Χριστούγεννα στο Βατοπαίδι
25 Δεκεμβρίου 2011
Το ακόλουθο άρθρο με τίτλο “Χριστούγεννα στο Βατοπαίδι”, αφιερώνεται σ’όλους τους μοναχούς της Ιεράς Μονής και ιδιαίτερα στον Γέροντά της Εφραίμ, που αυτές τις άγιες μέρες σηκώνει τον δικό του σταυρό του μαρτυρίου. Περιγράφει στο ελάχιστο, τον τρόπο εορτασμό της Γεννήσεως του Χριστού στο αγιορείτικο μοναστήρι και εμπεριέχεται στο βιβλίο “Αγιορείτικο Προσκύνημα” του Δημήτρη Σωτηρόπουλου, που κυκλοφορεί:
Χριστούγεννα στο Βατοπαίδι
Φτάσαμε στο Μοναστήρι παραμονή Χριστουγέννων. Ο κόσμος πάρα πολύς, σε σημείο να δημιουργούνται εκνευρισμοί και εντάσεις για τα δωμάτια και την τακτοποίησή μας.
Οι μοναχοί μας ανέχονταν, εμάς τους “τουρίστες”, που μαλώναμε για το ποιος θα πάρει το καλύτερο δωμάτιο! Οι κακές συνήθειες, δύσκολα κόβονται…
Καταλάβαμε πως ήταν παραμονή μιας μεγάλης Εορτής όταν άρχισε ο Εσπερινός. Παρά την πολυκοσμία και την απουσία Τράπεζας, δεν καταλαβαίναμε κούραση. Μας ειδοποίησαν πως στις 9 αρχίζει η Αγρυπνία, που θα διαρκέσει μέχρι το επόμενο πρωί. Οι ύμνοι της Λιτής, μας μετέδωσαν το κατανυκτικό κλίμα που επικρατούσε.
“Να πάμε να ξαπλώσουμε 2-3 ώρες”, ακούστηκε η προτροπή κάποιων από την παρέα.
Μας φάνηκε απόλυτα λογική, άσχετα αν οι μοναχοί παρέμεναν στις θέσεις τους, την ώρα που εμείς την…κοπανάγαμε, θεωρώντας αδιανόητο να πιέσουμε λίγο τον εαυτό μας και να μην κοιμηθούμε, έστω για μια ημέρα όπως αυτή.
Την ίδια ώρα, ο μάγειρας με τους βοηθούς του ετοίμαζαν το γεύμα της Εορταστικής Τράπεζας: Πολύ κουραστικό το διακόνημά του, ειδικά αν υπολογίσει κανείς τις εκατοντάδες των ατόμων, μοναχών και λαικών, που έπρεπε να φάνε. Χαρά στο κουράγιο του!
Τελικά, ύπνος δεν μας κόλλαγε εύκολα. Σηκωθήκαμε κατά τις 3 και πήγαμε ξανά στην Εκκλησία. Το εορταστικό κλίμα έδινε και με το παραπάνω ο πολυέλαιος που κουνιόταν ή “χόρευε”, όπως λένε οι μοναχοί. Μεγάλο το πανηγύρι, ακόμα κι αν δεν υπήρχαν φωταψίες, επίσημα ενδύματα και πολυτέλειες. Εδώ, ίσως και να προσέξεις τα τροπάρια. Μπορεί να δώσεις ένα άλλο νόημα στο “Χριστός Γεννάται Δοξάσαται” και το “Η Παρθένος Σήμερον”. Στην πόλη,μάλλον ο νους ταξιδεύει αλλού…
Με το τέλος της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας ακολουθεί κέρασμα στο Συνοδικό.
Κατόπιν, η εορταστική Τράπεζα που περιλαμβάνει ψαρόσουπα, τυρί και φρέσκα λαχανικά. Υπεραρκετά και πολύ πιο νόστιμα, από τις παραφουσκωμένες γαλοπούλες.
Το μεσημέρι, ο πανηγυρικός Χριστουγεννιάτικος Εσπερινός μας βρίσκει να ψέλνουμε μαζί με τους μοναχούς τους εορταστικούς ύμνους. Η χαρά είναι έκδηλη στα πρόσωπα όλων.
Εδώ, καταλαβαίνεις πως ο Χριστός γεννήθηκε και βρίσκεις το πραγματικό νόημα της Εορτής, μακριά από κάθε υλική κατάχρηση.
Φτάσαμε στο Μοναστήρι παραμονή Χριστουγέννων. Ο κόσμος πάρα πολύς, σε σημείο να δημιουργούνται εκνευρισμοί και εντάσεις για τα δωμάτια και την τακτοποίησή μας.
Οι μοναχοί μας ανέχονταν, εμάς τους “τουρίστες”, που μαλώναμε για το ποιος θα πάρει το καλύτερο δωμάτιο! Οι κακές συνήθειες, δύσκολα κόβονται…
Καταλάβαμε πως ήταν παραμονή μιας μεγάλης Εορτής όταν άρχισε ο Εσπερινός. Παρά την πολυκοσμία και την απουσία Τράπεζας, δεν καταλαβαίναμε κούραση. Μας ειδοποίησαν πως στις 9 αρχίζει η Αγρυπνία, που θα διαρκέσει μέχρι το επόμενο πρωί. Οι ύμνοι της Λιτής, μας μετέδωσαν το κατανυκτικό κλίμα που επικρατούσε.
“Να πάμε να ξαπλώσουμε 2-3 ώρες”, ακούστηκε η προτροπή κάποιων από την παρέα.
Μας φάνηκε απόλυτα λογική, άσχετα αν οι μοναχοί παρέμεναν στις θέσεις τους, την ώρα που εμείς την…κοπανάγαμε, θεωρώντας αδιανόητο να πιέσουμε λίγο τον εαυτό μας και να μην κοιμηθούμε, έστω για μια ημέρα όπως αυτή.
Την ίδια ώρα, ο μάγειρας με τους βοηθούς του ετοίμαζαν το γεύμα της Εορταστικής Τράπεζας: Πολύ κουραστικό το διακόνημά του, ειδικά αν υπολογίσει κανείς τις εκατοντάδες των ατόμων, μοναχών και λαικών, που έπρεπε να φάνε. Χαρά στο κουράγιο του!
Τελικά, ύπνος δεν μας κόλλαγε εύκολα. Σηκωθήκαμε κατά τις 3 και πήγαμε ξανά στην Εκκλησία. Το εορταστικό κλίμα έδινε και με το παραπάνω ο πολυέλαιος που κουνιόταν ή “χόρευε”, όπως λένε οι μοναχοί. Μεγάλο το πανηγύρι, ακόμα κι αν δεν υπήρχαν φωταψίες, επίσημα ενδύματα και πολυτέλειες. Εδώ, ίσως και να προσέξεις τα τροπάρια. Μπορεί να δώσεις ένα άλλο νόημα στο “Χριστός Γεννάται Δοξάσαται” και το “Η Παρθένος Σήμερον”. Στην πόλη,μάλλον ο νους ταξιδεύει αλλού…
Με το τέλος της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας ακολουθεί κέρασμα στο Συνοδικό.
Κατόπιν, η εορταστική Τράπεζα που περιλαμβάνει ψαρόσουπα, τυρί και φρέσκα λαχανικά. Υπεραρκετά και πολύ πιο νόστιμα, από τις παραφουσκωμένες γαλοπούλες.
Το μεσημέρι, ο πανηγυρικός Χριστουγεννιάτικος Εσπερινός μας βρίσκει να ψέλνουμε μαζί με τους μοναχούς τους εορταστικούς ύμνους. Η χαρά είναι έκδηλη στα πρόσωπα όλων.
Εδώ, καταλαβαίνεις πως ο Χριστός γεννήθηκε και βρίσκεις το πραγματικό νόημα της Εορτής, μακριά από κάθε υλική κατάχρηση.
http://hellas-orthodoxy.blogspot.com/2011/12/blog-post_7009.html
