Από τον χώρο της Ιεραποστολής

Βρέθηκα στην περιοχή για μια κηδεία. Για χρόνια ο ιερέας της περιοχής με πληροφορεί για την ανάγκη απόκτησης οικοπέδου δικού μας, για την ανοικοδόμηση μόνιμης εκκλησίας. Πάντοτε, έλεγα, θα έλθει ή ώρα να δούμε το όλο θέμα. Κάποιοι επιτήδειοι επηριασμένοι από φήμες και ραδιουργίες τρίτων, δημιούργησαν την εντύπωση ότι δεν υπήρχε κανένα θετικό στοιχείο, που να δικαιολογεί την απόκτηση ενός τέτοιου οικοπέδου.

Ενώ ετοιμαζόμουν ν’ αναχωρήσω, με πλησιάζει ο ιερέας και με παρακαλεί να επισκεφθώ και να τακτοποιήσω το θέμα αυτό, μάλιστα εκείνη την ώρα μου παρουσίαζει το πρόσωπο κλειδί. Ξαφνιάστηκα με την εμφάνισή του: Μου έδωσε την εντύπωστη ότι ήταν οπαδός του Ισλάμ. Δεν ρώτησα ούτε ήθελα εκείνη τη στιγμή να έχω τις οποιεσδήποτε πληροφορίες, τον χαιρέτισα με αγάπη και πολύ φιλικά. Τότε είπαμε να βρεθούμε στο σπίτι του τόσου ενθουσιώδους άγνωστου μέχρι την ώρα εκείνη. Μας περίμενε με φιλόφρονα αισθήματα και μας έκανε να αντιληφθούμε ότι βρισκόμαστε κάπου πολύ κοντά μας, στο σπίτι μας. Κρατούσε στα χέριατου ένα φάκελο και, με σοβαρότητα μεγάλη, μας γνωστοποιεί ότι το οικόπεδο ανήκει, από σήμερα, στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Απευθυνόμενος προς εμένα με πληροφορεί τα εξής: «Ναι, πάτερ μου, με βλέπετε με κάποια απορία. Είμαι οπαδός του Ισλάμ και μάλιστα Ιμάμης, αλλά βαπτισμένος ορθόδοξος. Οι γονείς μου ήσαν ορθόδοξοι και απ’ αυτούς επήρα το βάπτισμα της Ορθοδοξίας. Όταν όμως ήμουν εννέα ετών – επειδή τα άλλα παιδιά της ηλικίας μου ακολουθούσαν την Ισλαμική Θρησκεία, ρώτησα τους γονείς μου, αν μου επέτρεπαν, να γίνω κι εγώ μουσουλμάνος. Δέχθηκαν χωρίς καμμιά επιφύλακη και, από τότε, ακολουθώ αυτή τη μη χριστιανική θρησκεία. Θέλω προτού κλείσω τα μάτια μου να εκπληρώσω την επιθυμία των γονέων μου.

Όταν εζούσαν, μου έδωσαν την εντολή ένα από τα οικόπεδά μας να το αφήσω στην Ορθόδοξη Εκκλησία, με το σκοπό όπως κτισθεί ένας νέος ορθόδοξος ναός. Ήλθε, λοιπόν, η ώρα· χαίρομαι, που σήμερα φιλοξενώ στο σπίτι μου τον πνευματικό πατέρα των ορθοδόξων». Αφού έκανε μια μικρή διακοπή μέχρι να ετοιμάσει τα χαρτιά του, με προσκαλεί να πάμε έξω και με οδηγεί στον τάφο των γονέων του. Πράγματι, υπήρχαν δύο τάφοι μ’ ένα μισοκατεστραμένο σταυρό. Εκεί, έκανα μια μικρή επιμνημόσυνη δέηση για τους γονείς του. Ο Ιμάμης στάθηκε με πολύ δέος και παρακολουθούσε, σαν να συμμετείχε ο ίδιος, ως πρώην ορθόδοξος. Στο τέλος, μ’ ευχαρίστησε και εκεί όπως βρισκόμαστε, γύρω στον τάφο των γονέων του, λαμβάνει το λόγο και μου απευθύνει αυτά τα λόγια: «Γεννήθηκα και βαπτίσθηκα ορθόδοξος. Οι γονείς μου αγάπησαν την Ορθόδοξη Εκκλησία και έτσι αποχαιρέτισαν τον κόσμο αυτό. Σ’ όλα τα χρόνια, πού τους έζησα, είχαν ένα όνειρο στη ζωή τους. Ένα κομμάτι γης, πού βρίσκεται το οικόπεδο αυτό, ήθελαν να το χαρίσουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία, για να κτισθεί ο πρώτος ορθόδοξος ναός στην περιοχή αυτή. Είμαι υποχρεωμένος να τιμήσω την επιθυμία τους και να εκπληρώσω την υπόσχεσή μου απέναντι τους. Άγιε του θεού», μου λέγει, «πιστεύω οτι ή παρουσία σας, σήμερα εδώ, επιβεβαιώνει τη βαθιά πίστη των γονέων μου, που σ’ όλη τους τη ζωή υπηρέτησαν την τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία, στην περιοχή αυτή. Βλέπετε, αν και μουσουλμάνος, αλλά πρώην ορθόδοξος, θέλω, σήμερα, να εκπληρώσω αυτή την υπόσχεση πού έδωσα, στους γονείς μου. Γι’ αυτό, επίσημα, σήμερα, σας παραδίδω το οικόπεδο, για να κτισθεί ο ναός των Ορθοδόξων».

Με τους λόγους αυτούς, ο Ιμάμης βγάζει από το φάκελο, πού κρατούσε, ένα κείμενο επίσημο με αριθμό, λέγοντας μου ότι, τώρα είναι η σειρά μου να αναλάβω τις σχετικές διατυπώσεις, για να μεταβιβασθεί το οικόπεδο αυτό στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Πού να μπορούσε να φαντασθεί ο μακαρίτης ο πατέρας του, ο όποιος του έδωσε άδεια να ενταχθεί στον Μουσουλμσνισμό, ότι η εντολή του θα εκπληρωνόταν, έστω και με καθυστέρηση πολλών ετών. Εκεί ακριβώς που είναι οι τάφοι των γονέων του, άρχισε ήδη να οικοδομείται ο ναός του Κυρίου πού θα διαλαλεί σ’ ολόκληρη την περιοχή το λυτρωτικό μήνυμα της Ορθοδοξίας και θα χτυπούν, χαρμόσυνα, οι καμπάνες, ανοίγοντας δρόμους αισιοδοξίας και ελπίδας με το Χριστός Ανέστη! Σκιρτήσατε, Λαοί και έθνη, ήγγικε ο ερχομός του Λυτρωτή του κόσμου.

Ο Κένυας Μακάριος

πηγή: Παρά την Λίμνην, Μηνιαία Έκδοση Εκκλησίας: Αγίου Δημητρίου Παραλιμνίου, Περίοδος β΄, Αρ. 2, Φεβρουάριος 2011