Συνομήλικοι στην εφηβεία – Γονέας ή συνομήλικος φίλος

«Μα γιατί δε μας ακούει πια; Προτιμάει του φίλους τους από την οικογένεια του;» σκέφτονται πολλές φορές οι γονείς.

Το ότι ο έφηβος είναι πιο «κλειστός» απέναντι στους γονείς του από ότι παλαιότερα δε σημαίνει ότι η αγάπη του μειώθηκε. Τα αισθήματα των γονιών δεν πρέπει να «ανταγωνίζονται» την σχέση που έχει το παιδί τους με τους φίλους του. Οι γονείς θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η αποστασιοποίηση του παιδιού από αυτούς είναι ένας τρόπος με τον οποίο εκφράζουν την προσπάθεια για ανεξαρτητοποίηση.

Σε μια φάση λοιπόν που το παιδί υφίσταται πολλές αλλαγές και προετοιμάζεται για το ρόλο του ενηλίκου, οι συνομήλικοι λειτουργούν βοηθητικά καθώς βιώνουν από κοινού την ίδια κατάσταση.

Η σχέση γονέων-εφήβου είναι ιεραρχική ενώ η σχέση εφήβου-συνομηλίκων είναι οριζόντια-ισότιμη κάτι που δημιουργεί ένα κλίμα έντονης μεταξύ τους αλληλεπίδρασης, κατανόησης και συμπαράστασης σε αυτή τη δύσκολη φάση της εφηβείας. Καλό είναι λοιπόν να μη δημιουργηθεί ένα «στρατόπεδο» αντιπάλων.

Η μητέρα και ο πατέρας καλούνται να είναι κοντά στο παιδί τους, να γνωρίζουν με ποιους κάνει παρέα (καλό είναι να δημιουργούνται συνθήκες ώστε να μπορεί το παιδί τους να καλεί τους φίλους του στο σπίτι).

Με το να προσπαθούν να έχουν απόλυτο έλεγχο ή κριτική-ανταγωνιστική στάση απέναντι στους φίλους του παιδιού τους δεν θα έχουν μια θερμή σχέση με το παιδί τους.

Σε αυτή την ηλικία, πρέπει να διατηρούνται σε κάθε επίπεδο οι ισορροπίες. Ίσως με την συμπεριφορά σας κερδίσετε και το παιδί σας και τους φίλους του.

Πηγή: paidorama.com