«Τετράδιο Βιογραφίας»
20 Δεκεμβρίου 2011
του Γιώργου Ξεινού
Την Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011, στις 7 το απόγευμα, παρουσιάζεται στο Βιβλιοπωλείο της Αγιορειτικής Εστίας το έργο του Γιώργου Ξεινού, Προέδρου της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης «Τετράδιο Βιογραφίας» των εκδόσεων ParkerStergis, μία μυθιστορηματική ανάπλαση της ζωής και της δράσης του Βαρθολομαίου Κουτλουμουσιανού του Ίμβριου, ενός από τους μεγάλους Δασκάλους του Γένους και της αναγέννησης της λειτουργικής παράδοσης της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Το βιβλίο θα παρουσιάσουν ο συγγραφέας Γιώργος Ξεινός, ο Μοναχός Μωυσής ποιητής και συγγραφέας και ο εκδότης Γιάννης Στεργής.
«Συμβαλών δε μεγάλως ο λιπαράν την γνώσιν και την σοφία έχων φιλόκαλος και φιλογενής ούτος εκκλησιαστικός ανήρ εις την αναγέννησιν της λειτουργικής παραδόσεως της Μητρός Εκκλησίας και εις την καλλιέργειαν της παιδείας ως εργαστηρίου αρετής και πνευματικής προόδου…», σημειώνει μεταξύ άλλων, αναφερόμενος στο πρόσωπο του Βαρθολομαίου Κουτλουμουσιανού, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, ο οποίος προλογίζει και το «Τετράδιο Βιογραφίας». Τo «Τετράδιο Βιογραφίας» είναι η μυθιστορηματική ανάπλαση του βίου και της δράσης του Βαρθολομαίου Κουτλουμουσιανού του Ιμβρίου και ταυτόχρονα μια σκιαγραφία του καιρού και των τόπων όπου έζησε, συνέγραψε και διόρθωσε τα λειτουργικά βιβλία της Εκκλησίας και δίδαξε τα ελληνικά γράμματα. Ξεκινώντας από την Ίμβρο, το Άγιον Όρος και το Αϊβαλί και στη συνέχεια πάροικος στη Θεσσαλονίκη και τη Βενετία, κι αργότερα την Κέρκυρα και την Κωνσταντινούπολη, ο Γέροντας αναδύεται ως αντιπροσωπευτική φυσιογνωμία του καιρού.
Τo «Τετράδιο Βιογραφίας» είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα με ήρωά του, ένα πρόσωπο που επέλεξε να αφιερώσει τη ζωή του στη γνώση, τη διδασκαλία και τη συγγραφή, ενώ παράλληλα προσπαθεί να αναβιώσει το κλίμα της εποχής του πρώτου μισού του 19ου αιώνα, ο οποίος υπήρξε καθοριστικός για τη διαμόρφωση του ευρωπαϊκού χάρτη. Στις σελίδες του βιβλίου ζωντανεύει η σημαντική και καθοριστική για τον Ελληνισμό εποχή αυτή με τις αγωνίες, τα όνειρα και τις προσδοκίες της.
«Η απόσπαση ενός τμήματος του ελληνικού χώρου από την Οθωμανική κυριαρχία και η δημιουργία του ελεύθερου ελληνικού κράτους ήταν βέβαια για μας πρωτεύουσας σημασίας, γι΄ αυτό και τη συμβολίσαμε ποικιλοτρόπως προκειμένου να οχυρώσουμε την ανεξαρτησία και την ταυτότητά μας. Πολλοί από τους συμβολισμούς εκείνους, στο διάβα των δύο σχεδόν αιώνων που πέρασαν από τότε, μεταστοιχειώθηκαν σε στερεότυπα τα οποία συχνά πρέπει να παρακάμψουμε προκειμένου να αναγνώσουμε την αληθινή ιστορία και να αναγνωρίσουμε τη πραγματική διαδρομή μέσα στη διάρκεια». Με σεβασμό στην ιστορική πραγματικότητα, ο μυθοπλαστικός λόγος ανασυστήνει τα πρόσωπα, τα γεγονότα και τα πράγματα του συγκεκριμένου χρόνου, στο πλαίσιο του οποίου η μορφή του Γέροντα προβάλλει – κυνηγημένη από τις συγκυρίες – να περιπλανιέται από τόπο σε τόπο διδάσκοντας και συγγράφοντας. Το ασίγαστο πάθος του για τη γνώση και τη μετάδοσή της καταδιώκοντάς τον ακατάπαυστα, συνεχώς τον απομακρύνει από το γενέθλιο τόπο που αθεράπευτα νοσταλγεί.