Φως εις το σκότος του Βατικανού, υπό του Αγιορείτου μοναχού Μωυσέως

11 Σεπτεμβρίου 2012

Aσχέτως εάν ορισμένοι εκκλησιαστικοί ταγοί δέν παραδέχονται ότι ο παπισμός αποτελεί αίρεση, υπάρχουν άλλοι πού τεκμηριωμένα τονίζουν τό αντίθετο. Η λεγόμενη «αγία έδρα», τό γνωστό Βατικανό, έρχεται σέ οξεία αντίθεση μέ τόν ευαγγελικό χριστιανισμό. Ο Χριστός δίδαξε τήν αγάπη, την ταπείνωση, τήν άσκηση, τήν εγκράτεια, τή λιτότητα, τήν απλότητα, τήν αδοξία καί αφάνεια. Τό πλούσιο κι επηρμένο Βατικανό αποτελεί σίγουρα ένα θεοκρατικό κράτος. Τό καθεστώς του είναι δικτατορικό, καθαρά απολυταρχικό καί μοναρχικό. Αποτελεί κράτος, μέ κυβέρνηση, οπλισμένη αστυνομία, μυστικές υπηρεσίες καί λοιπά. Έχει οικονομική ισχύ, διασυνδέσεις, διπλωματίες καί υψηλές γνωριμίες, επηρεάζει τίς εξελίξεις ξένων χωρών. Μάλιστα έχει τράπεζα οικονομική, την οποία δέν ντρέπεται νά ονομάζει τού Αγίου Πνεύματος!

Η πρόσφατη έκδοση βιβλίου στήν Ιταλία υπό τόν τίτλο «Η Αυτού Αγιότης. Τά απόρρητα έγγραφα τού Βενεδίκτου τού 16ου» έφερε στό φώς πολλά σκοτεινά σημεία, ραδιουργίες, εμπλοκές καί σκάνδαλα τών άφωτων υπογείων τού Βατικανού. Η δημοσίευση όλων αυτών, απόρρητων καί προσωπικών σημειώσεων κι επιστολών τού ποντίφηκα φανέρωσε, γιά μία ακόμη φορά, τή μεγάλη κρίση καί παρακμή, πού περνά η αυλή τής βατικάνειας αιχμαλωσίας. Όπως ορθά σημειώνει ο καλός δημοσιογράφος κ. Γ. Παπαθανασόπουλος «η εκκοσμίκευση τών αρχόντων τού Βατικανού έχει καταστήσει τή βαθιά κρίση ανεξέλεγκτη, αφού ο 86χρονος Πάπας Βενέδικτος 16ος δέν μπορεί νά τήν αντιμετωπίσει.
Πίσω από τά υψηλά τείχη τού Βατικανού εξελίσσεται ένα δράμα, μέ απροσδιόριστο ακόμη τό τέλος καί τίς συνέπειές του». Εμφανίζεται η τραγικότητα τού κενού, τής υποκρισίας, τής μέθης τής εξουσίας, τών αντεγκλήσεων καί τών διαπλοκών. Ο υφιστάμενος κλήρος αγωνιά καί αγωνίζεται νά καλύψει όλα αυτά, όσο μπορεί, από τούς πιστούς πού διερωτώνται καί απορούν.

Δεν υπάρχει καμία διαφάνεια, αξιοκρατία καί προτίμηση τής υψηλής πνευματικότητος. Τό μόνο καί κύριο πού πολύ ενδιαφέρει είναι η με κάθε θυσία διατήρηση τής εξουσίας καί μάλιστα τών ανθηρών οικονομικών του. Τό κράτος τού Βατικανού μή νομίσετε ότι είναι υποδειγματικό καί ακέραιο. Έχει όση νομίζει ότι πρέπει ανάπτυξη. Έχει άφθονη γραφειοκρατία. Στά γραφεία επικρατούν συνωμοσίες, εγωϊσμοί, φιλοδοξίες, φιλαρχίες καί ανταγωνισμοί. Η θολή καί καθαρά αντιπνευματική διαρροές σοβαρών μυστικών κι επιστολών, πού εκθέτουν όσους τις υπογράφουν. Ένα από τά θεωρούμενα πιό έμπιστα πρόσωπα τού Πάπα έδωσε στή δημοσιότητα απόρρητα στοιχεία, πού εκθέτουν ανεπα- νόρθωτα τόν ίδιο τόν Πάπα καί τόν στενό κύκλο του.

Τό θαυμαστό από πολλούς Βατικανό νοσεί θανάσιμα από τήν επιδημία τής εκκοσμικεύσεως. Απουσιάζει ο σεβασμός, η αγάπη καί η αλήθεια. Ένας λίαν κουραστικός καί απάνθρωπος συγκεντρωτισμός από πολλών ετών επικρατεί. Τά πάντα ελέγχονται από τήν ισχυρή ομάδα τού ανεξέλεγκτου μονάρχη τού φοβερού Βατικανού. Έχει σίγουρα καί ισχυρά, τρομακτικά κλονισθεί τό φανταστικό κύρος καί η φαινομενική αυθεντία τών παπικών αρχόντων. Παρά τά διάφορα δυνατά από παντού σήματα καί μηνύματα δέν φαίνεται νά προβληματίζονται σοβαρά. Γνωρίζουν νά καλύπτουν, νά δικαιολογούν, ν᾽ αποσιωπούν και αντεκδικούνται καίρια. Δυστυχώς δέν υπάρχει ούτε τάση ή υποψία αυστηρής αυτοκριτικής, αυτοελέγχου, αυτομεμψίας καί μετανοίας ειλικρινούς. Η συγγνώμη είναι μόνο γιά τούς άλλους. Άν κάποτε κάτι τέτοιο ειπωθεί, θά λεχθεί μέ τέτοιο τρόπο, ώστε νά μή τσαλακωθεί διόλου η μεγάλη παπική έπαρση.

Οι ίδιοι οι Καθολικοί προσπάθησαν μέ διάφορος τρόπους νά μειώσουν τίς εντυπώσεις από τήν έκδοση τού παραπάνω βιβλίου, πού τούς εκθέτει ανεπανόρθωτα. Άλλοτε σιωπώντας, αλλά ενοχλημένοι απαξιούσαν καί άλλοτε δίδασκαν απόλυτη υπακοή, δίχως καμία σκέψη ριζικής διορθώσεως. Τό έργο έχει ξαναπαιχθεί, καί τό γνωρίζουν καλά. Δέν τούς πολυνοιάζει ο σκανδαλισμός, αλλά η πρωτοκαθεδρία και η ευμάρεια. Προσπαθούν εναγώνια νά καλύψουν τά φοβερά ηθικά σκάνδαλα εμπαθών κληρικών τους. Λησμόνησε ο Πάπας ότι είναι επίσκοπος καί θεωρεί τόν εαυτόν του κυβερνήτη τού σύμπαντος. Διατηρεί ακέραιο καί άψογο τό κράτος τού Βατικανού, αντί νά τό καταργήσει καί νά επιστρέψει στήν προσχισματική ενότητα καί ωραιότητα.

Άν στοιχεία από τά παραπάνω έχουν περάσει στήν Ορθόδοξη Εκκλησία, τότε έχουμε δυτικοποίηση τής Ανατολής. Θά πρέπει να είμεθα ιδιαίτερα ειλικρινείς, σοβαροί καί τίμιοι. Νά μή παραβλέπουμε τήν αλήθεια καί τή ζωντανή παράδοση. Η βατικάνεια κρίση θά πρέπει υγιώς νά προβληματίσει καί τούς δικούς μας εκκλησιαστικούς ταγούς, μεγάλους καί μικρούς. Φαινόμενα συγκεντρωτισμού, απολυταρχισμού, εξουσιαστικότητος, αλαζονείας, φιλοχρηματίας καί φιλοδοξίας θά πρέπει οπωσδήποτε νά ελεχθούν προσεκτικά. Είναι ανεπίτρεπτη στήν Ορθόδοξη Ανατολή κάθε μορφή παποκρατίας. Οι καιροί είναι δύσκολοι καί απαιτητικοί. Τουλάχιστον νά μή δίνονται αφορμές κακοδιαχειρίσεως καί αναλήθειας. Δέν μπορούν οι άρχοντες ν᾽ απαιτούν από τούς αρχόμενους κάτι πού δέν έχουν οι ίδιοι. Ύφος καρδιναλίου έχουν δυστυχώς καί ορισμένοι αρχιερείς μας καί ιερείς μας. Μπορεί νά είναι λίγοι, όμως υπάρχουν, πού δέν θά έπρεπε διόλου. Ο κληρικός δέν είναι κοσμικός αξιωματούχος, αλλά μαρτυρία Χριστού Σταυροαναστηθέντος, ταπεινός διακονητής τής θυσιαστικής αγάπης.

Τά πάθη, τά λάθη, τά παθήματα καί αμαρτήματα τού αιρετικού Βατικανού μή μάς χαροποιούν τόσο, αλλά άς γίνουν σημαντικές ευκαιρίες αλλαγής δικών μας αστοχιών, υπερβολών καί φανατισμών. Θα πρέπει όλοι οι ρασοφόροι νά εξέλθουν στίς εισόδους τών ναών μέ καθαρό μέτωπο, νού καί καρδιά, όχι μόνο γιά νά προσφέρουν ένα πιάτο φαΐ, αλλά καί λόγο αληθείας, παραμυθίας κι ελπίδος. Η αίρεση τού παπισμού έγινε κοσμοκρατορία, θέλησε νά κατεβάσει μόνιμα τον ουρανό στή γή, αγάπησε τήν ύλη, τό χρήμα, τή δόξα, παραποίησε το Ευαγγέλιο, παραμόρφωσε τό ορθόδοξο ήθος, έδωσε συγχωροχάρτια, έκανε σταυροφορίες, λήστεψε τό Βυζάντιο, μίλησε γιά δυαρχία στη θεότητα, αυθαίρετα άλλαξε τή ζωηφόρο παράδοση μέ τόν ορθολογισμό καί τόν σχολαστικισμό, τήν άρνηση τού ησυχασμού…