Να υπομένουμε την βία εκείνων που μας αδικούν και να προσευχόμαστε για αυτούς

VatopadiFriend: Η Φιλοκαλία εδώ μας συμβουλεύει να τηρούμε αυτό που δίδαξε ο Κύριος επάνω στον Σταυρό. Είναι τόσο δύσκολο να εφαρμοστεί και προσωπικά μόνο άνθρωποι τoυ πνευματικού μεγέθους του Γέροντα Εφραίμ μπορούν να το εφαρμόσουν, χωρίς να σημαίνει ότι δεν πρέπει να προσπαθούμε και εμείς.

Ακουσα μερικούς ευλαβείς να λένε ότι δεν πρέπει να επιτρέπουμε στους τυχόντες ν’ αρπάζουν εκείνα πού έχουμε για τον εαυτό μας ή για ανακούφιση των φτωχών, για να μην γινόμαστε –μέ την ανεξικακία μας– αφορμή αμαρτίας σ’ εκείνους πού μάς αδικούν, και μάλιστα αν είναι χριστιανοί. Αυτό όμως δεν είναι τίποτε άλλο παρά το να θέλουμε τα πράγματά μας για τον εαυτό μας και μάλιστα με παράλογη πρόφαση.

Γιατί, εάν εγκαταλείψω την προσευχή και την προσοχή της καρδιάς μου και αρχίσω να φιλονεικώ μ’ εκείνους πού με αδικούν, σε λίγο θ’ αρχίσω να συχνάζω στα προαύλια των δικαστηρίων, και έτσι γίνεται φανερό ότι εκείνα πού διεκδικώ τα θεωρώ ανώτερα από την σωτηρία μου (γιά να μην πώ) και από αυτήν την σωτήρια εντολή του Κυρίου. Γιατί πώς θα ακολουθήσω την ευαγγελική προσταγή, πού διατάζει να μην ζητώ τα πράγματά μου από εκείνον πού μου τα αφαιρεί(Λουκ.6,30), αν δεν υπομείνω με χαρά, κατά τον Απόστολο, την διαρπαγή των υπαρχόντων μου(Εβρ.10,34);

Ακόμη και αν πάρει κανείς πίσω με δίκη όσα του άρπαξαν, δεν ελευθερώνει τον πλεονέκτη από την αμαρτία, επειδή τα φθαρτά δικαστήρια δεν περιορίζουν το άφθαρτο δικαστήριο του Θεού. Γιατί ο αίτιος κάποιου κακού πρέπει να ικανοποιήσει τους νόμους με τους οποίους δικάζεται και απολογείται. Ώστε είναι καλό να υπομένουμε την βία εκείνων πού μάς αδικούν και να προσευχόμαστε γι’ αυτούς, ώστε με την μετάνοια –καί όχι με την ανταπόδοση όσων μάς έπραξαν– ν’ απαλλαγούν από την κατηγορία της πλεονεξίας. Γιατί αυτό θέλει η δικαιοσύνη του Θεού, τον πλεονέκτη και όχι αυτό πού άρπαξε να ελευθερώσουμε από την αμαρτία με την μετάνοια.

Από την Φιλοκαλία – Άγιος Διάδοχος Φωτικής (Τα 100 πρακτικά κεφάλαια Κεφ. 64.)