H Iεραποστολική προσπάθεια της Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Βόρειο Καμερούν
20 Μαρτίου 2012
Δυστυχώς υπάρχουν και Χριστιανοί που δεν διαθέτουν αυτήν την ευαισθησία η δεν γνωρίζουν την Ιεραποστολική διάσταση της Ορθοδόξου Εκκλησίας και ζούν σε έναν δικό τους «χριστιανισμό» κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τα δικά τους…
Πολλές φορές έχουμε κάνει, άλλοτε σύντομες και άλλοτε εκτενείς αναφορές στην ταπεινή προσπάθεια όλων μας για τον Ευαγγελισμό μιάς από τις πολύ δύσκολες γωνιές της Αφρικανικής Ηπείρου, τoύ Β. Καμερούν.
Μια ζωή μες στο βάλτο
Η ιδιοτυπία του Β. Καμερούν είναι οι δύσκολες κλιματολογικές συνθήκες και η γεωγραφική του θέση… έξι μήνες βροχές έξι μήνες ξηρασία με υπερβολική ζέστη, …έρημος στα πρόθυρα η στην κατάληξη της απεράντου Ερήμου της Σαχάρας…
Οι δύσκολες αυτές συνθήκες και το εντελώς επίπεδο του τόπου – διότι μετατρέπεται σε έναν απέραντο βάλτο κατά την περίοδο των βροχών – καθιστούν την υλοποίηση αναπτυξιακών προγραμμάτων ανέφικτη για την παρούσα οικονομική κατάσταση της χώρας…
Έτσι η Ορθόδοξη Ιεραποστολή – η μόνη που δρά πλέον των τριάντα χρόνων στην περιοχή, καθώς άλλες χριστιανικές ομολογίες έχουν εγκαταλείψει την περιοχή και αναπτύσσονται στις μεγάλες πόλεις που τους παρέχουν κάποιες σχετικές ανέσεις και περισσότερη ασφάλεια – έχει να αντιπαλέψει όχι μόνον την αντιπαράθεση του Ευαγγελίου με την πανάρχαια Αφρικανική πίστη στα πνεύματα του κακού, αλλά και με τις αντικειμενικές δυσκολίες του τόπου και τα όσα αυτές επιφέρουν στον πληθυσμό της περιοχής: υποσιτισμό, περιορισμένη διατροφή, κακή ποιότητα νερού, ασθένειες από τα προαναφερθέντα, έλλειψη υγεινομικής περιθάλψεως ευρείας κλίμακος, έλλειψη φαρμάκων, ελονοσία και πλήθος άλλων τροπικών ασθενειών, υποτυπώδη οργάνωση εκπαιδευτικού συστήματος, δυσκολίες γλωσσικές και δυσκολίες τεραστίων αποστάσεων, που καθιστούν το Ιεραποστολικό έργο απαραίτητο με παράλληλη ανάπτυξη όλων των φιλανθρωπικών του πλευρών…
Χέρια αδειανά
Το όλο αυτό έργο στηρίζεται στις δωρεές διαφόρων Ιεραποστολικών Συλλόγων και ουσιαστικά φίλων της Ιεραποστολής και Χριστιανών που διαθέτουν ακόμα την σώζουσα ευαισθησία του Καλού Σαμαρείτου του Ευαγγελικού λόγου… – διότι δυστυχώς υπάρχουν και Χριστιανοί που δεν διαθέτουν αυτήν την ευαισθησία η δεν γνωρίζουν την Ιεραποστολική διάσταση της Ορθοδόξου Εκκλησίας και ζούν σε έναν δικό τους «χριστιανισμό» κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τα δικά τους.
Αν μελετήσετε προσεκτικά την ιστορία του καλού Σαμαρείτου και φανταστείτε ότι ο άνθρωπος αυτός – ο καλός Σαμαρείτης – δεν συναντά στον δρόμο του έναν μόνον άνθρωπο πληγωμένο, γυμνό και ημιθανή αλλά συναντά χιλιάδες κόσμου σε αυτήν την κατάσταση … και βλέπει ότι το «έλαιον και ο οίνος» που κουβαλά στο ταξίδι του για κάποια ανάγκη αποδεικνύονται ελάχιστα για να μπορέσει να βοηθήσει αυτές τις χιλιάδες κόσμου… όπως και τα ρούχα του δεν είναι αρκετά να επιδέσουν τις πληγές όλων…
Αν μπορέσετε και προσεγγίσετε την απορία και τον εσωτερικό σπαραγμό του καλού Σαμαρείτου μπροστα σε αυτήν την κατάσταση …τότε θα έχετε προσεγγίσει κάπως και τη δική μας καθημερινή δυσκολία… διότι δεν επαρκεί πάντα ο οίνος και το έλαιον ούτε τα ρούχα μας για να σταθούμε κατά τον ευαγγελικό λόγο κοντά σ’αυτούς τους ανθρώπους…
Ούτε έχουμε το μέγεθος και τον πλούτο αυτής της πίστεως του Αποστόλου Πέτρου να πούμε σ’αυτόν τον κόσμο: «αργύριον και χρυσίον ουχ υπάρχει μοι ο δε έχω τούτο σοί δίδωμι, εν τώ ονόματι Ιησού Χριστού έγειραι και περιπάτει»…(Πραξ. 3. 6-7)
Ζητούνται Σαμαρείτες
Έτσι στρεφόμεθα πάντα προς τους αδελφούς μας- των αρχαίων εκκλησιών- και παρακαλούμε την αγάπη τους και την ευσπλαχνία τους να υπερνικήσει τα διλήμματα και να μας βοηθήσει… να βοηθήσουμε αυτόν τον κόσμο…
Διότι αυτός ο κόσμος δέχεται τον λόγο του Κυρίου μας σαν η άνυδρος γή την βροχή… και αυξάνει μέσα της ο σπόρος της πίστεως και συγκροτεί ευαγγελικές κοινότητες πιστευόντων… συγκροτεί Εκκλησίες όπου δοξάζεται το όνομα του Θεού και προσευχή θερμή αναπέμπεται υπέρ της σωτηρίας του σύμπαντος κόσμου… και οι Εκκλησίες αυτές είναι τα μελλοντικά «Πανδοχεία» της ευαγγελικής ιστορίας του καλού Σαμαρείτου που θα φροντίσουν κάποτε και τους «πλησίον» τόπους και ανθρώπους…
Εύχεσθε υπέρ ημών αδελφοί άγιοι όπως ταπεινώς και εμείς ευχόμεθα δι’ υμάς στις Εκκλησιαστικές μας Κοινότητες…
† ο Καμερούν Γρηγόριος
