Το θαύμα του Τσέρνομπιλ… συνέχεια

Διαβάζοντας το άρθρο “Το θαύμα του Τσέρνομπιλ” ένας φίλος της σελίδας μας, μας έστειλε την ακόλουθη μαρτυρία που νομίζουμε ότι αξίζει να διαβάσετε.

Το θαύμα ισχύει αλλά και σημαντικότερα σημεία ακόμη. Πρό δεκαετίας περίπου φίλος μου έγγαμος Ιερεύς πήγε ανθρωπιστική βοήθεια γεμίζοντας μία νταλίκα στο Τσερνομπίλ. Όπως διηγείται σε ακτίνα περί των 100 Km απά την πόλη η περιοχή είναι περιφραγμένη και εάν ήθελε να μπεί κάποιος έπρεπε να φορέσει στολή. Έτσι εφόρεσαν στολή η οποία είχε στο στήθος μετρητή ραδιενέργειας. Στο Τσερνομπίλ μέσα υπάρχει ένας Ναός του προφήτη Ηλία. Όταν μπαίνανε μέσα ο μετρητής…σιγούσε. Δεν υπήρχε ραδιενέργεια. Όμως είδε και κάτι εξ ίσου σημαντικό.Εντός της περιφερείας των 100 Km που αναφέραμε κάπου υπήρχε γυναικείο Μοναστήρι. Μάλιστα αντί τείχους ήταν περιφραγμένο με πασσάλους. Καθώς πήγαινε εκεί βλέπει τις μοναχές με καρότσια να παίρνουν χώμα από έξω από το μοναστήρι και να το ρίχνουν μέσα. Στο κέντρο της μονής υπήρχε το Κυριακό όμως γύρω γύρω ήταν χώμα που λάσπωνε συχνά. Ρώτησε ο πατέρας τις μοναχές “Τί κανετε καλέ εκεί;” (τα γράφω όπως μου τα περιέγραφε). Τ ί συνέβαινε λοιπόν. Είχε μετρήσει το κράτος ότι η άσφαλτος περιόριζε κάπως την ακτινοβολία και μοίραζε δωρεάν άσφαλτο. Στο μοναστήρι γύρω από το Κυριακό οι μοναχές επί τη ευκαιρία είπαν να βάλουν πίσσα ώστε να μην λασπώνει (ήταν πάμπτωχο μοναστήρι μάλιστα στις αγιογραφίες αντί για χρυσό φόντο έβαζαν άχυρο!). Όμως μέσα στο μοναστήρι δεν έπιανε ραδιενέργεια και δεν τους δίνανε πίσσα. Έτσι έβγαιναν από το μοναστήρι έπαιρναν χώμα με ραδιενέργεια και το έριχναν μέσα ώστε να μετρηθεί και να τους δώσουν άσφαλτο. Να σημειωθεί ότι ο πατέρας τότε μου είπε ότι παρότι το καθεστώς είχε πέσει οι καθεστωτικοί έπαιζαν σημαντικό ρόλο ακόμη. Μάλιστα κάθε λίγο και λιγάκι έπρεπε να δίνει βότκες και ποτά ώστε να τους αφήνουν να περνούν. Στην επίσκεψη στη μονή ήταν υπό την επιτήρηση τέτοιων ανθρώπων. Για να δώσει περίπου 20 ευρώ τα έκρυψε στην κάλτσα του και με κάποια πρόφαση έμεινε για λίγο μόνος με την ηγουμένη και της το έδωσε. Τόσο πολλά της φάνηκαν που έκλαιγε. Αυτά για να γίνει κατανοητό γιατί δεν διδόταν άσφαλτος μπρος σε ένα τέτοιο θαύμα.