Βυζαντινό Ιστορικό Μνημείο «Παναγία η Καταφυγιώτισσα»

Η «Παναγία Καταφυγιώτισσα» είναι από τα ωραιότερα βυζαντινά μνημεία της χώρας μας. Χρονολογείται το 1772 στο μεγάλο κατατρεγμό των Ελλήνων από τους Τούρκους. Λόγω της καταστροφής που είχαν υποστεί οι κάτοικοι της περιοχής της Ζάχολης Κορινθίας  από τους Τούρκους αναγκάστηκαν να φύγουν από τα σπίτια τους και να κρυφτούν σε κρησφύγετα που υπήρχαν απέναντι από το χωριό τους δηλαδή στην άλλη πλευρά του βουνού. Εκεί ζώντας για αρκετά χρόνια έκτισαν και την εκκλησία της οποίας έδωσαν την επωνυμία “Παναγία η Καταφυγιώτισσα”. Πριν από 130 χρόνια περίπου στην εκκλησία ζούσε μια μοναχή η οποία είχε φτιάξει ένα κελί για να μείνει και να μπορεί να την συντηρεί.

Μετά από το 1940 περίπου έφυγε η μοναχή και ανέλαβε τη συντήρηση το Εκκλησιαστικό συμβούλιο του Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Ζάχολης.

Η επικοινωνία που είχε ο κόσμος εκείνα τα χρόνια με την εκκλησία ήταν από το ποτάμι γιατί δεν υπήρχε δρόμος. Αυτό γινόταν μέχρι το 1965 που φτιάχτηκε η σκάλα που συνέδεε την εκκλησία με το δημόσιο δρόμο. Το 1983 εγκαταστάθηκε και παροχή νερού, ενώ το 2002 δόθηκε και η άδεια για ηλεκτροδότηση. Η αξιοποίηση αυτού του Βυζαντινού μνημείου όπως το καμαρώνουμε σήμερα οφείλεται στον κ. Γεώργιο Ρούσο κάτοικο Ευρωστίνης. Υπολογίζεται ότι καθημερινά τη θερινή σεζόν επισκέπτονται την Παναγία περίπου 50 με 60 . άτομα, ενώ στην πανήγυρη ο αριθμός ίσως να ξεπερνά τα 1000 άτομα, και εορτάζει στις 23 Αυγούστου.