση του τρισυπόστατου Θεού:  ποιήσωμεν άνθρωπον . Ενώ για όλη την άλλη κτίση  είπε και εγένετο , για τον άνθρωπο λαμβάνει ειδική μέριμνα. Συνεπώς, ο άνθρωπος δε βγήκε από τη δημιουργική εντολή του Θεού  είπε και εγένετο , αλλά τονίζεται η Θεία προέλευση του και η μεγάλη του αξία. Δημιούργησε τον άνθρωπο ως ον σύνθετο που συνυπάρχουν συγχρόνως δύο κτίσεις, η ορατή και η αόρατη. Πριν δημιουργήσει τον άνθρωπο ο Θεός δημιούργησε την αόρατη και ορατή κτίση. Η αόρατη ήταν οι άγγελοι και η ορατή το σύμπαν ολόκληρο.

Έτσι ο Θεός, σ’ αυτήν τη σύνθεση του ανθρώπου, λαμβάνει στοιχεία της προηγηθείσης υλικής κτίσεως και στοιχεία της προηγηθείσης πνευματικής κτίσεως. Με αυτόν τον τρόπο συνθέτει το δισυπόστατο άνθρωπο. Για το σώμα του λαμβάνει χώμα από τη γη και για την πνευματική του υπόσταση ενεφύσησε πνοή ζωής ο ίδιος στο άψυχο χωμάτινο σώμα του  Και ενεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής  (Γεν. 2,7).
Έτσι δημιουργήθηκε η κορωνίδα της δημιουργίας που λέγεται άνθρωπος. Δημιουργήθηκε με σκοπό αποκλειστικό να πετύχει τη θέωση  ποιήσωμεν άνθρωπον κατ’ εικόνα ημέτεραν και καθ’ ομοίωσιν  (Γεν.127). Αλλά το σκοπό αυτό ματαίωσε πλέον η αμαρτία. Αποτέλεσμα της αμαρτίας υπήρξε ο θάνατος.
Έτσι με το θάνατο παύει να κτυπά η καρδιά του στους επίγειους ρυθμούς, ενώ συγχρόνως η ψυχή κτυπά στους ρυθμούς της αιώνιας ζωής.
Και το ερώτημα τώρα είναι εύλογο. Έφυγε η ψυχή του ανθρώπου από το σώμα. Τώρα που βρίσκεται;

 

Πηγή: paterikiorthodoxia.com