“Ευτυχής ο εν τω ολίγω αναπαυόμενος” (αν θυμάμαι καλά, η Λωξάντρα το έλεγε, στα δύσκολα)
16 Μαΐου 2011
Μεγάλος ο λόγος, βαθύ το νόημά του, Και κάθε που τα λόγια της σκέφτομαι,
εικόνες – ζωγραφιές παιδιών, πολύ μικρών παιδιών στο μυαλό μου έρχονται.
Γελάκια, λαχταρίτσες για κάθε απλό και όμορφο.
Έκθαμβα ματάκια στη θέα παιχνιδιού του δίευρου, σε μιας πεταλούδας το πέταγμα και στο πέρασμα του σύννεφου.
Χεράκια που απλώνουν τους χρωματιστούς θησαυρούς τους και για ώρα πολλή τους “τακτοποιούν”.
Ένα λουλούδι στο χεράκι, ο κόσμος όλος, μια αγκαλίτσα ο παράδεισος, ένα χάδι η ίδια η Ευτυχία.