Η θεωρία της εξελίξεως (του Δαρβίνου), η ανθρώπινη επιστήμη και οι Άγιοι Πατέρες

Ταγαράκης Χρήστος

Προλογικά.

Το παρόν σύντομο κείμενο, είναι απάντηση προς έναν αδελφό, ο οποίος θέλησε να συζητήσουμε με ηλεκτρονικές επιστολές (e-mails) για μια χριστιανικοφανή μορφή της θεωρίας της εξελίξεως (του Δαρβίνου). Η θεωρία αυτή είναι γνωστή στα ελληνικά ως εξελικτική δημιουργία και οι οπαδοί της – σε ορισμένες περιπτώσεις πρόκειται στην κυριολεξία για οπαδούς, ούτε καν για φιλάθλους – αποκαλούνται συμβιβαστές. Λέγονται έτσι, επειδή προσπαθούν να συμβιβάσουν τη θεωρία του Δαρβίνου με τη Χριστιανική Πίστη. Ποιά είναι όμως η αλήθεια για το όλο θέμα;

“Αγαπητέ αδελφέ,

έχω υπ΄ όψιν μου τα κείμενα του ιστολογίου www.exeldim.bravehost.com, τα γραπτά του αειμνήστου π. Σεραφείμ Ρόουζ, καθώς επίσης και αντίστοιχα κείμενα του Α. Καλόμοιρου.

Ασχολούμαι με το θέμα της θεωρίας της εξελίξεως εδώ και πολλά χρόνια. Εν καιρώ θα δημοσιευθούν και ορισμένα κείμενα, τα οποία ετοιμάζω. Αναγκάζομαι όμως να γράψω αυτό το σύντομο σχόλιο, επειδή βλέπω αρκετούς ανθρώπους, είτε αυτοί είναι χριστιανοί είτε όχι, να οδηγούνται στη σύγχυση. Όπως έχεις υπ΄ όψιν σου, έχω αφιερώσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου στην επιστημονική έρευνα, γνωρίζω πολλές καταστάσεις εκ των έσω, προχώρησα στην απομυθοποίηση της “σπουδαίας” επιστήμης και έμαθα να αντιμετωπίζω με ιδιαέτερη προσοχή και επιφύλαξη τις εντυπωσιακές ειδήσεις για “νέες, σημαντικές επιστημονικές ανακαλύψεις”. Έχοντας συνεργαστεί επί σειρά ετών με πολύ υψηλού επιπέδου ερευνητές στο διεθνή χώρο, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι αυτή είναι και η υγιής αντιμετώπιση της ανθρώπινης επιστήμης.

Η επιστημονική θρησκοληψεία.

Υπάρχουν όμως ορισμένοι άνθρωποι, τόσο στον ακαδημαϊκό χώρο όσο και εκτός αυτού, οι οποίοι είναι σε αρκετές περιπτώσεις ημιμαθείς ή/και πάσχουν από επιστημονική θρησκοληψεία. Θεοποιούν δηλαδή την επιστήμη και αποδέχονται αδιάκριτα ο,τιδήποτε προβάλεται ως σπουδαία επιστημονική γνώση ή έχει επιστομονικοφανή μανδύα. Αρκετά συχνά, οι άνθρωποι αυτοί δίνουν και ένα θρησκευτικό – χριστιανικό επίχρισμα στις διάφορες ανθρώπινες ιδεολογίες και τις προβάλλουν ως επιστημονικές και χριστιανικές αλήθειες. Υπάρχουν βέβαια και άλλου τύπου θρησκευτικές αποχρώσεις σε αυτό το φαινόμενο, όπως η ανάμιξη των επιστημονικοφανών ιδεολογιών – “ανακαλύψεων” με τον ινδουισμό, το βουδισμό κ.τ.λ. (νέα εποχή). Το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο, όταν αυτού του είδους οι θρησκόληπτοι είναι και  χριστιανοί ή έχουν υψηλές θέσεις σε διάφορους τομείς και κατα συνέπεια, μπορούν να επηρεάσουν και άλλους π.χ. στην εκπαίδευση, στον ακαδημαϊκό χώρο και στα Μ.Μ.Ε. (Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας). Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται σε διάφορα πεδία της ανθρώπινης γνώσης: στη βιολογία, στην ιατρική, στην ψυχολογία και αλλού.

Η θεωρία της εξελίξεως (του Δαρβίνου) και η κριτική της.

Όσον αφορά τη θεωρία του Δαρβίνου, με δυο λόγια, οι οπαδοί της και οι κύκλοι, οι οποίοι την προβάλλουν, προσπαθούν να πείσουν τους ανθρώπους ότι:

α) “ο κόσμος και ό,τιδήποτε υπάρχει έγινε από μόνο του, κατά τύχη – σύμπτωση“. Στη συνέχεια, παρουσιάζεται αυθαίρετα ή υπονοείται το συμπέρασμα: “άρα ο Θεός δεν υπάρχει” και

β) “ο άνθρωπος είναι απόγονος του πιθήκου” (και κατά συνέπεια είναι ζώο).

Η επιστημονική απάντηση και στα δυο σημεία είναι ότι δεν υπάρχει καμμία επιστημονική απόδειξη, η οποία να επιβεβαιώνει ότι αυτά ισχύουν. Υπάρχουν μόνο επιστημονικοφανείς θεωρίες, πιθανολογίες και ανθρώπινες ερμηνείες, δηλαδή σε πολλές περιπτώσεις, προϊόντα της ανθρώπινης φαντασίας.

Η Ορθόδοξη απάντηση στο σημείο “α) ο κόσμος και ό,τιδήποτε υπάρχει έγινε από μόνο του, κατά τύχη – σύμπτωση” είναι ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε με τη βούληση του Τριαδικού Θεού και συντηρείται χάρη στον Θεό, χάρη στη Θεία Πρόνοια.

Η απάντηση στο σημείο “β) ο άνθρωπος είναι απόγονος του πιθήκου“ (και κατά συνέπεια είναι ζώο), είναι ότι ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο και μάλιστα “κατ΄ εικόνα” και “καθ΄ ομοίωσιν” (Γένεση, κεφ. 1, στοιχ. 26). Δηλαδή σύμφωνα με την εικόνα του Ίδιου του Θεού (“κατ΄ εικόνα”). Επιπλέον, δόθηκε στον άνθρωπο η δυνατότητα να γίνει ο όμοιος με τον Θεό (“καθ΄ ομοίωση”). Για να γίνει αυτό, χρειάζεται να αγωνιστεί ο άνθρωπος, με την ελεύθερη βούλησή του, για να είναι ενωμένος με το Θεό. Αξίζει να τονισθεί, ότι κατά τη δημιουργία του ανθρώπου, ο Θεός έλαβε ιδιαίτερη μέριμνα – φροντίδα γι΄ αυτόν (σε σχέση με τη δημιουργία των υπόλοιπων έμβιων όντων π.χ. των ζώων και των φυτών).

Παρενθετικά αναφέρεται ότι όλα αυτά και πολλά άλλα τα γνωρίζουμε χάρη στην αποκάλυψη του Θεού, η οποία έγινε στους Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, ακολούθως έγινε με την ενσάρκωση του Ιησού Χριστού, και στη συνέχεια στους Αποστόλους και στους Άγιους Πατέρες. Στις ημέρες μας ο Θεός και η γνώση Του αποκαλύπτεται στους σύγχρονους Γέροντες.

Η θεωρία της εξελίξεως προβλήθηκε κατά κόρον από τα αθεϊστικά, αντιχριστιανικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα του σιδηρού παραπετάσματος. Επιπλέον, προβάλλεται συστηματικά και από τα σύγχρονα ολοκληρωτικά καθεστώτα του –δημοκρατικοφανούς – δυτικού κόσμου.

Τα κείμενα του ιστολογίου www.exeldim.bravehost.com, όπως και τα αντίστοιχα του Καλόμοιρου, πέραν του επιστημονικού ερασιτεχνισμού, έχουν και τα χαρακτηριστικά της προαναφερθείσας επιστημονικής θρησκοληψείας. Προσπαθούν να συμβιβάσουν τα ασυμβίβαστα, δηλαδή την αντιχριστιανική θεωρία της εξελίξεως (όλα έγιναν από μόνα τους, κατά τύχη) με την Χριστιανική Πίστη – όπως αυτή αποκαλύφθηκε από τον ίδιο τον Θεό – για τη δημιουργία του κόσμου και του ανθρώπου. Επι πλέον, διακρίνονται από θρησκευτικό φανατισμό, εσφαλμένη – ανορθόδοξη ερμηνεία των Αγίων Πατέρων, ανορθόδοξο πνεύμα και σύγχυση. Ο αείμνηστος Πατέρας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, αναφερόμενος στην περίπτωση του Καλόμοιρου, σε μια επιστολή του, το έτος 1970, χαρακτηρίζει τον τρόπο γραφής του Καλόμοιρου ως “βιαιότατον και εμπαθέστατον”, λέγοντας ότι ο άνθρωπος αυτός δεν μπορεί να γράψει διαφορετικά και ότι στα δημοσιεύματά του “παφλάζει το πάθος” (βλέπε: Τα δύο άκρα. Οικουμενισμός και ζηλωτισμός. Επιφάνιου Ι. Θεοδωρόπουλου, Αρχιμανδρίτου, εκδ. Ι. Ησυχαστηρίου Κεχαριτωμένης Θεοτόκου Τροιζήνος, Αθήνα 1997, εκδ. Β΄, σελ. 122). Η αντιμετώπιση των θέσεων του Καλόμοιρου (και η σχετική αναφορά στη θεωρία της εξελίξεως) από τον π. Επιφάνειο παρουσιάζεται στο προαναφερθέν βιβλίο (σελ. 122 και εξής).

Χρήσιμες Ορθόδοξες απαντήσεις.

Σε αντίθεση με τους προαναφερθέντες συμβιβαστές (ιστολόγιο exeldim και Καλόμοιρος), δηλαδή αυτούς, οι οποίοι προσπαθούν να συμβιβάσουν τη θεωρία της εξελίξεως με τη Χριστιανική Πίστη, υπάρχουν και άλλοι, οι οποίοι χαρακτηρίζονται από γνήσιο ορθόδοξο φρόνημα. Μεταξύ αυτών, πρόκειται για τον Πατέρα Σεραφείμ Ρόουζ και τον π. Δαμασκηνό (τον Αγιορείτη), οι οποίοι αποδίδουν με πιστότητα το γράμμα και το πνεύμα των Αγίων Πατέρων. Όσον αφορά τον Πατέρα Σεραφείμ, άμεση σχέση με τη θωρία της εξελίξεως έχει η σχετική αναφορά σε ένα βιβλίο, το οποίο αναφέρεται στη ζωή του (Π. Σεραφείμ Ρόουζ – Η ζωή και τα έργα του. Τόμος Β´, Ιερομόναχος Δαμασκηνός, εκδόσεις Μυριόβιβλος, Αθήνα 2006). Ένα επιπλέον κείμενο του π. Σεραφείμ στα ελληνικά και στα αγγλικά είναι και το εξής:

– Το Βιβλίο της Γένεσης και ο Πρώιμος Άνθρωπος. Η Ορθόδοξη Πατερική Αντίληψη, (πηγή: http://www.egolpion.com/genesis_prwimos_an8ropos.el.aspx).

–  Genesis and Early Man. The Orthodox Patristic Understanding, (πηγή: http://www.orthodoxinfo.com/phronema/evolution_frseraphim_kalomiros.aspx).

Επισης, ένα από τα καλύτερα κείμενα για την αντιμετώπιση της θεωρίας της εξελίξεως στα ελληνικά είναι αυτό, το οποίο δημοσίευσε προσφάτως ο π. Δαμασκηνός ο Αγιορείτης:

– ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΣΥΜΒΑΤΙΣΤΕΣ (ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ), Δαμασκηνός μοναχός, Κελλίον Τιμίου Προδρόμου, Ιερά Μονή Καρακάλλου (Άγιον Όρος), (πηγή:

http://www.egolpion.com/apanthsh_sumvatistes.el.aspx).

Στα ανωτέρω κείμενα παρουσιάζεται και αξιόλογη, σχετική με το θέμα, βιβλιογραφία. Μερικές ακόμη χρήσιμες δημοσιεύσεις υπάρχουν στις ιστοσελίδες:

-Αντιαιρετικό Εγκόλπιο (http://www.egolpion.com/evolution.el.aspx) και

– Τράπεζα Ιδεών

(http://www.tideon.org/index.php?option=com_sectionex&view=category&id=7&Itemid=361).

Λεπτομερέστερη παρουσίαση του όλου ζητήματος θα γίνει σε μια επόμενη δημοσίευση.”

Μερικά επιπλέον κείμενα του ιδίου (Ταγαράκης Χρήστος) υπάρχουν στις εξής πηγές:

– Αντίβαρο, http://www.antibaro.gr/author/155,

– Ευγένιος Βούλγαρης, http://pmeletios.com/pdf/tagarakis_christos_keimena.pdf,

http://pmeletios.com/ar_meletios/nea_biblia/tagarakis_christos_keimena.html,

– Ζωηφόρος,

http://www.zoiforos.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=3352&Itemid=158.

Πηγή: http://www.antibaro.gr/node/2786.