Τα προσκυνητάρια της Ρουμανίας
1 Ιουνίου 2011
Αίσθηση προκαλεί στον επισκέπτη της Ρουμανίας μια απροσδόκητη, θα έλεγα, παρουσία σ’ όλη τη χώρα. Εϊναι οι σταυροί (troita τα λένε η Ρουμάνοι). Ξύλινοι ή πέτρινοι. Ύψος τους περίπου όσο και το ανάστημα του ανθρώπου. Σκαλισμένοι οι περισσότεροι. Οι ξύλινοι συχνά έχουν ένα είδος σκεπής, πού ενώνει τις άκρες των οριζοντίων πλευρών με την κορυφή τους. Σέ μερικούς έχουν προστεθεί ανάμεσα σταύς βραχίονες τους άλλοι μικρότεροι σταυροί σε όμορφες συνθέσεις. Τοποθετημένοι σε σταυροδρόμια, σε αυλόγυρους ναών, στην εϊσοδο χωριών ή κάπου ανάμεσα στα χωράφια.
Ομοιοι σε σχήμα, μέγεθος και διακόσμηση είναι, μερικές φορές, και οϊ σταυροί στα κοιμητήρια. Σέ μας τους “Ελληνες θυμίζουν προσκυνητάρια με το μικρό εικόνισμα, πού υπάρχουν κυρίως στην ελληνική ύπαιθρο. Στήν Ρουμανία κάθε τύπος τέτοιου σταυρού συνδέεται με κάποιο σημαντικό γεγονός πού έζησαν οί κάτοικοι της περιοχής.
Μια νίκη σε πόλεμο εναντίον επιδρομέων η κατακτητών, ένα θαϋμα σωτηρίας οπό επιδημία πού τους μάστιζε. Ευεργεσίες του Θεού, πού οϊ άνθρωποι πού τις έζησαν θέλησαν να μη ξεχαστούν ποτέ. “Ετσι στήθηκαν, φτιαγμένοι από τούςίδιους, αύτοϊ οί σταυροί, μερικοί από τον 17ο ακόμη αιώνα. Οί Ρουμάνοι γνωρίζουν με ποιο γεγονός συνδέεται ό κάθε σταυρός. “Εχω την εντύπωση πώς δεν περνούν αδιάφοροι από κοντά τους. Το μήνυμα πού τους άφησαν οι προγονοί τους, με τους σταυρούς αυτούς, αιώνια σύμβολα θυσίας, πόνου άλλα και νίκης, σίγουρα το λαβαίνουν.σωτηρίας από επιδημία πού τους μάστιζε. Ευεργεσίες του Θεοϋ, πού οι άνθρωποι πού τις έζησαν θέλησαν να μη ξεχαστούν ποτέ.
“Ετσι στήθηκαν, φτιαγμένοι από τους ίδιους, αυτοί οι σταυροί, μερικοί από τον 17ο ακόμη αιώνα. Οί Ρουμάνοι γνωρίζουν με ποιο γεγονός συνδέεται ό κάθε σταυρός. Έχω την εντύπωση πώς δεν περνούν αδιάφοροι από κοντά τους. Το μήνυμα πού τους άφησαν οί προγονοί τους, με τους σταυρούς αυτούς, αιώνια σύμβολα θυσίας, πόνου άλλα και νίκης, σίγουρα το λαβαίνουν.
