Ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος για το θέμα των εκκλησιαστικών πρωτείων και της “Τρίτης Ρώμης”, και για τον “θρησκευτικό” εθνοφυλετισμό και ιμπεριαλισμό

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

Ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως κ. Ανθιμος δημοσίευσε αξιοπρόσεκτο άρθρο πριν λίγο καιρό για τη διαμάχη για τα πρεσβεία τιμής των Ορθοδόξων Εκκλησιών και την αναβίωση του λεγόμενου “πανρωσισμού”, δηλαδή του Ρωσικού εκκλησιαστικού ιμπεριαλισμού. Ο σχολιασμός του άρθρου εξακολουθεί να είναι επίκαιρος επειδή το θέμα της σύγκλησης της πανορθοδόξου Συνόδου συζητείται στις μέρες μας επίμονα και θα γίνει ακόμη πιο επίκαιρο μετά την επικείμενη επίσκεψη του Παναγιότατου στο Πατριαρχείο Ρωσίας.

Παραθέτουμε αποσπάσματα του άρθρου και σχολιάζουμε στη συνέχεια ορισμένες από τις θέσεις του επειδή καταγράφει με γλαφυρό τρόπο πολλές αλήθειες. […]

ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΟΥ “ΠΑΝΡΩΣΙΣΜΟΥ”

“Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος προσπαθεί να αποσείσει επάνω από την Ορθόδοξη Εκκλησία την μομφή της εθνικιστικής και εγωϊστικής ασυνεννοησίας, συντονίζοντας την σύγκληση πανορθοδόξου Συνόδου, προκειμένου η Ορθοδοξία να αρθρώσει λόγο που θα αντικαταστήσει το σημερινό της ψέλλισμα. Και ξαφνικά, η ρωσική Εκκλησία προτάσσει το θέμα των πρεσβείων των Πατριαρχείων. Αφού παλλινόρθωσε και επιχρύσωσε τους δικεφάλους, ανασύρει τώρα από τα τσαρικά σεντούκια τα οράματα που καλλιέργησε ο φεουδαρχικός 18ος αιώνας της. Ξέρουμε ότι, η γενική ιστορία ένα πράγμα μόνο διδάσκει: ότι δεν διδάσκει τίποτε! Αλλά και η εκκλησιαστική το ίδιο; Κατά τη διάρκεια των 80 χρόνων της κομμουνιστικής απάτης, ξεχάσαμε τους ρώσσους αξιωματικούς που ως ρασοφόροι, πριν και μετά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο, έκρυβαν κάτω από τα ράσα τους τα διπλωματικά έγγραφα με τα οποία αλώνιζαν στο Άγιο Όρος, στα Βαλκάνια και στη Μικρά Ασία. Και προσκυνήσαμε τους στάρετς της Σιβηρίας και τις Λαύρες του Βορρά. Αγαπήσαμε τον Σεραφείμ του Σάρωφ, τον Ιωάννη τον Ρώσσο, τον Ιωάννη της Κροστάνδης και εκατοντάδες ακόμα αγίους της ρωσσικής γης. Μια συζήτηση για τα Πρεσβεία των Θρόνων, ακούγεται τόσο ανεδαφική και γελοία στην εποχή μας. Είναι θεματολογία αυτή που θα αγγίξει τον σύγχρονο άνθρωπο και τα προβλήματά του; Εγκληματική για το σώμα της Εκκλησίας μαχαιριά. Απαρχή κυοφόρησης καινούργιων σχισμάτων. Εκκλησιαστικός μεγαλοϊδεατισμός. Αλλά κυρίως, εωσφορική περιφρόνηση των παιδιών μας, που ενώ μας ζητούν ψωμί, εμείς ετοιμαζόμαστε να τους δώσουμε πέτρες! Στην κομψή και ύπουλη αθεΐα, στην παγερή μεταφυσική αδιαφορία, στην επιστροφή στον παγανισμό και στην ειδωλολατρία, στην οικονομική ανέχεια, στην χαλάρωση της οικογένειας, στον εκτροχιασμό των ηθών, στην ανεργία, στις αυτοκτονίες, στις αθρόες μεταναστεύσεις, στους βιοηθικούς ακροβατισμούς, στην επιστημονική προσπάθεια υποκατάστασης του Δημιουργού, στην παγκοσμιοποιημένη πολιτική τακτική για θρησκευτικό συγκρητισμό, εμείς θα προτάξουμε «επιχειρήματα» για την πρωτοκαθεδρία των θρόνων μας;”

Σωστές βέβαια οι παρατηρήσεις του Σεβασμιότατου αναφορικά με την επέλαση και το αντορθόδοξο ήθος του “πανρωσισμού”. Ο “πανρωσισμός” (παρακλάδι του “Πανσλαβισμού”) είναι εθνοφυλετισμός. Ο εθνοφυλετισμός είναι αίρεση που καταδικάστηκε από τη σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως το 1872. Εξίσου ορθές είναι οι παρατηρήσεις του για την ανάγκη η Εκκλησία να αρθρώσει λόγο για τα ουσιώδη […] Εχω κατ’ επανάληψη γράψει πάλαι τε και επ’ εσχάτων και επαναλαμβάνω και τώρα ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι ο αρχαιότερος και ενδοξότερος θεσμός της Ορθοδόξου Εκκλησίας και του Ελληνικού Γένους. Αλίμονον αν υπάρχουν Ελληνες χριστιανοί Ορθόδοξοι που υποσκάπτουν το κύρος και την ύπαρξή του. Οσων τα δακτυλικά αποτυπώματα θα βρεθούν στο λαιμό του Πατραρχείου θα καταστούν εσαεί δοσίλογοι στη συνείδηση του ευλογημένου μας Γένους και της Ορθοδόξου Εκκλησίας. […]

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ

Καταρχήν πώς μπορεί να επηρεάσει η Εκκλησία τη διακίνηση των οικονομικών μεταναστών ή των ναρκωτικών ή να λύσει το πρόβλημα της ανεργίας; Το πολύ που μπορεί να κάνει είναι να δημιουργήσει κέντρα απεξάρτησης από τα ναρκωτικά και να αγκαλιάσει, όπως είναι χρέος της, με στοργή τους οικονομικούς μετανάστες και να τους μεταλαμπαδεύσει την αλήθεια της πίστης μας. Γίνονται τόσες προσπάθειες για να ευαγγελίσουμε τον κόσμο σε όλες τις ηπείρους με ιεραποστολικά κλιμάκια που χρηματοδοτούμε από το υστέρημά μας. Είναι δυνατόν να αδιαφορούμε για τους αλλόθρησκους που ήρθαν στην αυλή μας να φάνε ψωμί; Αλλά χρειάζεται Πανορθόδοξος σύνοδος για να υπάρξει ποιμαντική μέριμνα γι’ αυτά τα θέματα;

ΓΙΑΤΙ ΣΥΝΕΡΧΟΝΤΑΙ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΕΣ (ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΕΣ) ΣΥΝΟΔΟΙ;

Οι Οικουμενικές (Πανορθόδοξες) Σύνοδοι συνέρχονται για να θεολογήσουν την αλήθεια της Εκκλησίας και υπάρχουν, δυστυχώς, πολλές αιρέσεις σήμερα για τις οποίες χρειάζεται η σύγκληση Οικουμενικής (Πανορθοδόξου) Συνόδου. Αναφέρω ορισμένες: Οικουμενισμός, εθνοφυλετισμός και μάλιστα ο “πανρωσισμός”, σχισματικοί, Νεοβαρλααμισμός, αιρέσεις, παραθρησκείες, κτλ.. Μια Πανορθόδοξη Σύνοδος πρέπει να μελωδήσει εναρμόνιο μέλος θεολογίας για όλα αυτά και πολλά άλλα θέματα. Χρειάζεται, επίσης, να νομολογήσει νέους κανόνες που να στοιχούνται ΑΠΟΛΥΤΑ στο πνεύμα όσων υπάρχουν και αφορούν τις συμπροσευχές με τους αιρετικούς και τους αλλόθρησκους, το μεταθετό των επισκόπων και για πολλά άλλα θέματα, που σχετίζονται με τη βιοηθική, την εκκλησιαστική δικαιοδοσία στη διασπορά, κτλ.. […]

Σχόλιο: Ας κοιτάξουν ορισμένοι να μαζέψουν τα παιδιά τους, που από 4 και 5 ετών είναι στους δρόμους, παρατημένα από τους γονείς τους και εθισμένα σε ναρκωτικές ουσίες, και ας αφήσουν λίγο τις χυδαίες γκλαμουριές και τα δεκάδες εξοχικά παλάτια του προκαθήμενού τους – ή ας τα κάνουν κοινωνικά ιδρύματα και πολιτιστικά (ή εκ-πολιτιστικά!) κέντρα και αληθινά μοναστήρια… Αφήστε που ορισμένοι δηλώνουν και επίσημα φανατικοί εχθροί της πατερικής ορθόδοξης διδασκαλίας αλλά και του ελληνικού λαού και φανατικοί υποστηρικτές της Παιονίας (δηλαδή της ψευδο-Μακεδονίας) και της θεωρίας της εξέλιξης…

Πηγή: http://panayiotistelevantos.blogspot.com/2010/04/blog-post_371.html