Ο αγαπητός αδελφός

Ο αγαπητός μου εν Χριστώ αδελφός, Μοναχός Δανιήλ, εκ της Αδελφότητας των Δανιηλαίων στα Κατουνάκια, μου διηγήθηκε, πως πριν από 15 χρόνια, είχε πάει στην Κορυφή του Άθωνα, να βρει και να μαζέψει «αμάραντα» τα οποία αφθονούν μεν, αλλά φυτρώνουν σε απόκρημνα και επικίνδυνα βράχια. Ξαφνικά όπως προσπαθούσε να ανέβει σε ένα βράχο, βλέπει μπροστά του να βγαίνει μέσα από μια σπηλιά ένας σεβάσμιος Ασκητής, ο οποίος με τη δεξιά του τον ευλόγησε και σταύρωσε τα τέσσερα σημεία του ορίζοντος και τον Πατέρα Δανιήλ και του είπε, σε τόνο κάπως αυστηρό :

«Αδελφέ Δανιήλ, αυτό που κάνεις είναι επικίνδυνο, διότι τα βράχια που βγαίνουν τα αμάραντα, έχουν σχισμές και εύκολα ξεκόβονται και κατά καιρούς έχουν γίνει πολλά δυστυχήματα, αλλά υπάρχει αδελφέ και άλλος κίνδυνος εξ ίσου μεγάλος, διότι με τον ήλιο ζεσταίνονται και βγαίνουν φαρμακερά φίδια από τις πέτρες και ο σατανάς ζητεί να βρει τέτοιες ευκαιρίες, να πάθει δυστύχημα ο Μοναχός και να κολασθεί, Γι’ αυτό και οι άγιοι Πατέρες, με επιτίμια απαγορεύουν να μαζεύουμε αμάραντα και σαλιγκάρια. Μην ξεφεύγετε από την υπακοή των αγίων Πατέρων, που θα σας χαρίσει ταπείνωση, κι εκείνη με τη σειρά της θα σας εξασφαλίσει τη σωτηρία και την αιώνια ζωή».

Ο αδελφός Δανιήλ, ζήτησε να μάθει το όνομα, του σεβάσμιου εκείνου Γέροντα και Ασκητή, και πόσα χρόνια έχει που ασκητεύει στα μέρη εκείνα, αλλά ο Ασκητής έφυγε ανατολικά και χάθηκε στα βράχια, χωρίς να δώσει καμιά απόκριση, στα ερωτήματα του πατρός Δανιήλ, το μόνο που άκουσε ότι είπε, είναι: «Συγχώρεσέ με αδελφέ Δανιήλ, και παρακάλει τον Κύριο να με ελεήσει» και μόλις είπε αυτά έγινε άφαντος.

Το δε θαυμαστό και περίεργο είναι ότι χωρίς να ξέρει ποιος είναι, κάλεσε τον αδελφό Δανιήλ με το όνομά του, χωρίς να τον ξέρει ή να τον είχε ιδεί άλλη φορά.

Αυτό και μόνον πείθει ημάς πώς ό Γέροντας αυτός ήταν θεοφόρος με διορατικό και προορατικό χάρισμα, αλλά αποφεύγοντας τη δόξα των ανθρώπων, δια της ταπεινώσεως, ομολόγησε τον εαυτό του αμαρτωλό, για να δώσει υπόδειγμα και δίδαγμα στον αδελφό, πώς και τί πρέπει να φρονούμε για τον εαυτό μας, για να τύχομε και εμείς του ελέους του Θεού και να βρούμε ψυχική σωτηρία, όπως και αυτός ασφαλώς θα ήταν Ελεημένος παρά Κυρίου και άγιος Μοναχός ή και Ιερομόναχος, εφόσον ευλόγησε τον αδελφό Δανιήλ και σταυροειδώς την οικουμένη όλη στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

Πολλές φορές, ο Π. Δανιήλ, πήγε στα μέρη εκείνα, αλλά δεν συνάντησε άλλη φορά το Γέροντα εκείνον!