Ο Ιερέας της προσφοράς και της αγάπης

Του Αρχιμανδρίτου Φιλόθεου Μαχαιριώτου

Απόσπασμα από το Περιοδικό «Παράκληση»

Υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να μην συγγενεύουν με δεσμούς «εκ σαρκός και αίματος», αλλά πνευματικά «διά του ευαγγελίου εν Χριστώ Ιησού» και οι πνευματικοί δεσμοί είναι πολύ πιο ισχυροί. Η πνευματική συγγένεια που στηρίζεται στην αγάπη και στη φιλαδελφία, φανερώνει τον πλούτο και το περιεχόμενο του εσωτερικού κόσμου του ανθρώπου. Ο πατήρ Ευέλθων, ο ταπεινός λευΐτης με τη μεγάλη καρδιά, ήταν για πολλούς από μας ο λύχνος που τέθηκε επί τη λυχνία και φώτιζε, στήριζε και καθοδηγούσε όλους μας. Μας βοήθησε να μάθουμε αληθινά την πραγματική σχέση που πρέπει να έχουμε με τον Χριστό και έτσι να προχωρήσουμε στη ζωή μας γόνιμα και δημιουργικά σε όλες τις εκφάνσεις της. Απλός στους τρόπους, ανεπιτήδευτος στη συμπεριφορά του, μειλίχιος και καταδεκτικός μας δίδαξε αξίες ακατάλυτες, κυρίως με τη ζωή του, με την πίστη του, τη μακροθυμία και τη συγχωρητικότητά του, με την υπομονή και τη μεγαλοψυχία του.

Ο πατήρ Ευέλθων πρόσφερε αφειδώλευτα εκ του περισσεύματος του πλούτου της καρδίας του, κηρύττοντας όχι τον εαυτό του αλλά τον Χριστό, «τοις πάσι γέγονα τα πάντα ίνα πάντας τινάς σώσω». Ο τρόπος της ζωής του ήταν σύμφωνος με το Ευαγγέλιο και την Εκκλησία. Αγωνιζόταν, υπερέβαινε τις ανθρώπινες μικρότητες, αναλάμβανε τις ευθύνες των πράξεών του, χωρίς να δικαιολογεί τα ανθρώπινα λάθη του, αλλά και χωρίς να απολυτοποιεί τις αρετές του. Είχε πλήρη επίγνωση του εαυτού του και γνώριζε πολύ καλά, ότι ο Χριστός είναι αυτός που στηρίζει τον κάθε άνθρωπο στον πνευματικό του αγώνα, τον σηκώνει και του αίρει την αμαρτία, γιατί είναι ο μόνος «αίρων την αμαρτίαν του κόσμου». Είχε βαθιά πίστη στον Θεό και αυτό εκπληρωνόταν μέσα από το συνεχή πόθο του να λειτουργεί και να μετέχει των αχράντων μυστηρίων. Ο Χριστός ήταν αυτός που τον συγκινούσε, ήταν αυτός που τον στήριζε, αλλά και που τον παραμυθούσε. Αυτός που τον παρηγορούσε σε ώρες δύσκολες, κρίσιμες και καθοριστικές. Η αίσθηση του πνευματικού πατέρα τον συνείχε, γι’ αυτό και θεωρούσε όλους τους ανθρώπους σαν παιδιά του Θεού.

ΠΡΙΝ ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ

Ένα πρόσφατο γεγονός ζωντάνεψε στη μνήμη μας εικόνες παλιές από τη ζωή και δράση του π. Ευέλθοντος, μνήμες είκοσι χρόνων. Ο π. Ευέλθων Χαραλάμπους από πολύ νωρίς είχε συλλάβει την ιδέα της ανεγέρσεως κι άλλων ενοριακών ναών στο Παραλίμνι και βάδιζε δειλά και προσευχητικά προς την εφαρμογή της. Ο κόσμος του Παραλιμνίου εμπιστευόμενος τον ποιμένα του, δεν άργησε να συνδράμει. Μια περίπτωση τέτοιου δωρητή για την ανέγερση της εκκλησίας του Αγίου Δημητρίου ήταν και ο κ. Ονούφριος Μιχαήλ, ο οποίος κοιμήθηκε τον περασμένο Μάιο. Ο μ. Ονούφριος, πριν είκοσι τόσα χρόνια, εμπιστευόμενος στον π. Ευέλθοντα ένα σεβαστό ποσό, μεταξύ άλλων εξέφρασε και την επιθυμία όπως κηδευτεί με έξοδα της εκκλησίας του Αγίου Δημητρίου. Ο π. Ευέλθων δυστυχώς έφυγε νωρίς και δεν πρόλαβε να εκπληρώσει ο ίδιος τα συμφωνηθέντα. Το έπραξε η Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου τηρώντας, έτσι με τη σειρά της την παρακαταθήκη. Αιωνία ας είναι η μνήμη τους εν τω Θεώ.

ΕΝΑΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ Π. ΕΥΕΛΘΟΝΤΟΣ

Ο π. Ευέλθων υπήρξε ομολογουμένως ενας σπάνιος ιερέας με απαράμιλλη ζωή και δράση. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποτυπώσει κανείς το βάθος και το βίωμα ενός θεοφιλούς ιερέως. Γι’ αυτό και ο λόγος περιορίζεται στα εξωτερικά γνωρίσματα, τα ορατά και γνωστά. Για χάριν της ιστορίας παραθέτουμε παρακάτω συνοπτικά το έργο του π. Ευέλθοντος, το οποίο άφησε πίσω να μαρτυρεί την παρουσία και τη δράση του. Πολλά ανέλαβε ο ίδιος. Για άλλα είχε την έμπνευση και την πρωτοβουλία. Όλα, όμως, φέρουν και θα φέρουν ανεξίτηλα το στίγμα και τη σφραγίδα του.

Ο π. Ευέλθων έφτασε με την οικογένειά του στο Παραλίμνι πρόσφυγας από την Αμμόχωστο. Υπηρέτησε ως προϊστάμενος των Ιερών Ναών Αγίου Γεωργίου και Αγίου Δημητρίου Παραλιμνίου. Εργάστηκε στη Δημοτική και Μέση Εκπαίδευση ως εκπαιδευτικός και αφυπηρέτησε από τη θέση του Λυκειάρχη του Λυκείου Παραλιμνίου.

Από τα πρώτα χρόνια της ιερατικής του παρουσίας στο Παραλίμνι, προχώρησε στην ανοικοδόμηση Χριστιανικού Κέντρου για τις κατηχητικές συνάξεις και εκδηλώσεις της Εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, στην ανοικοδόμηση δυο σειρών καταστημάτων στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου προς όφελος της Εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, στην αγιογράφηση και κατασκευή του σολέα του Ναού του Αγίου Γεωργίου, στη δημιουργία του Σκευοφυλακίου της Αγίας Άννας, και στην αγορά οικοπέδων γύρω από τη μικρή εκκλησία του Αγίου Δημητρίου για το κτίσιμο καινούργιας εκκλησίας.

Για 37 χρόνια λειτουργούσε εβδομαδιαίες κατηχητικές συνάξεις για άνδρες και γυναίκες και παιδιά, κήρυττε σε κάθε κυριακάτικη Θεία Λειτουργία, οργάνωνε εκδηλώσεις, εξομολογούσε καθημερινά, ήταν ο υπεύθυνος της θρησκευτικής διαφώτισης του στρατού για δεκαπενταετία, διοργάνωνε προσκυνηματικες εκδρομές στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.

Ανέλαβε την ευθύνη και το βάρος της ανοικοδόμησης του ενοριακού Ναού του Αγίου Δημητρίου, των Εξωκλησιών του Προφήτη Ηλία, του Αγίου Κορνηλίου, του Αγίου Νεκταρίου, του Αγίου Χριστοφόρου, του Αγίου Παντελεήμονα, των Τριών Ιεραρχών και των Προσκυνηταριών των Αγνοουμένων και της Αγίας Παρασκευής, καθώς και την ανακαίνιση και εξωραϊσμό των εξωκλησιών του Αγίου Δημητριανού, του Αγίου Θωμά, του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, της Παναγιώτισσας και του Αρχαγγέλου Μιχαήλ.

Ίδρυσε το Φιλανθρωπικό Ίδρυμα ΚΕΝΤΡΟ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣ «Άγιος Χριστόφορος», σε ιδιόκτητο χώρο, στη μνήμη του υϊού του Χριστοφόρου. Στο ΚΕ.Π.Α., εκτός από τη Στέγη Ηλικιωμένων, τη στέγαση και συντήρηση της Σχολής παιδιών με ειδικές ικανότητες «Φάρος Ζωής» και τον ξενώνα για φιλοξενία εμπερίστατων αδελφών μας, προσφέρονται καθημερινά κατ’ οίκον διανομή φαγητού σε άπορους και κρατούμενους στους αστυνομικούς σταθμούς Δήμου Παραλιμνίου, Αγίας Νάπας και Δερύνειας, το Καλάθι Αγάπης για όλη την Επαρχία Αμμοχώστου, υποτροφίες σε άπορους φοιτητές, δωρεάν μαθήματα Βυζαντινής Μουσικής και Γαλλικών, οικονομική ενίσχυση απόρων, λειτουργεί δανειστική βιβλιοθήκη και ενισχύεται με καθοιονδήποτε τρόπο η Ορθόδοξη Ιεραποστολή.

Στον τομέα της Ιεραποστολής, αρχικά μέσω του προγράμματος «Με την αγάπη σώζεις ζωές» και κατόπιν μέσω του Ιδρύματος ΚΕ.Π.Α. στην Αφρική έγινε ένα μεγάλο εργο: Στην επαρχία Μπουκόμπα της Τανζανίας ανοικοδομήθηκαν εκκλησία του Αγίου Δημητρίου (Ibamba), Ιατρείο (Kamuzizi), Υδραγωγείο και Γυμνάσιο (σε εξέλιξη). Στη Μαδαγασκάρη κτίστηκε Λύκειο χωρητικότητας 400 μαθητών και καλύφθηκε έξ ολοκλήρου για μερικούς μήνες το πρωινό συσσίτιο απόρων παιδιών της Επισκοπής.

Στην Ουγκάνδα κτίστηκε Σχολείο και προσφέρθηκαν πολλές υποτροφίες σε φοιτητές. Στην Κένυα ανοικοδομήθηκαν οι εκκλησίες Αγίου Χριστοφόρου, Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Αγίων Κωνστανίνου και Ελένης (1), Παναγίας Μαχαιριωτίσσης, Αγίας Ειρήνης, Αγίου Διονυσίου, Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης (2), Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, Γυμνάσιο, Ιατρικό Κέντρο, Νηπιαγωγεία (2) και κάλυψη των εξόδων λειτουργίας (εδώ και 5 χρόνια) ενός ορφανοτροφείου με 100 ορφανά. Στη Μποτσουάνα ανοικοδομείται η πρώτη ορθόδοξη εκκλησία προς τιμήν του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου. Στο Κάιρο επιδιορθώθηκε και ανακαινίστηκε ο μεγαλοπρεπής Ναός του Αγίου Σπυρίδωνος στο Χελουάν. Κάθε χρόνο πραγματοποιούνται αποστολές σε διακονικές και ιερατικές στολές, ιερά σκεύη, γραφική ύλη και φάρμακα.

Εκτός Αφρικής, αγιογραφήθηκαν όλες οι εικόνες του Παρεκλησίου του Αγίου Πνεύματος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, ανοικοδομήθηκε σχολείο στη Γκαγκαουζία και ανακαινίστηκε εκκλησία στη Βουλγαρία. Στη Γαλλία ενισχύθηκαν οικονομικά οι Μονές του Αγίου Νικολάου Dalmerie, της Αγίας Σκέπης Solan, όπως επίσης άλλες Μονές του Αγίου Όρους και της Ελλάδας. Στη Σερβία για δέκα χρόνια λειτουργούσε πρόγραμμα υιοθεσίας ορφανών της Μπάνια Λούκα.

Στο τομέα των εκδόσεων, εκδόθηκαν εκκλησιαστικά Ημερολόγια (τοίχου και γραφείου), για είκοσι χρόνια το μηνιαίο ενοριακό περιοδικό «Παρά την λίμνην», και τα βιβλία δικής του συγγραφής «Σκηνώματα Κυρίου εν Παραλιμνίω, αγαπητά και ποθούμενα», «Δημήτριος διαλάμπει», «Γονέων άλγος, Χριστού παραμυθία», «Ιερών και οσίων νόστος». Επίσης, στη γλώσσα Σουαχίλι για την Ιεραποστολή στην Αφρική εκδόθηκαν τα λειτουργικά βιβλία του Όρθρου και Θείας Λειτουργίας και ήδη τυπώνονται Ευαγγέλια (δερματόδετα, χρυσοτυπία) για όλες τις Άγιες Τράπεζες Κένυας και Τανζανίας.