Συζήτηση σε αγιορείτικο κελλί σκήτης. Παρόντες ο δικαίος, μοναχοί και προσκυνητές.
Το τηλέφωνο βρίσκεται σε διπλανό δωμάτιο. Χτυπάει συνέχεια. Ο γέροντας σηκώνεται, πάει στο διπλανό δωμάτιο και μιλάει στο τηλέφωνο. Ο τοίχος δεν εμποδίζει τη φωνή του γέροντα να ακούεται ως εδώ. Θέλοντας, μη θέλοντας, ακούμε. Ως φαίνεται, λαϊκοί, κοσμικοί, έμαθαν το τηλέφωνο του γέροντα και τηλεφωνούν συνέχεια. Ζητούν προσευχές, εξομολογούνται δια τηλεφώνου, διηγούνται τις προσωπικές τους ιστορίες, θέλουν συμβουλές, λένε τα βάσανα τους. Από αυτά που ακούγονται, νομίζω ακόμα ότι ζητούν από τον γέροντα και οικονομικές συμβουλές. Να αγοράσω αυτό; Τι να κάνω με το δάνειό μου; Έχω ευλογία να κάνω αυτό το μαγαζί; Και άλλα τέτοια, στενής, θα λέγαμε, οικονομικής φύσης.
Ο γέροντας επιστρέφει.
– Γέροντα, πολύς κόσμος σάς παίρνει τηλέφωνο!
– Από τότε που έβαλαν όλα τα τηλέφωνα των κελλιών στο ημερολόγιο μάς τηλεφωνούν συνέχεια.
[Έγιναν διάφορες απόπειρες να δημοσιευθεί ο πλήρης τηλεφωνικός κατάλογος του Αγίου Όρους σε μικρό ημερολόγιο, ακόμα και με τα τηλέφωνα των κελλιών και ονόματα υπευθύνων. Καλύτερο κατά την άποψη μου σήμερα είναι το «Ημερολόγιον – Εορτολόγιον. Τηλεφωνικός Κατάλογος Αγίου Όρους.», έκδοση του παντοκρατορικού κελλιού της Θείας Μεταμορφώσεως του Σωτήρος «Μουτάφη». Την εποχή που διαδραματίζεται η ιστορία, το τηλέφωνο ήταν ακόμα νέα τεχνολογία για τα κελλιά. Δεν ξέρω τι γίνεται σήμερα με τα κινητά, τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τα λάπτοπ και τα ευρυζωνικά ασύρματα δίκτυα wimax του ΟΤΕ].
– Σάς τηλεφωνούν πολλές φορές την ημέρα, πάτερ;
– Ναι, πολλές. Πλήθυναν τα βάσανα του κόσμου, παιδί μου. Σκέφτομαι να το περιορίσουμε λίγο, να απαντάμε συγκεκριμένες ώρες την ημέρα, αλλά πάλι, πώς να αρνηθείς σε κάποιον που έχει τόσο ανάγκη. Και η προσευχή που κάνουμε, τηλέφωνο στο Θεό είναι. Εξάλλου πώς να αρνηθείς βοήθεια στον άνθρωπο του όγδοου αιώνος;
– Ποιος είναι αυτός, πάτερ; Ο άνθρωπος του όγδοου αιώνος;
– Είναι αυτός που θα ζει την όγδοη χιλιετία. Κάθε χιλιετία κι ένας ‘αιώνας’. Οι βυζαντινοί υπολόγισαν ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε το 5.508 προ Χριστού. Μετρούσαν από κτήσεως κόσμου. Παραδείγματος χάριν σήμερα [ας πάρουμε το 2012] είναι το 7.520 από κτήσεως κόσμου. Οι πατέρες προείδαν την ηθική κατάπτωση του ανθρώπου του όγδοου αιώνος, του σημερινού ανθρώπου, και είπαν ότι σ’ εκείνη την εποχή, οι μοναχοί θα είναι όπως οι κοσμικοί της εποχής τους και οι κοσμικοί σαν τους δαίμονες.
– Και τελειώνει ο χρόνος του κόσμου με το πέρας του όγδοου αιώνος, γέροντα;
– Ο Θεός ξέρει, παιδιά μου. Ζούμε την όγδοη ημέρα της δημιουργίας. Σε επτά ημέρες έφτιαξε ο Θεός τον κόσμο, αμάρτησε ο Αδάμ και εξεδιώχθη του Παραδείσου. Και με την έλευση του Ιησού Χριστού, την Σταύρωση και την Ανάστασή του, επέρχεται καταλλαγή με τον Θεό και ξεκινά η όγδοη ημέρα, η ημέρα που όλα θα ανακαινιστούν και θα περατωθούν σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού.
– ‘Έχω ακούσει, πάτερ, ότι η Θεοτόκος συμβολίζει την όγδοη ημέρα.
– Ναι, έτσι είναι. Η Θεοτόκος μάς εισάγει στην όγδοη ημέρα. Το Άγιον Πνεύμα διέτρεχε τους αιώνες της ανθρώπινης ιστορίας και τις γενεές των ανθρώπων να βρει πρόσωπο κατάλληλο για την ενσάρκωση του δεύτερου προσώπου της Αγίας Τριάδος. Και την βρήκε στην Παναγία μας! Γι’ αυτό, αν παρατηρήσεις τις εικόνες, θα δεις ότι στο μαφόριο της Παναγίας υπάρχουν τρία οκτάκτινα αστέρια. Οι οκτώ ακτίνες συμβολίζουν αυτό ακριβώς. Τις οκτώ ημέρες της Δημιουργίας. Η Θεοτόκος μυστικώς συμβολίζει την όγδοη ημέρα, το τέλος της εξορίας μας, το τέλος του θανάτου.
– Τα αστέρια αυτά συμβολίζουν και την Αγία Τριάδα;
– Τα τρία αστέρια συμβολίζουν την αειπαρθενία της Θεοτόκου, δηλαδή την αδιατάρακτη παρθενία της πριν, κατά και μετά τον τόκον της. Μερικοί πάλι δέχονται ότι συμβολίζουν επίσης και την Αγία Τριάδα.
Ανάμεσα στις τηλεφωνικές κλήσεις, ο γέροντας συνεχίζει να μάς μιλά…
