H διαθήκη του κτίτορος της ρουμάνικης σκήτης Οσίου γέροντος Νήφωνος Ιερομονάχου
7 Οκτωβρίου 2012
Εις το Όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Εγώ ο υπογεγραμμένος Νήφων Μεγαλόσχημος ιερομόναχος, βλέποντας τον εαυτό μου πολύ αδύνατον, λόγω των γηρατειών και ευρισκόμενον πλησίον του θανάτου, επειδή δεν γνωρίζω ούτε την ημέρα, ούτε την ώρα στην οποία θα με καλέση ο Δίκαιος Κριτής ν ἀπολογηθῶ για τις αμαρτίες μου, εθεώρησα ως πατρικό μου καθήκον να αφήσω σ ἐσᾶς, τα πνευματικά μου παιδιά, αυτούς τους ολίγους λόγους και τελευταία να σας παρακαλέσω να μνημονεύετε και εμένα τον Πνευματικό σας Πατέρα, αν και δεν ήμουν άξιος να είμαι πνευματικός σας οδηγός και διδάσκαλος.
Λοιπόν, εγώ, τώρα παιδιά μου, πηγαίνω προς τον Δίκαιον Κριτήν, διότι ήδη έφθασε ο καιρός της εμής αναχωρήσεως. Ενώ εσείς, επειδή έχετε ακόμη καιρό μπροστά σας, πρέπει να φροντίσετε για τις ψυχές σας, γνωρίζοντας πολύ καλά, ότι μετά την πάροδο αυτής της ζωής, δεν μας ωφελεί πλέον τίποτε η μετάνοια.
Οπότε αυτός είναι λοιπόν ο καιρός των ασκητικών πόνων, ενώ στην άλλη ζωή ο καιρός των στεφάνων και αμοιβών. Όλα τα ευχάριστα και εύθυμα αυτού του κόσμου, τα οποία για ολίγο διάστημα τέρπουν και χαροποιούν τις αισθήσεις του σώματος, αμέσως μας εγκαταλείπουν και χάνονται.
Η χαρά όμως και η ευφροσύνη των πέραν του τάφου αγαθών είναι παντοτεινή και αιώνιος.
Είναι γνωστόν,ότι λόγω απροσεξίας και αμελείας μας πέφτουμε από την αγάπη και τον πόθο των αφθάρτων αγαθών. Γι αὐτό σας λέγω: Να αγωνιζώμεθα με όλες τις δυνάμεις μας με την βοήθεια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και της Παναχράντου Μητρός Του για την εκπλήρωσι των σωτηρίων εντολών Του: για την πίστι, την πίστι, την αγάπη προς τον Θεόν και προς τον πλησίον.
Διότι ο Θεός, όπως λέγει το Ευαγγέλιο «αγάπη εστι και ο μένων εν τη αγάπη, εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ» (Α’Ιωαν.4,16). Ακόμη μας λέγει ο Σωτήρ: «Εν τούτω γνώσονται πάντες, ότι εμοί μαθηταί εστε, εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις»(Ιωάν.13,35).
Και ο Απόστολος πάλι λέγει: «Και εάν έχω προφητείαν…και πάσαν γνώσιν…αγάπην δε μη έχω ουδέν ειμι» (Α Κορ.13,2). Εκτός από την αγάπη να έχουμε και την καθαρότητα του σώματός μας, για να κατοική μέσα μας το Άγιο Πνεύμα, ωσάν σε ένα αγιασμένο τόπο, το Οποίον να πλημμυρίζη η θεία ευωδία και η αγιαστική χάρις.
Επίσης ν ἀγωνίζεσθε με όλες τις δυνάμεις σας για να φυλάξετε την ειρήνην μεταξύ σας, ώστε, εάν συμβή να φιλονεικήσετε, να μη δύση ο ήλιος και είσθε ακόμη ασυμφιλίωτοι, όπως λέγει ο Απόστολος, αλλά την ίδια ημέρα να συμφιλιώνεσθε και να επιφέρετε την αγάπην μεταξύ σας, διότι χωρίς αυτήν είναι αδύνατον να ιδήτε τον Χριστόν, τον Ήλιον της Δικαιοσύνης.
Ενώ για τα πάθη και τους εμπαθείς λογισμούς να οπλιζώμεθα με την νηστεία, την αγρυπνία και περισσότερο απ ὅλα με την αγία προσευχή, την μνήμη του θανάτου, ώστε έτσι να ετοιμαζώμαθε κάθε ώρα για την έξοδο απ αὐτή την ζωή και την συνάντησι με τον Κύριο.
Αυτά τα ολίγα από τα πολλά σας αφήνω, Πατέρες και Αδελφοί μου. Εσείς όμως, ως καλοί εργάτες των αρετών, μπορείτε να προσθέσετε και περισσότερα. Και πάλιν επιθυμώ να τονίσω τον εξής λόγον μου: Να έχετε αγάπην μεταξύ σας, να είσθε ταπεινοί, υπάκουοι, αγαθοί και να υποτάσσεσθε στον Γέροντά σας και ο ένας στον άλλον.
Να μη απωθήτε ο ένας τον άλλον. Πρωτοκαθεδρίες και αξιώματα να μη επιζητήσετε, διότι αυτές οι επιθυμίες πολύ τραυματίζουν την ψυχή. Πρέπει καλά να γνωρίζετε αυτά που μας λέγει ο Σωτήρ: «Ος εάν θέλη εν υμίν είναι πρώτος, έσται υμών δούλος»(Ματ.20,27). Να γίνουμε λοιπόν εμείς καλλίτεροι από τον Σωτήρα μας, ο Οποίος έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του; Και όχι μόνον των Αποστόλων, αλλά κι αυτού του προδότου Του Ιούδα, αλλά και άλλες ταπεινωτικές υπηρεσίες έκανε προς τους μαθητάς Του.
Κι αυτά γίνονται φανερά από τον λόγο Του που λέγει: «Ουκ ήλθον διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι» (Ματ.20,28). Να συγχωρήτε με προθυμία ο ένας τον άλλον, όταν θα σας συμβαίνει κάποια διένεξις μεταξύ σας. Διότι λέγει ο Απόστολος: «Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε, και ούτως αναπληρώσατε τον νόμον του Χριστού» (Γαλ.6,2).
Γι αὐτό και εγώ, αφού είπα αυτά, βλέποντας ότι πλησιάζει το τέλος μου και προγνωρίζοντας ότι θα μου είναι πλέον αδύνατον να ιδωθούμε και πάλι σ αὐτή την ζωή και χωριζόμενος από εσάς, παρακαλώ κανείς από εσάς να μην είναι ωργισμένος εναντίον μου.
Γι αὐτό έγραψα αυτή την ταπεινή διαθήκη, τώρα που ευρίσκομαι ακόμη αναμεταξύ σας, να ζητήσω συγχώρησι από όλους σας, για κάθε παράπτωμά μου που ως άνθρωπος έσφαλα απέναντί σας. Ομοίως και εγώ σας συγχωρώ όλους για ο,τι ως άνθρωποι επράξατε. Αλλά και πάλι σας ζητώ συγχώρησι και σας λέγω με όλη μου την καρδιά: Συγχωρήσατέ μοι. Συγχωρήσατέ μοι.
Συγχωρήσατέ μοι, Πατέρες και Αδελφοί για ο,τι κακό έκαμα απέναντί σας ως άνθρωπος. Και πάλι τώρα και εγώ με όλη μου την καρδιά εν Ονόματι του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, σας συγχωρώ και σας λύνω κάθε αμάρτημα που εκάνατε ως άνθρωποι και εσείς σε μένα. Και οσάκις σας καταράσθηκα η σας επετίμησα, τώρα σας συγχωρώ και σας λύνω με όλη μου την καρδιά, λέγοντας: Ο Θεός να σας συγχωρήση! Ο Θεός να σας συγχωρήση! Και από εμένα τον αμαρτωλό και ανάξιο να έχετε την ευλογία και συγχώρησί μου στον παρόντα και στον μέλλοντα αιώνα. Αμήν, Αμήν, Αμήν.
Αυτή η διαθήκη γράφθηκε στο Άγιον Όρος Άθω στην ταπεινή σπηλιά, τιμωμένη στην Γέννησι του Ιησού Χριστού, το έτος 1898, στις 15 Αυγούστου.
Ιερομόναχος Νήφων Μεγαλόσχημος
Πηγή: http://agioritikesmnimes.blogspot.gr/2012/10/1980-h.html
