Ναϊλοί εμάς, να βάϊ εμάς (Θρήνος για την Άλωση της Πόλης)
28 Μαΐου 2011
Τραγούδι από τον δίσκο «Ύμνοι και Θρήνοι της Αλώσεως» του «Συλλόγου προς διάδοσιν της εθνικής μουσικής» του Σίμωνος Καρά. Δημοσιεύουμε τους στίχους του θρήνου στα ελληνικά και αγγλικά και το ηχητικό:
( Ποντιακόν)
— Ναϊλοί εμάς, νά βάϊ εμάς, οι Τοϋρκ’ την Πόλ’ επαίραν επαίραν το βασιλοσκάμν’, ελλάγεν η αφφεντία.
— Μοιρολογούν τα έγκλησιάς, κλαίγνε τα΄μοναστήρεα
κι’ Αϊ Γιάννες ο Χρυσόστομον, κλαίει δερνοκοπάται.
— «Μή κλαις μή κλαις Αϊ Γιάννε μου, και μή δερνοκοπάσαι
η Ρωμανία [1] πέρασεν, η Ρωμανία επάρθεν
η Ρωμανία αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο».Παράφρασις:
— Αλοί σέ μας, και βάϊ σέ μάς την Πάλι επήραν Τούρκοι πήραν του Ρήγα το θρονί, άλλαξ΄ η αυθεντία.
— Μοιρολογούν η εκκλησιές, κλαίνε τα μοναστήρια
κι’ Αϊ Γιάννης ο Χρυσόστομος, κλαίει δερνοκοπιέται.
— «Μή κλαις, μή κλαις Αϊ Γιάννη μου, και μή δερνοκοπιέσαι
η Ρωμανία πέρασεν, η Ρωμανία επάρθη
η Ρωμανία αν πέρασε, πάλι θά ξανανθίση».
1. Τό μεσαιωνικόν όνομα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, έξ’ ου και το «Ρωμηός» καϊ «Ρωμηοσυνη».
Alack and alas
(Pontic)
Alack and alas, the Turks have taken Constantinople,
they’ve taken the King’s throne, the rulers are changed.
Churches mourn, monasteries cry, and St. John Chrysostom weeps and laments.
‘Don’t cry St. John, and don’t lament, Romania [2] is taken.
But, though gone, Romania will blossom again.’
2. The name of the Empire in the middle ages.
