Άγιος Μητροφάνης αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως

Ό άγιος Μητροφάνης ήταν γιος του Δομετίου, αδελφός του Ρωμαίου αυτοκράτορα Πρόβου (276-282). Ό Δομέτιος έχοντας έλθει με τήν χάρη του Θεού εις έπιγνωσιν της πλάνης της θρησκείας των ειδώλων, πίστευσε στον Χρίστο και έλαβε το άγιο Βάπτισμα• εν συνεχεία εγκαταστάθηκε στο Βυζάντιο, άσημη πόλη τότε, με τους δύο γιους του, Πρόβο και Μητροφάνη. Έκεί συνδέθηκε μέ τον επίσκοπο της πόλεως, Τίτο, άνθρωπο άγιο και θεοφόρο, Ό οποίος τον συναρίθμησε στον κλήρο του και τον όρισε διάδοχο του. Άφού διοίκησε τήν Εκκλησία αύτη επί είκοσι τρία έτη, εν μέσω διαφόρων διωγμών, έκοιμήθη εν ειρήνη, και ο γιός του Πρόβος ανέλαβε και άσκησε το αξίωμα αυτό για δώδεκα περίπου χρόνια, κατόπιν δε εξελέγη ώς διάδοχος του ο αδελφός του Μητροφάνης, τον οποίο όλοι θαύμαζαν γιά τήν αρετή και τήν δίκαιη κρίση του. Αυτόν βρήκε στον επισκοπικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος, όταν επέλεξε τό Βυζάντιο γιά νέα πρωτεύουσα αναφέρεται μάλιστα ότι στήν επιλογή της πόλης, εκτός άπό τήν καλή θέση της μεταξύ Ανατολής καί Δύσης καί του κλίματος της, βάρυνε καί ή αγιότητα του επισκόπου της, του οποίου καί μόνον η όψη έφθανε να επιβάλει τον σεβασμό, ακόμη καί στους πλέον αλαζόνες.

Κατά τήν Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο (325), ο άγιος Μητροφάνης, καθηλωμένος από τά γεράματα καί τήν αρρώστια στο κρεβάτι, δεν μπορούσε νά μετακινηθεί, έστειλε όμως στήν Νίκαια τον πρώτο μεταξύ τών πρεσβυτέρων του, Αλέξανδρο, στον οποίο είχε πλήρη εμπιστοσύνη. Όταν ο αυτοκράτορας, μετά την λήξη της Συνόδου, επέστρεψε στήν Κωνσταντινούπολη, επισκέφθηκε τον άγιο ιεράρχη, ο οποίος του ανακοίνωσε τήν αποκάλυψη του ότι ο Αλέξανδρος [30 Αύγ.] καί ο Παύλος [6 Νοεμ] θά τον διαδέχονταν στήν διακυβέρνηση της Εκκλησίας. Έκοιμήθη λίγες ημέρες αργότερα, σέ ηλικία εκατόν δεκαεπτά ετών, άφού έλαβε τιμητική αναγνώριση από τους συνοδικούς Πατέρες, ενώ την κηδεία του λέγεται ότι έτέλεσε ο άγιος Ιάκωβος, επίσκοπος Νισίβεως [13 Ίαν.]. Τα τίμια λείψανα του, πού κατατέθηκαν σέ ναό τον όποιο είχε ανεγείρει στην συνοικία Έπτάσκαλον, κάηκαν κατά τους χρόνους του διωγμού του Κωνσταντίνου Ε’ του Κοπρωνύμου.

Πηγή: Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Εκδόσεις Ίνδικτος