Ομιλία Οσιολογιωτάτης Μοναχής Συγκλητικής, Καθηγουμένης Ιεράς Μονής Αυγουστίνου Φλωρίνης κατά την Ενθρόνισή της

Σεβασμιώτατε,

σεβαστέ μας π. Θεόκλητε,

επιτρέψτε μου να σας λέω ετσι, γιατί σας έχω γνωρίσει από μικρό παιδί.

Το φθινόπωρο του 1971 ο μακαριστός Γέροντας π. Αυγουστίνος παρέδιδε τα κελλιά του οικήματος αυτού στα μέλη της αδελφότητος που είχε ιδρύσει από το 1940. Και για την ιστορία και εις μνημόσυνον λέω ότι το οικόπεδο αυτό αγοράσθηκε με το εφάπαξ της συντάξεως που πήρε ένα από τα πρώτα του πνευματικά παιδιά στη Φλώρινα, η μακαριστή Πολεμίδα Ρεσναλή, η οποία μαζί με τις άλλες δύο κατά σάρκα αδελφές της, την Ευαγγελία και την επίσης μακαριστή Δωροθέα, αφανείς ευεργέτες και υποστηρικτές, ήταν η ευλογημένη τριάς των κτιτόρων της ιεραποστολικής αδελφότητος, αλλά και της Ιεράς Μονής στην συνέχεια.

Όταν λοιπόν παρέδιδε τα κελλιά, ο Γέροντας βλέποντάς με, ενα μικρό κοριτσάκι δεκατριών περίπου χρόνων ανάμεσα στις αδελφές, μου είπε: “Τι γυρεύεις εσύ εδώ; Εδώ μόνον τρελλοί κάθονται”.

Σήμερα, 40 χρόνια μετά, εσείς Σεβασμιώτατε επισφραγίζετε και επευλογήτε εκείνη την ίδια τρέλλα που είχε φυτέψει στη ψυχή του δεκατριάχρονου κοριτσιού ο Γέροντάς σας. Ξέρετε πολύ καλά εσείς από προσωπική εμπειρία, πως εκείνος πυρπολούσε τις καρδιές και φύτευε τις ριζοσπαστικές αποφάσεις.

Και τότε και σήμερα, για να ακολουθήση κανείς το Χριστό χρειάζεται λίγη σαλότητα, λίγη τρέλλα, κι ακόμη πιο μεγάλη για να διαλέξης το μοναχικό βίο, και ίσως κάτι περισσότερο για να δεχθείς να σηκώσης τον σταυρό της ηγουμενίας.

Όταν το παν γύρω διαλύεται αλματωδώς και το κατ’ εικόνα του ανθρώπου εχει αλλοιωθεί παντελώς, στη μοναχική παλαίστρα αγωνιζόμαστε με κόπους, ιδρώτες και δάκρυα, νύχτα τη νύχτα, μέρα τη μέρα, λεπτό το λεπτό, να βρούμε το χαμένο ανθρώπινο πρόσωπο, να ενώσουμε τη διχασμένη προσωπικότητα στο Χριστό, να δέσουμε τα τραύματα, να θεραπεύσουμε την άρρωστη ψυχή, να αποκτήσουμε την αληθινή αγάπη.

Πριν 15 χρόνια περίπου, καθώς προσπαθούσαμε να ξεκινήσουμε τη μοναχική μας ζωή, δεν γνωρίζαμε, δεν μπορούσαμε καν να υποπτευθούμε το μέγα μυστήριο της μοναχικής βιοτής, το μέγα μυστήριο της υπακοής, της σταυροαναστάσιμης χαράς – γιατί για μυστήριο πρόκειται που σου αποκαλύπτεται εν αγίω Πνεύματι, εν Χριστώ Ιησού κάθε μέρα.

Πηγή: Διμηνιαίο Ορθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό «Σάλπιγξ Ορθοδοξίας», Έκδοσις Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας, Έτος 11ο, Τεύχη 65ο – 66ο, Σεπτέμβριος – Δεκέμβριος 2011.