Για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία
10 Μαρτίου 2011
Του Σπύρου Μπαζίνα
Στο βαθμό που η ιστορία δεν γράφεται ούτε ξαναγράφεται με μια μονομερή τηλεοπτική συζήτηση από μερικούς όχι και τόσο επιφανείς ιστορικούς, οι αντιδράσεις για την τηλεοπτική σειρά «1821» είναι κατανοητές.
Είναι σαφής η προσπάθεια να αγνοηθεί η προσφορά της Εκκλησίας στον αγώνα. Αλλά η άπελπις αυτή προσπάθεια απλά προκαλεί θυμηδία.
Έστω κι αν αγνοήσουμε τον Γρηγόριο τον Ε’, τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, τον Παπαφλέσσα, τον Αθανάσιο Διάκο και τόσους άλλους εθνομάρτυρες κληρικούς (τα ματωμένα ράσα του Σπύρου Μελά), δεν είναι ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Νικηταράς, και τόσοι άλλοι λαϊκοί αγωνιστές Εκκλησία;!
Ματαιοπονούν οι λοιπόν οι «διαφωτισμένοι», νεοφανείς, τηλεοπτικοί ιστορικοί. Αργά η γρήγορα ο καθένας τους θα κατανοήσει ότι «σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν».
Το γεγονός ότι η επανάσταση του 1821 έγινε «για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία» δεν κρύβεται. Και δεν κρύβεται γιατί, όπως σωστά δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξη του ο Αμερικής Δημήτριος, «οι Έλληνες δεν είμαστε σημερινοί σ’ αυτό τον πλανήτη, έχουμε μια ιστορία», έχουμε και ιστορία και ιστορική συνείδηση.
Το γεγονός αυτό όμως δεν κρύβεται και για ένα άλλο λόγο. Γιατί μέρα με τη μέρα γιγαντώνεται μέσα μας η πεποίθηση ότι και στην σημερινή εποχή έχουμε ανάγκη ενός τέτοιου επαναστατικού φρονήματος, όχι απλά για να σώσουμε την οικονομία, η ακόμη την με αίμα ηρώων και μαρτύρων (και με τα ματωμένα ράσα) κερδισμένη εθνική ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα μας, αλλά κυρίως για να υπερασπίσουμε τα όσια και τα ιερά μας, την πίστη και τον πολιτισμό μας.
Κανένα μνημόνιο, καμία επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής, μείωση επιτοκίων, ελεγχόμενη πτώχευση, αναδιάρθρωση η όπως αλλιώς βαφτίσουν την σχεδιαζόμενη υποδούλωση μας, δεν μας σώζει.
Απλά γιατί το θέμα δεν είναι κυρίως οικονομικό. Είναι θέμα κυρίως θέμα ελευθερίας και ταυτότητας. Ποιοι είμαστε, ποιες είναι οι αξίες με τις οποίες ζούμε και για τις οποίες είμαστε έτοιμοι και να πεθάνουμε; Είναι πάντα οι ίδιες, «του Χριστού η πίστη η αγία και της πατρίδος η ελευθερία».
Μπήκαμε ήδη στην Σαρακοστή, στην περίοδο της πνευματικής αφύπνισης, των πνευματικών αγώνων. Με το καλό να βαδίσουμε με τον Κύριο της ζωής και του θανάτου τον Γολγοθά, να φτάσουμε στην Σταύρωση και να αξιωθούμε να ζήσουμε και την Ανάσταση της Πίστης και του Γένους μας.
Μεσολαβεί η διπλή γιορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της εθνικής μας παλιγγενεσίας. Ας την γιορτάσουμε, λαμπρά, όπως αξίζει σε αυτούς που αξιώθηκαν να συνεχίζουν τέτοια παράδοση, στο Γένος που έχει δώσει εκατομμύρια μάρτυρες και αγίους, στο Γένος στο οποίο ακόμη αποβλέπουν τουλάχιστον οι Ορθόδοξοι λαοί, αν όχι ο κόσμος όλος που ορθοφρονεί, να κρατήσει ψηλά την σημαία του «Εν Τούτω Νίκα», να διασώσει στην εποχή μας την αγιοπατερική και φιλοκαλική παράδοση της ερήμου, και με αυτήν το μήνυμα της σωτηρίας του κόσμου.
Οι πρόσφατες κινήσεις της Ιεραρχίας και ιδίως η εγκύκλιος «Προς τον Λαό» δείχνουν ότι θα βαδίσουμε και πάλι, όπως πάντα, ως Γένος άγιο, βασίλειο ιεράτευμα. Αμήν. Γένοιτο.
