Προσφώνηση της Α. Μ. του Αρχιεπισκόπου Κύπρου προς τα στελέχη της ΕΛ.ΔΥ.Κ

Αγαπητοί Έλληνες Αδελφοί, 

Με ιδιαίτερη χαρά και αισθήματα ευγνωμοσύνης, χαιρετίζουμε και την εφετινή δεξίωση, η οποία δίδεται προς τιμή όλων των ΕΛΔΥΚΑΡΙΩΝ, οι οποίοι μετά από ευδόκιμη υπηρεσία στη νήσο μας, επιστρέφετε στην πατρική σας γη.

Βεβαίως, με τη γενικότερη έννοια, πατρική γη  είναι και η Κύπρος και  όλος ο  Ελληνικός χώρος, τον οποίο γενεές γενεών Ελλήνων πότισαν με τον ιδρώτα της εργασίας τους και τής αγάπης τους καθώς και με το αίμα τους, πίπτοντες, ηρωικώς μαχόμενοι, υπέρ πίστεως και πατρίδος.

Είμαστε σίγουροι πως εσείς, οι Έλληνες αξιωματικοί,  οι οποίοι είχατε την τιμή να στελεχώνετε την ΕΛ.ΔΥ.Κ. δίδοντας τη σαφή μαρτυρία της παρουσίας του Έθνους στην Κύπρο, δεν αισθανθήκατε ποτέ τον πολύπαθο τούτο τόπο ως ξένη γη, αλλά, παρά τις όποιες δυσκολίες και αντιξοότητες, προσφέρατε πάντα τον καλύτερο σας εαυτό υπηρετώντας την Πατρίδα και τους ενταύθα αδελφούς σας. 

Ως Προκαθήμενος της Εκκλησίας Κύπρου, διερμηνεύοντας και τα αδελφικά αισθήματα όλου του κυπριακού Ελληνισμού, οφείλουμε να εκφράσουμε προς όλους σας τα αισθήματα της βαθιάς μας αγάπης και ευγνωμοσύνης για την συμβολή σας στον κοινό αγώνα που τα στρατευμένα παιδιά μας, εσείς και ο λαός μας διεξάγει για τριάντα και οκτώ τώρα χρόνια, για τη σωτηρία της Πατρίδας μας.

Σωτηρία δε εννοούμε την επικράτηση και εφαρμογή των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με  την επιστροφή όλων των προσφύγων μας στις πατρογονικές τους εστίες σε μια ελεύθερη από τον Τούρκο εισβολέα και τους εποίκους Πατρίδα. Εννοούμε μία Κύπρο  ενωμένη και αδιαίρετη, στο έδαφος της οποίας θα ασκούνται χωρίς περιορισμούς όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες.

Η παρουσία σας εδώ, αγαπητοί μας άνδρες της ΕΛ.ΔΥ.Κ.,  μεταφέρει σε όλους μας το μήνυμα ότι στον αγώνα μας προς απελευθέρωση τού κατεχόμενου σήμερα από τον βάρβαρο εισβολέα βόρειου τμήματος της νήσου μας δεν είμαστε μόνοι. Στα δικά σας πρόσωπα βλέπουμε να εκπροσωπείται ολόκληρο το Έθνος, ο όπου γης Ελληνισμός. Η  παρουσία της Ελλάδας  μάς τονώνει – σ’ αυτούς τους πολύ δύσκολους  καιρούς- το αγωνιστικό μας φρόνημα και συντηρεί την πίστη τού λαού μας στην απελευθέρωση και στη δικαίωση.

Θερμά παρακαλούμε όλους σας, όπως, επιστρέφοντας στην     -επίσης δοκιμαζόμενη πολυτρόπως Μητέρα Πατρίδα- μεταφέρετε το μήνυμα ότι ο κυπριακός Ελληνισμός δεν ξεγράφει τα σκλαβωμένα του μέρη, ούτε και την ελληνική του συνείδηση. Γι’ αυτό και θα συνεχίσει μέχρι τέλους να αγωνίζεται με συνέπεια και αποφασιστικότητα, προσβλέποντας καρτερικά στην άγια ημέρα της απελευθέρωσης και της επιστροφής στα χωριά και στις πόλεις μας.

Με αυτές τις σκέψεις σάς κατευοδώνουμε, Έλληνες Αδελφοί, στο δρόμο του γυρισμού, προς την πολυπόθητη Ιθάκη σας. Διαπύρως σάς ευχόμαστε να ζήσετε ευτυχισμένοι με τις  οικογένειές σας. Ο Χριστός και η Ελλάδα άς αποτελούν πάντοτε τον άξονα προσανατολισμού των σκέψεών σας και των πράξεων σας. Η αγωγή που θα δίδετε στα παιδιά σας και στην οικογένειά σας επιβάλλεται να είναι πάντοτε ελληνοχριστιανική και βιωματική. Αυτή πρέπει να αποτελεί το βασικότερο όπλο όχι μόνο τής επιβίωσής μας στη Γη των Πατέρων μας, όχι μόνο την προϋπόθεση τής ευτυχίας μας, αλλά και τη δυναμική μέσω τής οποίας θα διαλάμψουμε στην Ευρώπη και στον κόσμο ολόκληρο.

 Ευχόμεθα ολοψύχως, όπως ο Θεός σύντομα μάς αξιώσει να σας υποδεχθούμε και πάλι, σε μια ελεύθερη και δικαιωμένη Κύπρο.  Σε μια Κύπρο στην οποία να βασιλεύει η Ελευθερία, η Δικαιοσύνη και τ’ Ανθρώπινα Δικαιώματα. Ο Θεός μαζί σας!
      

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου
        29 Ιουνίου 2012.