Τήνος

Χάραζε γοργά κατάλευκη , αφροστόλιστη

μεσοπέλαγα  γραμμή, η σκιά του πλοίου

και οι γλάροι, παιγνιδίζοντας αρμονικά

ουράνιο έστηναν αγγελικό  χορό

μες,  τις αχτίνες του ανατέλλοντος ηλίου…

Στην κουπαστή ,  ακούμπησα, ο (ναυαγός) μεμιάς

κάθε γωνιά του παλαιού μου  απατηλού ονείρου.

Με πόθο χτυπούσε χαρωπά η νέα καρδιά

στους χτύπους , ενός χειροπιαστού απείρου…….

Ξάφνου προβάλλει η μορφή της εκκλησιάς

παλάτι  ελπιδοφόρο , στη μέση του  πελάγους

για να ακουμπάς , ταξιδευτή  όταν ποθάς

πηγή ζωής, χαράς  και θάρρους….

Γονατιστός προσέρχεται προσκυνητής,

αιτείται απ, τη Δέσποινα,  αντιστύλι

και μια  ταλαίπωρος  ψυχή  γεμίζει

της καρδιάς με ευχή  , το κενό κανδήλι….

Ευχαριστεί την Παναγιά, χαροκαμένη μάνα

και η κόρη  την ευχαριστεί,  που έδιωξε το κλάμα…

Η άτεκνη ζητά παιδί και η ασθενής υγεία

και όλοι μαζί ανέκραξαν , δόξα στην Παναγία….

Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής