Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: “Η Εκκλησία θα στέκεται πάντα στο πλάι του λαού της”

28 Σεπτεμβρίου 2012

Ιερατική σύναξη της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών
πραγματοποιήθηκε… το περασμένο Σάββατο στους χώρους των κατασκηνώσεων της Αρχιεπισκοπής
παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

Ο Μακαριώτατος στην ομιλία του καλωσόρισε τους Ιερείς, αναφέρθηκε στις εγκαταστάσεις των κατασκηνώσεων και στην αξιοποίηση των χώρων, ενώ μιλώντας
για την κρίση της εποχής, είπε πως “δεν ξέρουμε ακόμη σε τι σημείο βρισκόμαστε,
αλλά η Εκκλησία θα σταθεί με όλες της τις δυνάμεις πλάι στο λαό της, όπως
άλλωστε κάνει ανά τους αιώνες. Ο κορμός της Εκκλησίας, εξάλλου, είναι ο λαός
της”. Έκανε, επίσης, ο Μακαριώτατος αναφορά στα συσσίτια και στη βοήθεια που
προσφέρει η Αρχιεπισκοπή λέγοντας πως”συγχαρητήρια ανήκουν σε όλους, δεν είναι
κατόρθωμα μόνο ενός ανθρώπου, ενώ υπογράμμισε πως “είναι σημαντικός ο ρόλος της
Ιερατικής σύναξης γιατί γίνεται διάλογος και σημειώνονται τα προβλήματα και οι
δυσκολίες των ενοριών που με καλή προαίρεση θα επιλυθούν”.

Υπό τον συντονισμό του Πρωτοσύγκελλου Αρχιμανδρίτη
Μάξιμου Παπαγιάννη παρουσιάστηκαν πρός τους Ιερείς δύο εισηγήσεις.

Την πρώτη έκανε ο εφημέριος του Ναού Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μοσχάτου,
πρωτοπρεσβύτερος Χριστόδουλος Μπίθας ο οποίος μεταξύ άλλων ανέφερε “Με γά λη η
δο ξο λο γί α του να ποι μαί νεις τά πρό βα τα του Κυ ρί ου, να προ σπα θείς να
ζεις κά θε μέ ρα για τους άλ λους, να μι λάς δια ρκώς για τον Χρι στό, να προ
σπα θείς να α πα λύ νεις τον πό νο του α δελ φού. Με γά λη ό μως κι η εὐ θύ νη,
με γά λο τό βά ρος τῆς δι α κο νί ας, σε μια επο χή όπου όλα αλ λά ζουν, ό που η
κοι νω νί α μας στα δια κά απο ϊ ε ρο ποι είται και πολ λοί εί ναι οι συμ πο λί
τες μας που α πο μα κρύ νον ται α πό την εκ κλη σί α. Ταυ τό χρο να, η οικο νο
μι κή κρί ση έ χει ε ξα χρει ώ σει με γά λο μέ ρος του πλη θυ σμού και έ χει δη
μι ουρ γή σει άγ χος, θλί ψη και α γα νά κτη ση στον λα ό. Χά νον τας τόν Θε ό,
σκο τεί νια σαν οι ψυ χές των συ ναν θρώ πων μας και ι δί ως των νε ό τε ρων. Γέ
μι σαν άγ χος, α να σφά λεια και στε νο χώ ρια για την ζω ή και το μέλ λον
τους”, ενώ πρόσθεσε πως οι ναοί αδειάζουν και λείπουν οι νέοι άνθρωποι και
συμπλήρωσε “ήρ θε η ώ ρα, που για να μπο ρούν να συν τη ρη θούν οι εκ κλη σι ές
μας, θα πρέ πει οι πι στοί να εί ναι συγ κεν τρω μέ νοι γύ ρω α πό την ε νο ρί α
ως ε νερ γά μέ λη, που θα στη ρί ζουν τον κά θε Να ό ώ στε να εί ναι δυ να τή η
λει τουρ γί α του. Κι αυ τό γί νε ται κυρίως με ζων τα νές κοι νό τη τες, στις
οποίες οι πι στοί σε μια α φι λό ξε νη κοι νω νί α θα θε ω ρούν πο λύ ση μαν τι
κό να συμ με τέ χουν ε νερ γά σε μια ε νο ρί α, που θα εί ναι κέν τρο πο λι τι
σμού, ι στο ρι κής μνή μης και πά νω ἀ π’ όλα δι ά δο σης του Ευ αγ γε λί ου. Η
Λει τουρ γί α με τά τήν Θεί α Λει τουρ γί α νά γίνει τρόπος ζω ής της ε νο ρί
ας, ό που νά συ να χτεί τό δι α σκορ πι σμέ νο ποί μνιο. Η σύναξη με τά την
Ευχαριστία να εί ναι μια ζε στή αγ κα λιά ό που οι ἀν θρω ποι να αισθάνονται πρό
σω πα, να συμμετέχουν σε συζητήσεις, να δημιουργούν, να κατηχούνται”.

Την δεύτερη εισήγηση παρουσίασε εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Ευθυμίου Κυψέλης και
Διευθυντής της Χριστιανικής Αλληλεγγύης της Αρχιεπισκοπής ο πρωτοπρεσβύτερος
Βασίλειος Χαβάτζας ο οποίος επικεντρώθηκε σε κάποια σημεία τα οποία θεωρεί ότι
έχουν ενδιαφέρον λόγω των νέων κοινωνικών δεδομένων που διαμορφώνονται και
εξαιτίας της οικονομικής κρίσης συγκεκριμένα αναφέρθηκε στην έννοια της
κοινότητας λέγοντας:

“Η παλιά εκκλησιαστική κοινότητα της αγροτικής κοινωνίας, υπερβαλλόντως εξιδανικευμένη από τη θεωρία, δε βρήκε το αντίστοιχό της στις
αστικές κοινωνίες της εποχής μας. Όλοι έχουμε αντίληψη της δυσκολίας συγκρότησης
αληθινής κοινότητας και της έλλειψης συνείδησης κοινότητας στα μέλη της ενορίας”
επισήμανε, εξάλλου και την ανάγκη της φιλανθρωπίας τονίζοντας πως “ο
εθελοντισμός δίνει τη δυνατότητασυνάντησης και με άλλους ανθρώπους των οποίων ο
δρόμος δε συναντήθηκε μέχρι τώρα με την εκκλησία” και συμπλήρωσε πως “Είναι
ανάγκη να θυμηθούμε ότι στη χειροτονία μας, μας ανατέθηκε και το «ιερουργείν τον
λόγον της αληθείας» και να δώσουμε έμφαση στο λόγο και τη διδασκαλία. Όχι βέβαια
για να κάνουμε και εκεί αντιπαράθεση και πολεμική, ούτε για να σχολιάζουμε την
επικαιρότητα, αλλά για να κηρύσσουμετο Ευαγγέλιο της Βασιλείας”. Έκανε λόγο,
επίσης, ο π. Βασίλειος για αναθεώρηση κάποιων δεδομένων λέγοντας “Η διαδοχή των
χρόνων φέρνει ουσιώδεις κοινωνικές αλλαγές. Αυτό μας καλεί να αναθεωρήσουμε, να
ξαναδούμε δηλαδή κάποια πράγματα. Υπήρχαν «αυτονόητα» που δεν υπάρχουν πλέον και
νέες συνθήκες που πρέπει να μας προβληματίσουν”, ενώ ολοκλήρωσε την ομιλία του
λέγοντας πως υπάρχει ανάγκη για διαρκή καταρτισμό ” Η αντίληψη του κληρικού
–αυθεντίας που δε μελετά τίποτε, δεν παρακολουθεί την κίνηση των ιδεών, δεν
αναζητά και δεν προβληματίζεται για τίποτε γιατί όλα είναι λυμένα, δε μπορεί να
σταθεί στην εποχή μας. Και πώς θα ζητήσουμε από τους Χριστιανούς και μάλιστα
τους καλλιεργημένους Χριστιανούς να μετέχουν σε μια κοινότητα, της οποίας
προΐσταται ένας κληρικός τέτοιας αντίληψης;”