Επίσκοπος Σοφιανός: “Σε ποιόν χρησιμεύει αυτή η κράτηση;”
24 Φεβρουαρίου 2012
Επιστολή συμπαράστασης προς τον Πανοσιολογιώτατο Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου, Αρχιμανδρίτη Εφραίμ και την περί αυτόν τιμίαν αδελφότητα, απέστειλε ο Βοηθός Επίσκοπος της Ορθοδόξου Ρουμανικής Αρχιεπισκοπής Γερμανίας, Αυστρίας και Λουξεμβούργου κ. Σοφιανός.
Η επιστολή του Επισκόπου Σοφιανού έχει ως εξής:
Επιχείρημα
Θεώρησα ότι επιβάλλεται να γράψω αυτές τις γραμμές με την ιδιότητα του χριστιανού και ορθοδόξου μοναχού, του επισκόπου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, του τέως υποτρόφου του Ελληνικού Κράτους και διδάκτορος της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του τακτικού προσκυνητή του Αγίου Όρους, του ανθρώπου που εκτιμά το έργο που επιτελείται με πολύ πίστη και αυταπάρνηση από τους αγιορείτες μοναχούς και με την ιδιότητα, επίσης, του φίλου και θαυμαστού του έργου των βατοπαιδινών μοναχών που βρίσκονται κάτω από την πνευματική καθοδήγηση του Αρχιμανδρίτου Εφραίμ, του καθηγουμένου της μονής Βατοπαιδίου.
Ιστορικό
Για πρώτη φορά επισκέφτηκα την μονή Βατοπαιδίου το 2001 ενώ βρισκόμουν στην Θεσσαλονίκη για σπουδές. Έμεινα τότε στο μοναστήρι, ως προσκυνητής, δύο εβδομάδες.
Από τότε το επισκέπτομαι, σχεδόν, κάθε χρόνο και από το 2004 οργανώνω και συνοδεύω στο Άγιο Όρος προσκυνήματα ιερέων και πιστών της Αρχιεπισκοπής Γερμανίας, Αυστρίας και Λουξεμβούργου, της οποίας διατελώ βοηθός επίσκοπος.
Με την ευκαιρία αυτών των προσκυνημάτων απολαύσαμε κάθε φορά την φιλοξενία, τόσο του γέροντος Εφραίμ, όσο και ολόκληρης της αδελφότητος.
Ο τρόπος με τον οποίο, αφ’ ενός μεν, διατηρείται η μοναχική αγιορείτικη τάξη της τελέσεως των ιερών ακολουθιών, αφ’ ετέρου δε, η θυσιαστική και ευμενή φιλοξενία με την οποία υποδέχονται και μεταχειρίζονται οι προσκυνητές που πηγαίνουν εκεί για πνευματικό όφελος –παρόλο που ο αριθμός αυτών είναι αρκετά μεγάλος, περίπου εκατόν την ημέρα, πράγμα το οποίο θα μπορούσε να οδηγεί σε μια κούραση των φιλοξενούντων πατέρων, αν δεν υπήρχε δυνατό κίνητρο για την τέλεση αυτού του έργου– προξένησαν κάθε φορά τον θαυμασμό μας.
Τοιουτοτρόπως, είχαμε την εμπειρία της μονής ως ενός τόπου διαφυλάξεως των ορθοδόξων παραδόσεων, μοναχικών και αθωνικών στο γράμμα και στο πνεύμα τους, ως ενός χώρου διασώσεως και αναπτύξεως του αθωνικού ορθοδόξου μοναχισμού, ως μιας ακροπόλεως της Ορθοδοξίας εις την οποία ενισχύονται πνευματικά όχι μόνον οι κάτοικοί της, αλλά και όλοι οι επισκέπτες που καταφθάνουν εκεί για προσκύνημα, καθώς και αυτοί στους οποίους εξικνείται το έργο της μονής μέσω επισκέψεων των πατέρων που συνοδεύουν διάφορες θαυματουργές εικόνες ή μέσω διαφόρων φιλανθρωπικών έργων.
Γνωρίζω εδώ και μερικά χρόνια την ύπαρξη του «σκανδάλου» των ανταλλαγών στις οποίες είναι εμπλεκόμενο το μοναστήρι, των οποίων τις λεπτομέρειες δεν γνωρίζω, και στις οποίες – φροντίζοντας τα διαχειριστικά και οικονομικά καθήκοντα μιας τόσο μεγάλης ιστορικής μονής που δύσκολα αναστηλώνεται και διαχειρίζεται και που έχει ένα τόσο ευρύ εκκλησιαστικό, ιεραποστολικό και φιλανθρωπικό έργο – είναι δυνατόν ο Άγιος Καθηγούμενος κάποια στιγμή να έχει συμβουλευτεί λάθος και να έχει δράσει αναλόγως.
Στο κάτω-κάτω οποιοσδήποτε άνθρωπος, όσο άγιος και αν είναι, μπορεί να κάνει κάποιο λάθος.
Η σημερινή κατάσταση
Έμαθα εμβρόντητα για την προφυλάκιση του ηγουμένου Εφραίμ, ως συνέπεια του μνημονευόμενου «σκανδάλου», παραμονή Χριστουγέννων του έτους 2011 που μόλις κλείσαμε.
Πιθανόν, όπως είπα, ο πάτερ Εφραίμ να έκανε και κάποιο λάθος, όμως τώρα του επιβάλλεται μία τιμωρία η οποία έχει αρνητική αντανάκλαση όχι μόνον επάνω του, αλλά και πάνω στα ιδρύματα που αντιπροσωπεύει και πάνω στους ανθρώπους οι οποίοι στερούνται τις αγαθοεργίες του.
Η διαδικασία που ακολουθήθηκε μέχρι τώρα, φαίνεται να μην λογάριασε το ειδικό καθεστώς του όρους Άθω.
Δεν έχω υπόψη μου το ενδεχόμενο της αποφυγής τιμωρίας των κατοίκων του Άθω, αλλά όσον αφορά τον τρόπο της εφαρμογής των νομικών διαδικασιών, να ληφθεί υπόψη η εν ισχύι νομοθεσία.
Προέβη σ΄αυτό το μέτρο την παραμονή της εορτής της Γεννήσεως του Κυρίου, παραβλέποντας την ευαισθησία και την υπόληψη απέναντι στην εκκλησία της οποίας και ο πατήρ Εφραίμ είναι μέλος, αλλά και απέναντι στους πιστούς αυτής, πλειοψηφία στην Ελλάδα, σαν να επιχειρείται δια μέσου αυτής της χειρονομίας να τους κλονιστεί ό, τι πιο ιερό έχουν.
Και τίθεται η ερώτηση: «Σε ποιόν χρησιμεύει αυτή η κράτηση»;
Πρόκειται, ωστόσο, για έναν άνθρωπο που τέθηκε ολόκληρη την ζωή του στην υπηρεσία του Θεού και των ανθρώπων, ο οποίος και αν θα μπορούσε να κατηγορηθεί για την μη τήρηση ορισμένων προβλέψεων του νόμου σε κάποιο σημείο, δεν γίνεται επ’ ουδενί ένα ανεπιθύμητο στοιχείο για την κοινωνία και, ακόμα λιγότερο, επικίνδυνος για την δικαιοσύνη, ένα είδος παραβάτη ο οποίος να τεθεί «προληπτικά» στις χειροπέδες.
Για να μην αναφέρουμε ότι, προς το παρόν, είναι ο μόνος ενδεχόμενος ένοχος στο λεγόμενο ζήτημα που τιμωρείται με αυτόν τον τρόπο.
Μπορεί, βέβαια, να γεννηθεί η ερώτηση: μήπως μέσω αυτού του περιστατικού καταφέρεται ένα πλήγμα στην Ορθόδοξη Ελληνική Εκκλησία και τον μοναχισμό;
Ως μέλος μιας εκκλησίας η οποία διώχτηκε εξήντα χρόνια από ένα κομμουνιστικό καθεστώς, μιας εκκλησίας η οποία, ίσως, ήτανε πιο ζωντανή στον σκληρό διωγμό των φυλακών παρά αλλού, θα παρότρυνα σε περισσότερη σύννοια και προσοχή στις πνευματικές αξίες που διακυβεύονται.
Μερικοί θεωρούν ότι θα μπορούσε να είναι στη μέση μια προσπάθεια δυσφήμησης του αθωνικού μοναχισμού για να μπορεί να ακυρωθεί το «άβατο».
Δεν είναι της αρμοδιότητός μου να ψάχνω τους δικαιολογητικούς λόγους ενός τέτοιου μη εμπνευσμένου μέτρου που θα επιθυμούσαμε να παύσει το γρηγορότερο.
Στον γέροντα Εφραίμ και την βατοπαιδινή αδελφότητα
Αν θα μπορούσα να φτάσω μέχρι τον γέροντα δια μέσου αυτών των γραμμών, θα του έλεγα με όλο τον σεβασμό και την φιλία που τρέφω απέναντί του να σταθεί απτόητος μπρος στην «δίκη του καίσαρος».
Η συνειδητή, υπεύθυνη και ανοιχτή αντιμετώπιση των αντιξοοτήτων θα τον ενισχύσουν πνευματικά.
Το κελλί της φυλακής είναι ένας χώρος αρκετά κοντά σ’ αυτόν του Σπηλαίου εις το οποίο γεννήθηκε ο Χριστός.
Ο Θεός θα ενεργήσει ούτως ώστε ο πόνος του, προπαντός διότι είναι άδικος, να είναι προς όφελος της Εκκλησίας και προς ενίσχυση των πιστών.
Με την ίδια φιλία και ευγνωμοσύνη διαβιβάζω στους αδελφούς μοναχούς της μονής Βατοπαιδίου να αντιμετωπίζουν με αξιοπρέπεια τις δυσκολίες της παρούσης ώρας.
Αυτοί ασχολούνται με ένα ξεχωριστό ιεραποστολικό έργο μέσα στην μονή.
Αν ο Θεός θέλει να δώσει καινούργιες διαστάσεις αναπτύξεως αυτού του έργου, να είναι έτοιμοι να ανταποκρίνονται στο θεϊκό κάλεσμα.
Λόγος προς τους πιστούς
Στους προσκυνητές που πέρασαν από την μονή Βατοπαιδίου, στους πιστούς που έλαβαν ενίσχυση στην πίστη από εκεί, σε όλους τους πιστούς που μένουν ανήμποροι με απορία και κατάπληξη μπρος σε αυτά που γίνονται με τον γέροντα Εφραίμ, με την μονή Βατοπαιδίου και τον αθωνικό μοναχισμό, τους λέγω ότι, πράγματι, δεν είναι όλα έτσι όπως φαίνονται, ότι συχνάκις η αδικία θριαμβεύει και η δικαιοσύνη φυλακίζεται, και ότι είναι υποχρεωμένοι να προσεύχονται γι’ αυτούς που δοκιμάζονται ιδιαιτέρως δε για τον γέροντα Εφραίμ και να ζητήσουν, αν έχουν αυτήν την δυνατότητα, μια δίκαιη εφαρμογή της δικαιοσύνης.
Ως προς το κατ’ εμέ, θα έχω προς τον γέροντα Εφραίμ και την βατοπαιδινή αδελφότητα τον ίδιο σεβασμό, την ίδια εκτίμηση, ευγνωμοσύνη και φιλία όπως είχα πάντοτε, προσευχόμενος στον Θεό να τους ενισχύσει για να ξεπεράσουν χριστιανικά τις παρούσες αντιξοότητες.
† Σοφιανός Μπρασοβεάνουλ
