Ανακοίνωση Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ, Ρωμαιοκαθολικοί αγιασμοί σχολείων
23 Σεπτεμβρίου 2012
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ακτή Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. +30 210 4514833, Fax +30 210 4518476 ΔΩΡΕΑΝ +30 210 4518476 e-mail: impireos@hotmail.com
Εν Πειραιεί τη 21η Σεπτεμβρίου 2012
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
Ικανοί αδελφοί πρωτιστεύοντες και μη, «επενδύουν» στην προσέγγιση της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας με την ετεροδοξία και αφελώς αναμένουν εξ αυτής της προσεγγίσεως «ωφέλη», αγνοούντες δυστυχώς την ιστορία και κυρίως ότι η αίρεσις και η κακοδοξία σκληρύνουν την ανθρωπίνη ύπαρξη, την αποκόπτουν από την ζωοποιό χάρη του Παναγίου Θεού και την οδηγούν στην ιδιοτέλεια, στόν φονταμενταλισμό και στην αυτοδικαίωση. «Λησμονούν;» ότι η πτώσις της Βασιλίδος των πόλεων δεν εγένετο ουσιαστικώς το 1453 αλλά το 1204 και ότι για τους ποταμούς αιμάτων και τις ανήκουστες θηριωδίες των ορδών του Κεμάλ Αττατούρκ απεστάλη συγχαρητήριο τηλεγράφημα από το «αιχμάλωτο» και υπόδουλο στην κακοδοξία και την αίρεση πρεσβυγενές και παλαίφατο Πατριαρχείο μας της παλαιάς Ρώμης και της Δύσεως (+ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, Αρχιεπισκόπου Αθηνών, Φύσις και χαρακτήρ της Ουνίας, εκδ. «Φοίνικος», Αθήνησι 1928, σ. 45).
Είναι ατυχές δε το γεγονός όσοι εξακολουθούν «ανησυχούντες» να έχουν μνήμη και εμπόνως να αγωνιούν φανερά για την άσπιλη νύμφη του ουρανίου Βασιλέως της δόξης να χαρακτηρίζωνται σαν γραφικοί, σαν ανεδαφικοί, σαν εξωκοσμικοί, σαν παρίες του Εκκλησιαστικού σώματος ενώ η πασίδηλη πραγματικότης είναι ότι το μόνο αποτέλεσμα που προκύπτει από τον συσχηματισμό, την αβροφροσύνη και τις δήθεν καλές σχέσεις είναι η απομείωση της ορθοδόξου αυτοσυνειδησίας και η συγκρητιστική ομογενοποίηση. Δυστυχώς θα αναμένωμεν εσαεί το άνοιγμα της Χάλκης, την αναγνώριση διεθνούς status του Πανσέπτου Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, την επιστροφή των περιπύστων σεβασμάτων του Γένους και πανιέρων Ναών της αδιαιρέτου Εκκλησίας, όπου συνεκλήθησαν Οικουμενικές Σύνοδοι και την μη μετατροπή τους μεθοδικά σε τεμένη του αντιτριαδικού Ισλάμ, όπως αποδεικνύεται εκ της ακολουθουμένης τακτικής. Η Ορθόδοξος Χριστιανική συνείδησις θα μπορούσε ποτέ να ανεχθή οι Ναοί του Αγίου Πέτρου της παλαιάς Ρώμης και του Αγίου Ιωάννου του Λατερανού, του Αγίου Παύλου Λονδίνου και το Αββαείο του Γουενσμίνιστερ να έχουν μετατραπή σε μουσεία και να απειλείται η μετατροπή τους σε Μουσουλμανικά τεμένη όπως αδιαμαρτυρήτως από τον Δυτικό κόσμο συμβαίνει με τον πανίερο Ναό της υπ’ ουρανόν Ορθοδοξίας τον πανάχραντον Ναόν της του Θεού Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως;
Αφορμή για αυτές τις σκέψεις έδωσε αυταποδείκτως η εμμονή του Ρωμαιοκαθολικού Αρχιεπισκόπου των εν Αθήναις «Καθολικών» παρά την έντονη και διαρκή διαμαρτυρία και τις ενστάσεις μας να χρησιμοποιή την εκπαιδευτική ιδιωτική μονάδα, ιδιοκτησίας της θρησκευτικής του παραδοχής ως όχημα για να επεμβαίνη στην συγκρητιστική διαμόρφωση της θρησκευτικής συνείδησης των πλειονοψηφίας των μικρών μαθητών που είναι ορθόδοξοι και αποτελούν ποίμνιο της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας με την ανεπίτρεπτη και απαράδεκτη κατ’ εντολήν του τέλεση «αγιασμού» ενάρξεως του νέου σχολικού έτους από τον Ρωμαιοκαθολικό «Εφημέριο» Πειραιώς.
Ερωτώμεν δημοσία τον Ρωμαιοκαθολικό κ. Νικόλαο Φώσκολο, ο οποίος σημειωτέον δεν ηθέλησε να απαντήση στην έγγραφη διαμαρτυρία μας υποχρεώνοντάς μας εκ τούτου, κηδομένους της ορθοδόξου αυτοσυνειδησίας των απαλών παίδων του Δημοτικού Σχολείου της Jeanne d’ Arc, να καταφύγομεν στην προστασία του ποινικού νομοθέτου, γεγονός για το οποίο εσυκοφαντήθημεν ακόμη και υπό του Υπουργείου Εξωτερικών των Η.Π.Α. στο ὁποῖο καί ἀπαντήσαμε δεόντως, διατί ἐμμένει στήν ἀπαράδεκτη ἐνέργειά του;
Ἐρωτῶμεν τόν Ἐκλαμπρότατο κ. Φώσκολο, μέ ποῖο δικαίωμα καί μέ ποῖα ἁρμοδιότητα εἰσέρχεται σέ κανονική πνευματική δικαιοδοσία ὀρθοδόξων πιστῶν καί ἐπιβάλλει αὐταρχικῶς τήν τέλεση «ἱερατικῆς πράξεως», τήν ὁποία ἡ Ὀρθόδοξος Καθολική Ἐκκλησία θεωρεῖ ὡς ἀνυπόστατο καί κανονικῶς ἀνύπαρκτο ἐπειδή ὁ αἰώνιος Θεός τό καταδεικνύει μέ τήν ἀπώλεια τῆς ἁγιαστικῆς χάριτος ἕνεκεν τῆς ὁποίας ὁ Ρωμαιοκαθολικός «ἁγιασμός» σήπεται καί γι’ αὐτό προστίθεται ἅλας (Α΄ Τομ. Μεγ. ἑλλην. Ἐγκυκλοπαίδειας, σελ. 296 καί Κ. Οἰκονόμου, «Τά σωζόμενα ἐκκλ. συγγράμματα», τ. Α΄, σελ. 472) καί εἰδικώτερον ὅταν ὁ ἔχων τήν εὐθύνη τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν τῆς περιοχῆς Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοπος διαμαρτύρεται ἐντόνως;
Ἐρωτῶμεν τόν Ἐκλαμπρότατο κ. Φώσκολο γιατί μέ ἐντολή τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ Ἀρχιεπισκόπου Νάξου-Τήνου κ. Νικολάου, ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπό τήν Ἀνακοίνωση τοῦ Γραφείου Τύπου τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Νάξου-Τήνου, στίς 11/9/2012 (http://cyclades24.gr/index.php/component/k2/item/779-stin-antepithesi -ii-katholiki-episkopi) ἐστάλη Ρωμαιοκαθολικός λειτουργός καί «ἀπό σεβασμό πρός τήν πλειονότητα τῶν μαθητῶν» (sic) πῆρε τούς γονεῖς καί τά παιδιά ἀπό τό δημόσιο Δημοτικό Σχολεῖο Ἐξωμβούργου Τήνου καί τούς ὁδήγησε σέ Ρωμαιοκαθολικό Παρεκκλήσιο, ὅπου ἐκεῖ τέλεσε τόν «ἁγιασμό» τοῦ νέου σχολικοῦ ἔτους διαχωρίζοντάς τα ἀπό τά ὀρθόδοξα παιδιά τοῦ σχολείου; Ἄρα λοιπόν οἱ Ρωμαιοκαθολικῆς πίστεως μαθητές δημοσίων σχολείων πρέπει νά ἁγιάζωνται, ἀπό Ρωμαιοκαθολικό θρησκευτικό λειτουργό καί οἱ ὀρθόδοξοι μαθητές τοῦ ἰδιωτικοῦ Σχολείου τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς θρησκευτικῆς κοινωνίας δέν πρέπει νά εὐλογοῦνται ἀπό Ὀρθόδοξο κληρικό;
Ἀντιλαμβάνεται κανείς τήν προφανῆ σκοπιμότητα καί ἐπιρρωνύονται πλήρως γιά μία εἰσέτι φορά οἱ ἀρχικές διαπιστώσεις μας. Τό προσωπεῖο τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν «ἀδελφῶν», ὅπως ἀρέσκονται νά ἀποκαλοῦνται, μέ τήν ἐνέργειά τους αὐτή, πλήρως ἀποδομεῖται καί ἀποδεικνύεται ὅτι ἡ αἵρεση καί ἡ κακοδοξία στρεβλώνουν τήν ὀρθή ἀντίληψη καί τήν δικαιοσύνη τῶν ἀνθρώπων.
Στό σημεῖο αὐτό ἀπαντῶμε στόν Ἐκλαμπρότατο Ρωμαιοκαθολικό Ἀρχιεπίσκοπο Νάξου-Τήνου κ. Νικόλαο καθώς καί στήν ἐφημερίδα ΚΑΘΟΛΙΚΗ (φ. 85/31.7.2012) ὅτι τό ἐπιχείρημα τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Θρησκευτικῆς κοινωνίας ὅτι δέν δέχεται τόν χαρακτῆρα ΝΠΔΔ ἐν Ἑλλάδι, διότι «τότε γίνεται Ἐθνική Ἐκκλησία καί παύει νά εἶναι Καθολική», εἶναι προφανῶς προσχηματικό, ὅταν ἐκστομεῖται μάλιστα ἀπό θεράποντες τοῦ κράτους τοῦ Βατικανοῦ, στήν ἀπέλπιδα καί καταδικασμένη νομικά προσπάθειά τους γιά σύναψη «Κονκορδάτου», μέ τήν Ἑλληνική Πολιτεία, γιά τήν ἀναγνώριση καθεστῶτος ἰδίου δικαίου (sui generis) δηλ. κράτους ἐν κράτει, μορφώματος ἀνυπάρκτου στό δικαιϊκό μας σύστημα, πού ἀποβλέπει στήν κρατική «ἀναγνώριση» κατά παράβαση τοῦ ἰσχύοντος Συντάγματος, μιᾶς θρησκευτικῆς παραδοχῆς ὡς δῆθεν «Καθολικῆς» Ἐκκλησίας. Ἡ ὄντως Ἐκκλησία οὐδέποτε μπορεῖ νά μετατραπῇ σέ ἐθνική ἐπειδή αὐτό ἀποτελεῖ αἵρεση καί διότι ἡ Ἐκκλησίας εἶναι ὑπεράνω τῶν ἐθνοτήτων καί προσέτι ἡ ἰδιότης τοῦ ΝΠΔΔ δέν ἀφορᾶ στήν πνευματική ὑπόσταση καί ὀντολογία Της ἀλλά στίς ἐξωτερικές νομικές σχέσεις τῆς Ἐκκλησίας καί συνεπῶς τό προαναφερόμενο ἐπιχείρημα ἀποδεικνύεται ἕωλο, ἀβάσιμο καί προσχηματικό.
Ἑπομένως θέτομε στήν ὀρθόδοξη αὐτοσυνειδησία τό ἐρώτημα δέν θά ἦταν οὐσιώδης, ἀποτελεσματική καί θεόθεν ἐπιβραβευμένη ἡ παγκόσμια ἱεραποστολή τῶν Ὀρθοδόξων ἀπέναντι στήν ἑτεροδοξία καί ἡ κατάδειξις τῶν φρικωδῶν αἱρέσεων καί κακοδοξιῶν χωρίς συσχηματισμούς καί κοσμικούς καθωσπρεπισμούς ὑπό τό φῶς, τόν τρόπο καί τήν δυναμική τῶν ἁγίων καί θεοφόρων Πατέρων;
Ἐναργέστατα παραδείγματα ἀποτυχίας τῆς ἀκολουθουμένης τακτικῆς εἶναι οἱ δῆθεν ἐπιτυχῶς καταλήξαντες θεολογικοί διάλογοι μέ τούς κακοδόξους μονοφυσίτας, δῆθεν ἀρχαίας «ὀρθοδόξους» ἀνατολικάς «Ἐκκλησίας» καί τούς κακοδόξους παλαιοκαθολικούς, καθώς καί ὁ ἀτέρμων θεολογικός διάλογος μετά τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς θρησκευτικῆς κοινωνίας πού εὐστόχως ἀπό τόν ἐπί 20ετία ὀρθόδοξο συμπρόεδρο αὐτοῦ ἀπεκλήθη «ἀνόσιο παίγνιο».
Δέν εἶναι φαιδρεπίφαιδρο τό γεγονός ὅτι συζητοῦμε γιά τήν κανονική κατάσταση καί ἁρμοδιότητα τοῦ κατά τήν πρώτη χιλιετία τότε ὀρθοδόξου Πατριάρχου καί Πάπα παλαιᾶς Ρώμης καί Δύσεως σήμερα πού ὁ κατέχων ἀντικανονικῶς τόν πρεσβυγενῆ αὐτό θρόνο τυγχάνει κακόδοξος καί αἱρεσιάρχης; Καί ἀντί νά συζητοῦνται οἱ κακοδοξίες καί οἱ αἱρέσεις του ὑπό τό φῶς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, τῶν Ἁγίων Πατέρων καί τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἀναλισκόμεθα σέ συζητήσεις ἑτέρων θεμάτων;
Ὁ δόκιμος Καθηγητής Πληροφοριακῶν Συστημάτων τοῦ Harvard κ. Καμπουράκης προσεφέρθη πρό 5ετίας περίπου σέ πρωτιστεύοντα Ἱεράρχη τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας νά ὀργανώσῃ δορυφορική πλατφόρμα σέ 16 γλῶσσες πού νά ἐκπέμπει παγκόσμια τό ὀρθόδοξο μήνυμα καί τήν ὀρθόδοξη ἀλήθεια καί ἀκόμη περιμένει τήν ἀπάντηση…
Ο Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
+ ὁ Πειραιῶς Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ
