Κυριακή των Αγίων Πάντων (Μετάφραση από το Γερμανικό κείμενο)
19 Ιουνίου 2011
Το παρόν κείμενο το έγραψε ο πατέρας Μαρτίνος Petzolt, και την δημοσιεύσαμε πρώτα στα Γερμανικά (εδώ). Κατόπιν είχε την ευγενή καλοσύνη να μας το στείλει και στα Ελληνικά. Τον ευχαριστούμε και του ευχόμαστε να συνεχίσει το δύσκολο έργο του, με την προστασία του Κυρίου μας.
Κυριακή των Αγίων Πάντων
Απ΄ό,τι φαίνεται, ο Θεός δεν μετράει όπως εμείς οι άνθρωποι, αλλά αντίστροφα. Το σημερινό Ευαγγέλιο τελειώνει με την εξής φράση: Πολλοί που είναι σ΄αυτόν τον κόσμο πρώτοι, θα είναι τελευταίοι, και πολλοί τελευταίο, θα είναι πρώτοι. Κι αυτά δεν είναι άδεια λόγια. Τον ίδιο τον υιό του, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό άφησε να γίνει τελευταίος, όταν σταυρώθηκε, μα έγινε πρώτος στην Ανάσταση. Και στο αποστολικό ανάγνωσμα ο απόστολος Παύλος μας αναφέρει έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων, οι οποίοι έγιναν τελευταίοι γιατί βασανίστηκαν, διώχθηκαν, έκαναν άσκηση και βρέθηκαν σε κινδύνους και ανάγκες. Αυτοί είναι οι άγιοί μας: οι μάρτυρες, οι ομολογητές, οι ασκητές: τελευταίοι για τον κόσμο, και πρώτοι μπροστά στο Θεό.
Όμως αυτά δεν είναι τόσο εύκολα όσο φαίνονται. Ο Θεός δεν γυρίζει την σειρά για να μετρήσει αντίστροφα, αλλά βαθμολογεί εντελώς διαφορετικά. Και πραγματικά ο εσταυρωμένος είναι πιο δυνατός από τον στρατιώτη, ο βασανιζόμενος πιο δυνατός από τον δήμιο, κι ο ασκητής σκληραγωγημένος μπροστά σε κάθε είδος ανάγκης, κινδύνου, αρρώστιας και κακοπάθειας. Οι άνθρωποι που άντεξαν όλα αυτά μέχρι τον θάνατό τους, δεν είναι αδύναμοι, αλλά πολύ δυνατοί άνθρωποι. Και δικαίως είναι πρώτοι, κι ας ήταν στα μάτια του κόσμου τελευταίοι. Αλλά και το μέτρο της ανδρείας και του δυναμισμού δεν μετράει μπροστά στο Θεό από μόνο του. Δεν τιμάμε τους αγίους επειδή ήταν ιδιαίτεροι ήρωες, και διεξήγαν μεγάλα κατορθώματα. Εκείνοι από αγάπη τα έκαναν όλα αυτά. Από μια αγάπη, η οποία είναι πιο δυνατή και μεγαλύτερη από την αγάπη που έχουμε για τους φίλους μας, μα και για τον πατέρα και την μητέρα μας, όπως λέει και στο Ευαγγέλιο. Από αγάπη έγιναν όμοιοι με τον Κύριο, και στην αδυναμία και στην ταπείνωση, διότι εκείνος κενώθηκε μέχρι τον σταυρικό θάνατο.
Στη δύση οι άνθρωποι βλέπουν τους αγίους σαν υπόδειγμα, σαν παράδειγμα προς μίμηση. Αλλά πως να είναι για μας παραδείγματα τα οποία θέλουμε να μιμηθούμε, αφού ευχόμαστε να μην μας περιμένουν βασανιστήρια όπως της αγίας Αικατερίνης, και ούτε είμαστε μεγάλοι θεολόγοι και ιεροκήρυκες σαν τους Καππαδόκες πατέρες και τους δασκάλους της οικουμένης, διάσημοι επίσκοποι και θαυματουργοί σαν τον άγιο Νικόλαο και τους μεγάλους ασκητές σαν τον Μέγα Αντώνιο. Βεβαίως εκείνοι μιμήθηκαν τις πράξεις του Χριστού και έμοιασαν σε Εκείνον. Αλλά αυτό που για μας είναι πιο σημαντικό είναι το ότι δια της χάριτος έγιναν όμοιοι με το Χριστό. Έγιναν συμμέτοχοι της αγιότητας του Χριστού. Γι αυτό είμαστε περιτριγυρισμένοι από αγίους, και σ΄αυτόν εδώ το ναό. Τους προσκυνάμε, τους χαιρετάμε μαζί τους παρακαλούμε να πρεσβεύουν για μας. Γιατί δια της Χάριτος του Θεού έλαβαν τη θέωση, είδαν το άκτιστο φώς, και δια μέσω αυτών καθρεπτίζεται το θεϊκό φως για μας. Αφού τους αγίους στις εικόνες δεν τους βλέπουμε όπως στις φωτογραφίες ρεαλιστικά, αλλά όπως βρίσκονται τώρα στην θεϊκή δόξα, με το χρυσό φωτοστέφανο γύρω τους, σαν μια αντιγραφή της εικόνας του Χριστού.
Σήμερα γιορτάζουμε την εορτή των Αγίων Πάντων. Αυτό δεν σημαίνει πως μνημονεύουμε όλους τους αγίους οι οποίοι λόγω της πληθώρας τους δεν χωράνε στο ημερολόγιο της εκκλησίας, ή έμειναν άγνωστοι. Σήμερα εορτάζουμε όλους τους αγίους, αρχίζοντας από την Παναγία. Τους εορτάζουμε ακριβώς στο τέλος της εβδομάδας της Πεντηκοστής, διότι οι άγιοι είναι οι καρποί της αποστολής του Αγίου Πνεύματος. Το Άγιο Πνεύμα κατήλθε την ημέρα της Πεντηκοστής, για να αγιαστούμε κι εμείς δια μέσω Αυτού. Για αγιαστούμε όλοι μας. Στην βάπτιση χρηστήκαμε με το Άγιο Πνεύμα το οποίο πλήρη τον καθένα μας προσωπικά. Γίναμε φορείς του Αγίου Πνεύματος, ναι, γίναμε άγιοι, και δικαίως ο απόστολος Παύλος αποκαλεί τους πιστούς στις επιστολές του «αγίου». Για το ότι απέχουμε ακόμα πολύ από την αγιότητα, δεν φταίει το Άγιο Πνεύμα, αλλά η αδυναμία μας. Οι άγιοι Πατέρες και μητέρες της εκκλησίας δεν έλαβαν όμως περισσότερο Άγιο Πνεύμα κατά τη βάπτισή τους, απλώς το διατήρησαν καλύτερα. Όμως και εμείς καθημερινά έχουμε ευκαιρίες να αγωνιστούμε και να προχωρήσουμε στην οδό της αγιότητας. Και γι αυτό έχουμε τη βοήθεια και το παράδειγμα όλων των αγίων της εκκλησίας. Βασικά θα μπορούσαμε να πούμε πως δεν γιορτάζουμε μόνο όλους τους αγίους της εκκλησίας, αλλά γιορτάζουμε σήμερα όλη την εκκλησία ως κοινωνία των αγίων, των ανθρώπων οι οποίοι τελείωσαν την ζωή τους και αγιάστηκαν από το Θεό, και ημών, οι οποίοι εμείς ζούμε εδώ στη γη και αγωνιζόμαστε να γίνουμε άξιος και καθαρός ναός του Αγίου Πνεύματος, το οποίο μας χαρίστηκε κατά την βάπτισή μας.
Δι ευχών των αγίων πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς.
