Αποχαιρετισμός

Επειδή είναι άδηλος καί άγνωστος του καθενός η ώρα του θανάτου, σημειώνω εδώ λίγα λόγια, σάν διαθήκη, καί όσα είναι δυνατόν, παρακαλώ τά παιδιά μου νά τά εφαρμόσουν.

Τά χρόνια πού επέτρεψε ο Θεός νά ζήσω στή γή ήταν αρκετά, ώστε νά πέσω σέ πολλά αμαρτήματα. Όσα θυμόμουνα καί όσα μπόρεσα τά έχω εξομολογηθεί σέ πνευματικούς Πατέρες. Γιά όσα λησμόνησα ή δέ μπόρεσα νά εξομολογηθώ, παρακαλώ τό Θεό νά γίνει ίλεως καί γιά μένα καί νά δείξει τό έλεός του σέ μένα τόν αμαρτωλό.

Αξιώθηκα, χωρίς νά τό αξίζω, νά εισέλθω στίς τάξεις του Κλήρου. Τό τιμητικό αυτό γιά μένα γεγονός θά γίνει αιτία γιά πιό αυστηρή κρίση εκ μέρους του Θεού.  Γιατί τό ξέρω, δέν ήμουνα σάν κληρικός αυτός πού έπρεπε νά ήμουν. Λυπούμαι καί ζητώ συγγνώμη από όσους σκανδάλισα ή επίκρανα ή επλήγωσα ή τούς φέρθηκα μέ τρόπο πού δέν έπρεπε. Ζητώ από όλους συγγνώμη. Ταυτόχρονα έχω ήσυχη τή συνείδηση ότι κανένα δέν έβλαψα ενσυνείδητα.  Λάθη διέπραξα. Σέ αμαρτίες υπέπεσα. Εσκεμμένα, όμως, δέν αδίκησα καί δέν έβλαψα.

Εκείνους πού περισσότερο στενοχώρησα ή πίκρανα μέ τή συμπεριφορά μου, είναι η σύζυγος καί τά παιδιά μου, τά πρόσωπα πού αγάπησα περισσότερο σ’ αυτό τόν κόσμο. Παρακαλώ νά μήν μου κρατούν κακία καί νά προσεύχονται γιά τή ψυχή μου.

Εκείνο πού έντονα θέλω είναι νά έχουν πάντα αγάπη μεταξύ τους. Ο Γιώργος μέ τή Μαρία καί τά παιδιά τους. Ο Δημήτρης καί η Χρύσω καί τά παιδιά τους. Η Ανδρούλα μέ τά παιδιά μας.

Στό σημείο αυτό θέλω νά ευχαριστήσω από τά βάθη της ψυχής μου τό Θεό γιά τή γυναίκα πού μου χάρισε. Αν σάν κληρικός, σάν πατέρας, σάν άνθρωπος μπόρεσα νά κάμω κάτι στή ζωή, αυτό οφείλεται στήν Ανδρούλα. Στάθηκε δίπλα μου σάν η πιό άξια σύζυγος, μητέρα καί κατ’ εξοχήν πρεσβυτέρα. Η γυναικεία διαίσθηση, η οξυδέρκεια και η αυστηρή κριτική της με προστάτευσαν σε κρίσιμες ώρες. Η αφοσίωση καί συμπαράστασή της ήταν διαρκής, έστω κι αν εγώ πολλές φορές τήν πλήγωσα μέ τόν εγωισμό καί τήν απαράδεκτη συμπεριφορά μου. Τήν παρακαλώ νά μέ συγχωρέσει γιά όλα.

Πέρα από τά κατά σάρκα παιδιά μου, τό Χριστόφορο, τή Μαρία, τό Γιώργο, τή Χρύσω καί τό Δημήτρη, εξ ίσου αγάπησα καί τά άλλα μου παιδιά, τόν κόσμο του Παραλιμνιού. Έκαμα γι’  αυτούς ό,τι καλύτερο μπόρεσα. Έκλαψα στον πόνο τους και χάρηκα στις χαρές τους. Βέβαια έκαμα καί πολλά λάθη στή μακροχρόνια διακονία μου, αφού επέτρεψε ο Θεός να κρατήσω πολλές φορές σημαντικά πόστα και καίριες θέσεις, τόσο σαν κληρικός, όσο και σαν εκπαιδευτικός.

Παρηγοριέμαι με τη σκέψη ότι μόνο εκείνοι που δεν κάνουν τίποτε δεν διατρέχουν τον κίνδυνο να υποπέσουν σε λάθη. Ενώ, όσοι εργάζονται, σίγουρα στην πορεία τους θα διαπράξουν πολλά.

 Τό πρώτο πού θά ήθελα νά πώ είναι ότι καμμιά περιουσία υλική ή όποιο δήποτε άλλο περιουσιακό στοιχείο δέν έχω καί δέν  αφήνω. Εάν ευρεθούν στό όνομά μου κάποιες καταθέσεις ή οποιαδήποτε περιουσιακά στοιχεία, αυτά  δέν ανήκουν σέ μένα. Πρόκειται γιά χρήματα πού κατά καιρούς μου δόθηκαν γιά πτωχούς καί δέν πρόλαβα νά τά δώσω. Νά διατεθούν σέ φιλανθρωπικούς σκοπούς.

Τό μόνο πού αφήνω στά παιδιά μου είναι η ευχή καί η αγάπη μου. Εάν μέ ελεήσει ο Θεός, οι προσευχές μου θά είναι μαζί τους καί στήν μετά τόν θάνατο ζωή. Δικό τους είναι καί ό,τι άλλο βρίσκεται στό σπίτι μας.

Όταν θά μέ ετοιμάζουν γιά τόν τάφο δέν θέλω νά μέ ντύσουν μέ πλήρη ιερατική στολή.  Τά ράσα μου κι ένα επιτραχήλιο μου φτάνουν.

Ή Ακολουθία στήν Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου όσο πιό απλά καί λιτά. Δέν χρειάζονται επικήδειοι. Ούτε πολλοί παπάδες. Θά ήθελα, όμως, νά ευρίσκονται παρόντες όσοι  μέ αγάπησαν.Θέλω τήν προσευχή τους, νά ελεήσει ο καλός Θεός τήν ψυχή μου.

Γιά τάφο θά ήθελα εκείνο τό χώρο πού ευρίσκεται δεξιά  του τάφου του Χριστόφορου (όχι προς τον διάδρομο). Πάνω στόν τάφο, στό επίπεδο του εδάφους, σέ μιά λευκή πλάκα νά χαρακτούν τά αρχικά μου, η ημερομηνία θανάτου μου καί τό πιό κάτω Κάθισμα από τήν ακολουθία του Όρθρου της Κυριακής του Ασώτου:

π. Ε. Χαραλ.

.. /.. /20 ..

 

Αγκάλας πατρικάς, διανοίξαι μοι σπεύσον·

ασώτως τόν εμόν,  κατηνάλωσα βίον·

εις πλούτον αδαπάνητον, αφορών του ελέους Σου.

Νύν πτωχεύουσαν, μή υπερίδης καρδίαν·

σοί γάρ, Κύριε, εν κατανύξει κραυγάζω·

Ήμαρτον· σώσον με.