Στον άγιο Νέστορα

Ο άγιος Νέστωρ οργίστηκε με το κακό, άναψε με ζήλο για την Πίστη στον Χριστό. Ο νεαρός μαθητής του αγίου Δημητρίου έμοιαζε μικρός πολύ και αδύναμος, έναντι του φοβερού Λυαίου.
Όμως σφράγισε τον εαυτό του με το σημείο του Σταυρού και συνέτριψε επάνω σε μια λόγχη τον γίγαντα Λυαίο.
Του δόθηκε ισχύς άνωθεν, όπως άλλοτε στον
Δαβίδ έναντι του Γολιάθ.
«Θα νικήσεις, αλλά θα βασανιστείς, και θα δώσεις την ίδια τη ζωή σου για τον Χριστό!».
Έτσι προφήτευσε ο Δημήτριος.
Και όπως τα είπε, συνέβησαν.
Ο Νέστωρ προσέτρεξε ασμένως στο μαρτύριο του και εξαισίως εμεγάλυνε τον πανένδοξο Χριστό με λόγια ήδιστα και ύμνους και θερμές προσευχές υπέρ της Εκκλησίας.
Μέγας εν πνεύματι, ο Νέστωρ, μικρός στην ηλικία, όμως δεν θρηνούσε για τη νιότη του. Το αίμα του κραταίωσε την Εκκλησία, και ο Νέστωρ δοξάστηκε αιωνίως.
(Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Άγιος Νέστορας (27 Οκτωβρίου)

Σήμερα η Εκκλησία εορτάζει και τιμά την ιερή μνήμη του αγίου και ενδόξου μάρτυρα Νέστορα. Και η σημερινή εορτή είναι σαν συνέχεια της χθεσινής, που γιορτάσαμε την ιερή μνήμη του αγίου και ενδόξου μεγαλομάρτυρα Δημητρίου του μυροβλύτη. Θα μπορούσαν κι δύο μάρτυρες να γιορτάζονται μαζί την ίδια μέρα, αφού μαζί άθλησαν και μαζί στεφανώθηκαν με το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου. Η Εκκλησία όμως, για τους τιμήσει περισσότερο, τους γιορτάζει χωριστά, αφιερώνοντας μια ημέρα για τον καθένα.
Ο άγιος Νέστορας είναι κι αυτός από τα ιερά θύματα του μεγάλου διωγμού τού Διοκλητιανού στα 296. Ήταν δεν ήταν είκοσι ετών, ένας νέος ωραίος με πίστη και ιερό ενθουσιασμό. Ήταν γνωστός και φίλος του Δημητρίου, ο οποίος τώρα βρισκότανε στη φυλακή. Άκουσε λοιπόν ο Νέστορας τον βάρβαρο παλαιστή Λυαίο να καυχιέται στο στάδιο, να βρίζει και να προκαλεί τους πάντες και δεν το άντεξε. Έτρεξε τότε στη φυλακή και ζήτησε την ευχή και την ενίσχυση του αγίου Δημητρίου, για να βγει και να ταπεινώσει τον υβριστή βλάσφημο Λυαίο.
Ο άγιος Δημήτριος σφράγισε με το σημείο του Σταυρού το Νέστορα και του είπε· «Και τον Λυαίο θα νικήσεις και για το Χριστό θα μαρτυρήσεις». Αλλ’ αυτός ο λόγος δεν ήταν μόνο για το Νέστορα, αλλά και για τον ίδιο τον άγιο Δημήτριο, γιατί κι οι δύο ύστερα μαρτύρησαν για το Χριστό. Ο Νέστορας, καταλαβαίνοντας μέσα του τη δύναμη του Θεού, έτρεξε στο στάδιο και όρμησε για να παλέψει με το Λυαίο, κάνοντας αυτή τήν προσευχή· «Ο Θεός Δημητρίου, βοήθει μοι». Και μ’ ένα καινούριο κτύπημα ξάπλωσε κάτω νεκρό τον μέχρι τότε αήττητο βάρβαρο και βλάσφημο παλαιστή Λυαίο.
Αλλά ο Νέστορας δεν σκότωσε μόνο το Λυαίο, μα και τραυμάτισε βαριά τον Μαξιμιανό, που ήταν συμβασιλέας του Διοκλητιανού στην Ανατολή και παρακολουθούσε τώρα τον αγώνα στο στάδιο της Θεσσαλονίκης. Ήταν ο προστάτης του Λυαίου, που τον έφερνε μαζί του, για να παλεύει στο στάδιο, να σκοτώνει αθώους ανθρώπους και να διασκεδάζει ο λαός. Ήταν η εποχή εκείνη, που οι άνθρωποι ήσαν ευχαριστημένοι όταν είχαν «άρτον και θεάματα». Πολλοί χριστιανοί τότε κατασπαράχθηκαν στα στάδια από τα θηρία, κι οι εξαγριωμένοι όχλοι διασκέδαζαν αλαλάζοντας. Τόσο φτηνή ήταν η ζωή των ανθρώπων.
Ο Μαξιμιανός, μετά τη νίκη του Νέστορα και τη δίκαιη τιμωρία του Λυαίου, έβγαλε απόφαση κι έδωκε διαταγή ο Δημήτριος κι ο Νέστορας να θανατωθούν. Τότε ο Δημήτριος στη φυλακή κατατρυπήθηκε με τις στρατιωτικές λόγχες κι ο Νέστορας αποκεφαλίσθηκε, κι έτσι, με το μαρτυρικό τους θάνατο, έλαβαν κι οι δυό μαζί το στεφάνι της νίκης. Στην Παλαιά Διαθήκη διαβάζουμε και το ακούμε στον Εσπερινό, όταν είναι εορτή αγίων Μαρτύρων· «Έδοξαν εν οφθαλμοίς αφρόνων τεθνάναι, οι δε είσιν εν ειρήνη», δηλ. φάνηκαν στα μάτια των ανόητων πως πέθαναν, όμως αυτοί έχουν ειρήνη· εκείνη την ειρήνη, που αισθάνονται όλοι που πεθαίνουν επάνω στο χρέος τους, για να ζήσουν αιώνια μαζί με το Θεό.
Η μονομαχία του αγίου Νέστορα με το γίγαντα παλαιστή Λυαίο μοιάζει πολύ με τη μονομαχία του Δαβίδ με τον πάνοπλο Γολιάθ. Έτσι και τότε ο Γολιάθ καυχιότανε και απειλούσε γη και ουρανό, και το τσοπανόπουλο ο Δαβίδ τον έριξε κάτω με μια σφενδόνα. Το ίδιο και τώρα· ο αγέρωχος υβριστής Λυαίος προκαλούσε και φοβέριζε όλο τον κόσμο, κι ο Νέστορας τον νίκησε με το σημείο του Σταυρού. Μεγάλα θαύματα κάνει ο Θεός διά μέσου των Αγίων και δείχνει τη δύναμή του στον κόσμο, καθώς το λέει ο Ψαλμός, ότι «θαυμαστός ο Θεός εν τοις αγίοις αυτού». Αμήν.
Πηγή: Μητροπ. Σερβίων και Κοζάνης Διονυσίου, Εικόνες έμψυχοι