Συγκινητική μαρτυρία αναγνώστη με ναρκομανείς!

Αγαπητό  Ρωμαίϊκο Οδοιπορικό,

Σας αποστέλλω μία προσωπική εμπειρία που έζησα σήμερα και θα παρακαλούσα να την κοινοποιήσετε για να ωφεληθούν οι αναγνώστες σας.

Σήμερα, όπως σχεδόν κάθε καλοκαιρινή ημέρα, πήγαινα στη δουλειά μου με το ποδήλατό μου. Καθώς πλησίαζα σε πολύ κεντρικό σημείο της Θεσσαλονίκης, δεν πρόσεξα ότι ήταν βρεγμένο το οδόστρωμα, έχασα τον έλεγχο και έπεσα κάτω αρκετά άτσαλα. Δεν πρόλαβα να σηκωθώ και αμέσως δύο άνθρωποι έτρεξαν προς το μέρος μου θέλοντας να με βοηθήσουν. Με ρώτησαν αν είμαι καλά και με οδήγησαν έξω από το δρόμο.  Τους κοίταξα στο πρόσωπο και από τα σημάδια που είχαν διαπίστωσα ότι ήταν ναρκομανείς. Ναι, ναρκομανείς!  Ήταν οι ίδιοι  που καθημερινά περιφρονούμε, απαξιώνουμε, “φτύνουμε” και περιθωριοποιούμε ενώ είναι τα θύματα της υπόθεσης. Ειλικρινά συγκινήθηκα! Οι δήθεν φυσιολογικοί άνθρωποι απλά με κοιτούσαν ενώ οι “άρρωστοι” έτρεξαν αμέσως δίπλα μου με την αγωνία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους. Και αναρωτήθηκα: Αλήθεια, πόσο σκληροί γινόμαστε κρίνοντας μόνο από το “φαίνεσθαι” χωρίς να  γνωρίζουμε τι μεγαλείο κρύβεται πίσω από κάθε ανθρώπινη  ψυχή; Τελικά ποιός χρειάζεται την αυτομεμψία και τη μετάνοια περισσότερο; Μήπως έμεις οι “υγιείς”;

Από σήμερα και στο εξής θα…αντιμετωπίζω του ανθρώπους αυτούς με εντελώς διαφορετικό μάτι. Από σήμερα δεν θα κοιτάω τα εξωτερικά, αλλά την ψυχή του κάθε ανθρώπου που τυραννιέται από τα ναρκωτικά και θα προσεύχομαι με περισσότερη ζέση γι’ αυτή. Αυτό που θα κρατήσω από το σημερινό συμβάν είναι ότι  εμείς οι “φυσιολογικοί” άνθρωποι  συχνά αποδεικνύουμε με τη στάση μας ότι  είμαστε  πολύ περισσότερο ναρκωμένοι από τη φιλαυτία μας ζώντας ο καθένας στη γυάλα του και αδιαφορώντας για τον συνάνθρωπο.

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για τη φιλοξενία.

Πηγή: http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2012/04/blog-post_904.html#more