Γνωρίζομε άρα γε τι είναι το Μυστήριο του Γάμου;

του Σεβ. Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Α

Κάθε φορά που καλούμαι να τελέσω το Μυστήριο του Γάμου κάποιων παιδιών που απεφάσισαν να ενώσουν την ζωή τους και να προχωρήσουν μαζί μέχρι το τέλος, κάνω κάποιες σκέψεις στις οποίες με οδηγεί το όλο κλίμα εντός και εκτός των Ιερών Ναών.

Πιστεύω ότι είναι πολύ καλό το ότι πολλοί Αρχιερείς, εν οις και ο γράφων, έρχονται σε προσωπική επικοινωνία με τους μελλονύμφους κατά την ώρα της υπογραφής των αδειών τελέσεως του Μυστηρίου του Γάμου. Εκεί διαπιστώνομε, ότι πολλοί νέοι βαδίζουν με επίγνωση βαθειά, στο Μυστήριο του Γάμου και με την απόφαση να δημιουργήσουν μια ευλογημένη οικογένεια, ξεπερνώντας με πίστη στο Θεό, με αγάπη και υπομονή, τις όποιες δυσκολίες, οι οποίες φυσικόν είναι να υπάρξουν στην μετά ταύτα πορεία.

Όμως κάποιοι άλλοι νέοι που έρχονται να παραλάβουν την αδεια Γάμου, διακατέχονται από ένα πνεύμα επιπολαιότητος, το οποίο διαφαίνεται από την όλη συζήτηση. Δυστυχώς δεν είναι αποφασισμένοι να κάνουν θυσίες, οι οποίες oύτως η άλλως είναι απαραίτητες για να προχωρήση κάποιος στη ζωή του. Η θυσία είναι αποτέλεσμα της μεγάλης, της ισχυράς και αδιαπτώτου αγάπης, την οποία πρέπει να διαθέτουν οι σύζυγοι μεταξύ των. Η αγάπη μοιάζει με ένα παράξενο φακό, λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος. Όλα τα προτερήματα, λίγα η πολλά που διαθέτει κάποιος, τα μεγαλώνει και έτσι εξαφανίζει τα ελαττώματα. Και όποιο ελάττωμα διαπιστώσει, το μικραίνει τόσο, έως ότου το εξαφανίσει. Τι θέλει να είπη ο Άγιος με αυτό το λόγο; Ότι ο ένας πρέπει να ανέχεται τον άλλο όπως είναι και με την αγάπη του να διορθώνη τον χαρακτήρα του αγαπώμενου.

Η αγάπη γεννάει την εμπιστοσύνη και την υπομονή. Χωρίς εμπιστοσύνη και υπομονή δεν υπάρχουν αίσια αποτελέσματα.

Οι περισσότεροι νέοι προσέρχονται πνευματικά απροετοίμαστοι στον Γάμο. Λείπει η προσευχή, η εκζήτηση της χάριτος του Θεού, η εξομολόγηση, η Θεία Κοινωνία. Εφ’ όσον προχωρούν τα παιδιά μας στην μυστηριακή ένωση της ζωής τους, και φτάνουν στην Εκκλησία για να λάβουν ευλογία, πρέπει να προετοιμάζωνται δεόντως.

Για το θέμα αυτό, σημαντικό ρόλο παίζει η οικογένεια, η οποία από την μικρή ηλικία πρέπει να οδηγή τα παιδιά στην αλήθεια και την όντως ζωή. Όμως μεγίστη ευθύνη φέρομε και μεις οι Ποιμένες της Εκκλησίας, οι οποίοι δεν καταβάλλομε πάντοτε τις απαιτούμενες προσπάθειες για την κατήχηση τους ποιμνίου μας. Όταν ο Ιερεύς συμπεριφέρεται ως πατέρας, διδάσκαλος και κυβερνήτης ψυχών, ως πνευματικός ιατρός και οδηγός απλανής στην αλήθεια, τότε ο λόγος του καρποφορεί και ο Λαός ωφελείται και προοδεύει πνευματικά.

Η συζήτηση με μελλονύμφους στο Γραφείο μου, είναι μια πνευματική όαση και αποτελεί πηγή χαράς και πνευματικής αγαλλιάσεως για την κοινωνία των προσώπων και την ανταλλαγή απόψεων επί θεμάτων πίστεως και ορθοδόξου ζωής. Πολλάκις σκέπτομαι και διερωτώμαι: «Πόσες παραλείψεις έχομε κάνει στην ποιμαντική μας διακονία και πως θα μας συγχωρήση ο Θεός για αυτή μας την ολιγωρία;».

Επειδή πιστεύω ότι πολλοί άνθρωποι θα ωφεληθούν από την ανάγνωση αυτού του κειμένου, θα σημειώσω κάποια πολύ σημαντικά πράγματα που αφορούν στο Μυστήριο του Γάμου.

α. Ο Γάμος είναι Μυστήριο μέγα, δεν είναι μια φολκλορική τελετή. Είναι θεία μυσταγωγία. Ο Άγιος Απόστολος Παύλος, γράφει στην προς Εφεσίους Επιστολή του: «Το Μυστήριον τούτο μέγα εστίν, εγώ δε λέγω εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν» (Εφεσ. Ε ,32). Ως εκ τούτου είναι οδυνηρό να μετατρέπεται το ιερό Μυστήριο σε κοσμικό γεγονός με ανεπίτρεπτες καταστάσεις εντός και εκτός του Ιερού Ναού. Ο Ναός, τη ανοχή πολλάκις, ημών των εκκλησιαστικών προσώπων, μετατρέπεται σε αίθουσα η οποία διακοσμείται, ως μη ώφελεν, με ποικίλα στολίδια τα οποία ουδεμίαν σχέση έχουν με την ιερότητα του χώρου. Αυτό μειώνει την σοβαρότητα της Μυστηριακής τελετής και δεν βοηθάει στην πνευματική περισυλλογή, στην προσευχή και την κατάνυξη.

β. έλλειψη σεμνότητος και σοβαρότητος εκ μέρους των συμμετεχόντων(;) στο Μυστήριο του Γάμου. Λυπούμαι βαθύτατα, που θα θίξω για μια ακόμα φορά το τόσο σημαντικό αυτό θέμα, το οποίο προδίδει έλλειψη βασικών κανόνων συμπεριφοράς και δεοντολογίας. Γνωρίζω ότι δεν γίνεται επίτηδες, αλλά ο συρμός και η όλη στάση πλέον έναντι της ζωής, η μάλλον η αποϊεροποίηση της ζωής μας, οδηγεί σε τέτοιες συμπεριφορές που απάδουν σε ανθρώπους οι οποίοι όντως εμφορούνται από ευγένεια και σοβαρότητα ως προς πολλά άλλα θέματα. Δεν είναι δυνατόν να ντύνεσαι κατά τον ίδιο τρόπο όταν πηγαίνης στην θάλασσα για μπάνιο και όταν εισέρχεσαι στον Ιερό Ναό. Ο κάθε χώρος επιβάλλεται με τον δικό του τρόπο και απαιτεί ξεχωριστή συμπεριφορά και οπωσδήποτε σεβασμό, πρώτον του εαυτού μας και ύστερα των άλλων. Πολλώ δε μάλλον όταν ευρισκώμεθα εντός του Ιερού Ναού.

Στο Μυστήριο του Γάμου καλούμεθα για προσευχή και για δέηση προς τον Θεό, προκειμένου να ευτυχήσουν οι νεόνυμφοι.

Δεν γνωρίζω πόσοι έχουν συνειδητοποιήσει την αλήθεια αυτή. Δεν είναι κοσμικό γεγονός το Μυστήριο του Γάμου, αλλά Εκκλησιαστική, Μυστηριακή τελετή. Εκείνη την ώρα ενώνεται ο ουρανός με τη γη και συ αδελφέ μου, χορατεύεις, συζητάς, χαριεντίζεσαι, δεν προσέχεις τα τελούμενα κ.λ.π. Και το χειρότερο  κατὰ την ιερά στιγμή που ψάλλονται τα τροπάρια «Ησαΐα χόρευε…» κ.λ.π. πετώντας ρύζι, στους νεονύμφους δημιουργείς μεγάλη ταραχή στις ψυχές! Είναι ένα έθιμο το να ραίνουμε τους νεονύμφους με ρύζι, ισχυρίζονται πολλοί. Και μεις απαντάμε: Ναι, αλλά είναι ένα κακό έθιμο και ουδεμία σχέση έχει με την θεολογία της Εκκλησίας και το πνεύμα της τελετής και γι’αυτό πρέπει να εκλείψη.

γ. Θα ήθελα επίσης να απευθυνθώ στις κοπέλλες οι οποίες ζουν την κορυφαία στιγμή της ζωής τους κατά την ώρα της τέλεσης του Μυστηρίου του Γάμου τους. Σε όλα τα Μυστήρια που έχω τελέσει διαπιστώνω, ότι με συγκίνηση συμμετέχουν μαζί με τον νυμφίο στην τελετή. Και έχω όλες τις φορές, ναι όλες τις φορές, την εσωτερική πληροφόρηση, ότι η προσευχή τους είναι θερμή καθώς το βλέμμα τους πέφτει πάνω στο εικόνισμα της Παναγίας μας, πάνω στα πανάγια μάτια της μεγάλης μας Μάνας. Πολλές φορές όμως η εμφάνιση, απάδει με την ιερότητα του Μυστηρίου και του χώρου.

«Παιδί μου», είπα λίγες ημέρες μετά το Γάμο σε μια πολύ – πάρα πολύ καλή κοπέλλα. «Παιδί μου, γιατί ήλθες με τόσο προκλητική εμφάνιση στο Γάμο σου; Αφού γνωρίζω πόσο σεμνή είσαι στην όλη σου ζωή, στην εν γένει συμπεριφορά σου. Εκείνη την ώρα παιδί μου, στεκόσουν μπροστά στον Κύριο, στην Παναγία μας, στους Αγίους, στον Επίσκοπο…».

Το κορίτσι μου απήντησε με ειλικρίνεια: «Δέσποτα, το κατάλαβα και ζητώ συγγνώμη, αλλά εμείς τα νέα παιδιά παρασυρόμαστε από … τη μόδα και ο,τι καινούργιο παρουσιάζεται στις βιτρίνες, μας δελεάζει…».

Έχουν δίκηο τα παιδιά, διότι δεν τα μάθαμε να μη ενδίδουν στις εμπορικές προκλήσεις, οι οποίες λανσάρονται για οικονομικούς λόγους από τα διάφορα καταστήματα… Ο Ιερός Χρυσόστομος λέγει: «Κόσμει την νύμφην μη τούτοις τοις κοσμίοις τοις από του χρυσού, αλλ’ επιεικεία και αιδοί… Αντί παντός κόσμου χρυσού και εμπλεγμάτων, το ερυθριάν, το αισχύνεσθαι περιθείσα και το μη ζητείν εκείνα». Δηλαδή, «Στόλιζε την νύμφη όχι με αυτά τα χρυσά στολίδια, αλλά με καλωσύνη και σεμνότητα… Και αντί για πολλά χρυσά κοσμήματα και επιτηδευμένα πλεξίματα, να της εμπνεύσης την συστολή, την ντροπή και την αποφυγή όλων των παραπάνω…» (Εις Κολ. ομιλ. ΙΒ’,6 ΕΠΕ 22,350).

δ. Και κάτι τελευταίο για το παρόν άρθρο. Διάβαζα προ ημερών στον τοπικό τύπο, αλλά και στον Αθηναϊκό, ότι κάποια νέα ζευγάρια πηγαίνουν στα Δημαρχεία για να τελέσουν πολιτικό γάμο, λόγω κρίσης. Θεωρώ ότι το όλο αυτό σκεπτικό, εάν βασίζεται σε αυτές τις απόψεις, είναι πέρα για πέρα λανθασμένο. Έχομε αναφερθή πολλάκις στο θέμα του πολιτικού γάμου και παρέλκει να είπωμε εκ νέου, ότι για την Εκκλησία δεν έχει υπόσταση ο πολιτικός γάμος, έστω και αν αναγνωρίζεται από την πολιτεία. Μιλώ βεβαίως για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς. Δεν δύναμαι όντως να αντιληφθώ, τι θα πη: «Πάω στο Δημαρχείο να κάνω το γάμο μου, γιατί δεν έχω χρήματα να πάω στην Εκκλησία!».

Ουδέποτε ετέθη τέτοιο θέμα, και ειδικά στην Μητρόπολή μας, για την τέλεση οιουδήποτε Μυστηρίου. Τα έξοδα δεν δημιουργούνται στην Εκκλησία, ούτε για την Εκκλησία, αλλά για φιέστες που γίνονται με τους «κιτς» στολισμούς, με την πληθύ των καλεσμένων για «κοινωνικούς λόγους», όπως συνήθως λέγεται, «για να βγάλωμε τις υποχρεώσεις μας» και για τα δαπανηρά γλέντια και τα γεύματα. Αν δίδωνται κάποια χρήματα στην Εκκλησία, κατ’ ευχαρίστηση, είναι ελάχιστα, θα έλεγα μηδαμινά μπροστά στις μεγάλες σπατάλες που γίνονται για όσα ακολουθούν μετά το Μυστήριο.

Αλήθεια, τι χρειάζονται όλα αυτά; Όσα χρήματα πετάγονται – σπαταλώνται, για τέτοιες καταστάσεις θα μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες ενός μεγάλου μέρους της ζωής των νεονύμφων.

Και επειδή γνωρίζω ότι με τους μεγάλους κάποιες φορές δύσκολα συνεννοήσαι, επιθυμώ πατρικά, απλά και με βαθειά αγάπη να απευθυνθώ στα παιδιά μας που πρόκειται να έλθουν εις Γάμου Κοινωνίαν.

Παιδιά μου, προχωρείστε στο Μυστήριο του Γάμου σας με πίστη στο Θεό, με αγάπη μεταξύ σας, με εμπιστοσύνη στην Εκκλησία. Προχωρείστε χωρίς φανφάρες, φιέστες και επιδείξεις. Είναι δική σας προσωπική ανεπανάληπτη στιγμή. Ζήστε την ως μοναδική πνευματική εμπειρία. Με τους γονείς σας και όσους πολύ σας αγαπάνε. Ελάτε στην Εκκλησία όπως είστε. Εμείς εσάς περιμένουμε και τίποτε άλλο. Όλα τα άλλα ξεχάστε τα. Είναι περιττά. Δημιουργούν κόπο και προσθέτουν έξοδα και προβλήματα.

Β

Στην αναφορά μας την προηγούμενη εβδομάδα στο Ιερό Μυστήριο του Γάμου, κάναμε λόγο για την ιερότητα του Θεοσυστάτου Μυστηρίου και σημειώσαμε ωρισμένα πράγματα πρακτικής φύσεως, απευθύνοντες συγχρόνως και συμβουλές προς τους μελλονύμφους.

Τώρα, θα συνεχίσωμε, ως είχαμε υποσχεθή, προκειμένου να βοηθήσωμε έτι περαιτέρω τα παιδιά μας, τα οποία με την χάρη του Θεού οδηγούνται εις Γάμου Κοινωνίαν.

Το ότι ο Γάμος είναι Μυστήριο Μέγα, ως λέγει ο Άγιος Απόστολος Παύλος, συνιστά και επιβεβαιώνει την ιερότητα και αγιότητα του Μυστηρίου και ως εκ τούτου, οριοθετεί την όλη στάση μας έναντι αυτού.

Επειδή τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας έχει γίνει αποϊεροποίηση της ζωής μας, το όλο κλίμα επηρέασε και αυτή την στάση πολλών ανθρώπων έναντι της Εκκλησιαστικής και πνευματικής ζωής, με αποτέλεσμα τα Ιερά Μυστήρια να θεωρούνται απλές τελετές η κοινωνικές υποχρεώσεις.

Η ιερότητα του χώρου, η αγιότητα και μοναδικότητα της ώρας της τελέσεως του Μυστηρίου, επιβάλλουν την ανάλογη συμπεριφορά και εμφάνιση. Δεν συνάδει με το Μυστήριο του Γάμου η έλλειψη σοβαρότητος, η οχλαγωγία, η διάσπαση της προσοχής και η παρουσία σ’ αυτό άνευ ουσιαστικής ψυχικής, προσευχητικής συμμετοχής.

Την ώρα των τελουμένων, ενώνεται ο ουρανός με τη γη, ο Παράκλητος τελεσιουργεί το Μυστήριο, οι Άγγελοι καταγράφουν την ομολογία, οι Άγιοι με πρώτη την Παναγία πρεσβεύουν, οι άνθρωποι οφείλουν να δέωνται ολόψυχα προς τον Θεό για τους νεονύμφους. Βεβαίως πρώτοι οι νεόνυμφοι πρέπει να συμμετέχουν ουσιαστικά στο Μυστήριο και οι υπόλοιποι, οι γονείς, οι οικογενείς και ο λαός να συνοδεύουν με τις δικές τους ευχές και ολοκάρδιες προσευχές. Εκείνη την ώρα δύο άνθρωποι ομολογούν, ότι συνειδητά απεφάσισαν να ενώσουν την ζωή τους, να προχωρήσουν μαζί έως το τέλος, να δημιουργήσουν οικογένεια, γινόμενοι συνδημιουργοί του Θεού. Όντως μεγάλη και φρικτή η στιγμή και φοβερά τα τελούμενα και λεγόμενα.

Παρακαλώ, κάθε φορά που υπογράφω τις άδειες Γάμου, τα παιδιά, να προσπαθούν να συμμετέχουν όχι μόνο σωματικά, αλλά και βαθειά πνευματικά στα τελούμενα, ώστε να κατανοήσουν το μεγαλείο της ιεράς τελετής και να εμβαθύνουν στο νόημα του Μυστηρίου.

Ένα ζευγάρι, λίγες ημέρες μετά το Γάμο τους που ετέλεσα ο ίδιος, με επεσκέφθη προκειμένου να με ευχαριστήση και μου είπε τα εξής: «Είχατε δίκηο Σεβασμιώτατε, όταν μας είπατε προ του Γάμου μας, τόσα πράγματα. Συγκλονιστήκαμε ακούοντας με προσοχή τα ιερά λόγια του Μυστηρίου. Νοιώσαμε ρίγος την ώρα που βάλατε τους στεφάνους στα κεφάλια μας και ψάλατε το: “Κύριε ο Θεός ημών δόξη και τιμή στεφάνωσον αυτούς”. Μας κοιτάξατε στα μάτια, σαν να μας λέγατε: ” Τώρα πια είστε ένας άνθρωπος, ένα σώμα, μια ψυχή”. Μόλις συγκρατήσαμε τα δάκρυά μας».

Σημειώνω στο σημείο αυτό, ότι συγκλονίζομαι, κατά την ώρα που στεφανώνω νεονύμφους, βλέποντας από τα μάτια τους να τρέχουν δάκρυα χαράς και συγκινήσεως. Αλλά, πόσες φορές και οι γονείς εκείνη την ώρα δακρύουν γιατί ζουν την μοναδική στιγμή κατά την οποία ενώνονται τα παιδιά τους εις Γάμου κοινωνίαν, κάτι που ανέμεναν με μεγάλη χαρά και αγαλλίαση! Ομολογώ, ότι δύσκολα μπροστά σε τέτοιες σκηνές δύναμαι να συγκρατήσω την συγκίνησή μου.

Σε άλλη περίπτωση άκουσα παιδιά να μου λένε: «Σεβασμιώτατε, μας συνεπήρε η ευχή που ακούσαμε: “Και ίδοις τους υιούς των υιών σου, ως νεόφυτα ελαιών κύκλω της τραπέζης σου”». Αλήθεια τι συγκλονιστικά λόγια! «Να δης τα παιδιά των παιδιών σου, σαν τα νιόκλαδα της ελιάς, γύρω από το τραπέζι σου». Τώρα που χάθηκε, εν πολλοίς, η οικογενειακή συνοχή, τώρα που κτυπήθηκε ο ιερός πυλώνας της οικογενείας όσο ποτέ άλλοτε, τώρα, παρά ποτέ, είναι ανάγκη αυτή η ευχή, να γίνη πραγματικότητα, αν θέλωμε να ορθοποδήσωμε ως κοινωνία και ως Έθνος.

Πως, λοιπόν, μετά από όλα αυτά που αναφέραμε, κάποιοι καταστρέφουν αυτές τις ιερές στιγμές και δημιουργούν τέτοιες καταστάσεις εντός των Ιερών Ναών, οι οποίες είναι τελείως ξένες με τα τελούμενα;

Πριν από λίγες ημέρες εδιάβασα σε μια πρόσκληση Γάμου, την εξής επισήμανση: «Παρακαλούμε να βοηθήσετε για την ησυχία και την τάξη στο Ναό και να προσευχηθήτε θερμά για μας».

Σε άλλη πρόσκληση εδιάβασα: «Παρακαλούμε, μη μας ράνετε με ρύζι και λουλούδια, αλλά με την αγάπη σας και την προσευχή σας, ώστε να ζήσωμε ευτυχισμένοι με τη χάρη του Θεού».

Θα ήθελα να επισημάνω και δύο ακόμα πράγματα:

1. Κάποιοι έχουν στο μυαλό τους μια τελείως ρομαντική εικόνα και αίσθηση για τον Γάμο και για τον λόγο αυτό, ζητούν να τελήται ο Γάμος τους εκτός των Ιερών Ναών, ώστε να υπάρχη «η κατάλληλη ατμόσφαιρα», όπως χαρακτηριστικά λένε. Σ’αυτο εβοήθησε πολύ και η εμπορική σκέψη και το εμπορικό στήσιμο Γάμων στα λεγόμενα κτήματα, από τους ιδιοκτήτες – επιχειρηματίες. Η δική μας ανοχή, εδημιούργησε σε πολλές περιοχές, μια πολύ κακή κατάσταση και μια συνήθεια ουδόλως έχουσα σχέση με την πνευματικότητα της Εκκλησίας. Εξ όσων αναφέραμε παρά πάνω, αντιλαμβάνεσθε γιατί δεν επιτρέπεται η όλη αυτή εκκοσμίκευση του Ιερού Μυστηρίου. Δεν είναι δυνατό να θυσιάζωμε την Χάρη του Θεού, για το κέρδος.

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος με την, από 19/1/2007 Εγκύκλιό της, «απαγορεύει την τέλεση των Ιερών Μυστηρίων εις χώρους αλλοτρίους των Ιερών Ναών, οι οποίοι (Ναοί) είναι το κέντρον της Ορθοδόξου Λατρείας. Τα Ιερά Μυστήρια δεν είναι κοσμικαί τελεταί, αλλά γεγονότα Εκκλησιαστικά, γεγονότα έχοντα άμεσον σχέσιν με την σωτηρία των ανθρώπων».

Σε άλλο σημείο της Εγκυκλίου αναφέρεται: «Διαπιστώνεται μία προϊούσα εκκοσμίκευσις της τελέσεως των Ιερών Μυστηρίων, ιδία της Βαπτίσεως και του Γάμου, η οποία ενίοτε εγγίζει τα όρια της βλασφημίας, και παρατηρείται ότι ήδη αρκετοί Ιεράρχαι έχουν λάβει μέτρα δια την περιστολήν του τοιούτου φαινομένου. Το φαινόμενον αυτό καθίσταται πλέον έντονον εις χώρους αλλοτρίους των Ιερών Ναών, ήτοι εις Ξενοδοχεία, εις Κτήματα διαθέτοντα Παρεκκλήσια, εις τον έμπροσθεν Εξωκκλησίων υπαίθριον χώρον κ.λ.π.»

Εμείς με την υπ’ αριθμ. 306/12-5-2005, Εγκύκλιό μας, είχαμε ήδη απαγορεύσει την τέλεση Ιερών Μυστηρίων (Γάμου – Βαπτίσεων) υπαιθρίως και σε ιδιωτικούς Ναούς και Παρεκκλήσια, «δια λόγους εκκλησιαστικής δεοντολογίας και πνευματικότητος και προς διαφύλαξιν του κύρους των Ιερών Μυστηρίων».

Επίσης με το υπ’ αριθμ. 54/31-1-2007 Εγκύκλιο Σημείωμά μας διεβιβάσαμε στους Ιερούς Ναούς και γνωστοποιήσαμε στον ευσεβή Λαό την ως, εν τοις ανωτέρω, Εγκύκλιο της Ιεράς Συνόδου, εξαπολύσαντες και την υπ’ αριθμ. 478/30-7-2007 σχετική Εγκύκλιό μας, συνιστώντες στους Ιερείς, «να μη ενδίδουν στις απαιτήσεις, περί τελέσεως των Ιερών Μυστηρίων εκτός των Ιερών Ναών, η εις κτήματα και ξενοδοχεία που διαθέτουν παρεκκλήσια η και εις ιδιωτικούς ναούς για λόγους κοσμικούς και ρομαντικούς». Οφείλομε πάντως να ομολογήσωμε, ότι δεν αντιμετωπίσαμε μεγάλες αντιδράσεις. Ο Λαός μας υπήκουσε και τον ευχαριστούμε γι’ αυτό.

2. Υπάρχει εσχάτως και άλλο «καινοφανές» σχετικά με το θέμα μας.

Η τέλεση του Μυστηρίου του Γάμου κατά την Παρασκευή ημέρα, η οποία είναι ημέρα αυστηράς νηστείας, αφιερωμένη από την Εκκλησία στην Σταύρωση του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Τούτο είναι όντως καινοφανές και γίνεται μόνο για να «διευκολύνωνται», οι καλεσμένοι, αφού την άλλη ημέρα δεν εργάζονται. Το σκεπτικό αυτό, όπως και άλλα παρόμοια, δηλώνουν ότι πολλοί άνθρωποι είναι ξένοι με την πνευματικότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Τόσο η Παρασκευή, όσο και η Τετάρτη, αλλά και άλλες ημέρες κατά την διάρκεια του έτους, είναι αφιερωμένες σε νηστεία και προσευχή (Μεγάλη Τεσσαρακοστή, νηστεία προ της Εορτής των Χριστουγέννων, Δεκαπενταύγουστος κλπ). Κατά τις ημέρες αυτές δεν επιτρέπεται από τους Ιερούς Κανόνες η τέλεση Γάμου: (Ειδική αναφορά γίνεται στο ημερολόγιο της Ιεράς Μητροπόλεώς μας και σε ειδικό φυλλάδιο προς μελλονύμφους).

Πάλι με σχετική Εγκύκλιό μας, άμα τη αναλήψει των καθηκόντων μας, στην Ιερά Μητρόπολη Πατρών, απηγορεύσαμε την τέλεση Γάμου κατά τις ημέρες Τετάρτη και Παρασκευή.

Δυστυχώς με την ανοχή της Εκκλησίας, τελούνται πλέον οι περισσότεροι Γάμοι την ημέρα του Σαββάτου, κάτι που επίσης απαγορεύεται από τους Ιερούς Κανόνες. Αυτό το θέμα πρέπει να αντιμετωπισθή με ποιμαντική ευαισθησία, από την Εκκλησία, ώστε με κατάλληλη κατήχηση και προετοιμασία, να επανέλθωμε στην σωστή οδό, βάσει των Ιερών Κανόνων, οι οποίοι οδηγούν απλανώς στην σωτηρία. Γνωρίζω ότι με μια απότομη τέτοια απόφαση, θα δημιουργηθή τεράστιο κοινωνικό ζήτημα. Όμως από την άλλη, θεωρώ ότι έχομε χρέος, να κατηχήσωμε σωστά τον Λαό μας, αφού γι’ αυτό θα δώσωμε λόγο στον Θεό. Με την αγάπη και την σωστή διδασκαλία, λύνονται πολλά ζητήματα.

Τα Σάββατα είναι, από την Εκκλησία μας, αφιερωμένα στους κεκοιμημένους και η Κυριακή είναι η ημέρα της ευφροσύνης και της Αναστάσεως, όπου η Εκκλησία χαίρεται και αγάλλεται πανηγυρίζουσα για την χαρά της Βασιλείας των Ουρανών.

· Τέλος πιστεύω, ότι εκείνοι που θα βοηθήσουν να επανέλθωμε στην σωστή οδό τελέσεως του Ιερού Μυστηρίου του Γάμου, είναι τα ίδια τα παιδιά μας, οι μελλόνυμφοι, οι οποίοι τουλάχιστον όταν μιλάμε μαζί τους, κατανοούν τα λεγόμενα και στην συντριπτική τους πλειονοψηφία ανταποκρίνονται στα όσα η Αγία μας Εκκλησία επιτάσσει.

Τα ίδια τα παιδιά βοηθούν να εκλείψη και το έθιμο του ρυζιού στον γάμο, το οποίο καταστρέφει την ιερότητα και λαμπρότητα του Μυστηρίου. Γι’ αυτό τα παρακαλώ, να βοηθήσουν, ώστε να σταματήση αυτή η κακή συνήθεια, η οποία ουδέν προσφέρει στην όλη τελετή και έχει, εκ κακής νοοτροπίας η μάλλον κακής ερμηνείας, επικρατήσει. Έχει συνδυασθή η ευχή, «να ριζώσουν τα παιδιά», με το ρύζι. Είναι τελείως άσχετη η μία λέξη με την άλλη και ως προς την ρίζα τους, αλλά και ως προς την ορθογραφία. Άλλο σημαίνει η πρώτη και άλλο η δεύτερη.

Με την βεβαιότητα ότι θα εκλείψουν οι κακές συνήθειες, ως προς την τέλεση του Ιερού Μυστηρίου του Γάμου, αλλά και των άλλων Μυστηρίων, εύχομαι ο Θεός να ευλογή όσα παιδιά μας έρχονται, με την Χάρη του Θεού, εις Γάμου Κοινωνίαν, ώστε να έχουν ζωή ευτυχισμένη μέσα από την πίστη στον Θεό, που είναι ο λίθος ο ακρογωνιαίος και το θεμέλιο της ζωής και την αδιάπτωτη μεταξύ τους αγάπη και εμπιστοσύνη.

Πηγή: http://www.i-m-patron.gr/keimena/gamos-a2012.html

Και από: http://www.i-m-patron.gr/keimena/gamos-b2012.html

Πηγή: zoiforos.gr