Μιά περίεργη δίκη!

Πρὶν ἀπὸ μερικὰ χρόνια, ἔγινε στὴν Βενετία μία παράξενη δίκη. Δικάζονταν οἱ ἥρωες τὸν γνωστοῦ παραμυθιοῦ τῆς Κοκκινοσκουφίτσας. Στὴν δίκη αὐτὴ τελικὰ ἀθωώθηκε ὁ λύκος! καὶ καταδικάστηκε!! Η “κοκκινοσκουφίτσα”  στράφηκε ἐναντίον τοῦ “λύκου” χωρὶς νὰ ἔχει στοιχεῖα ἐναντίον του.

Ἔξω, ὅμως, ἀπὸ τὸ δικαστήριο οἱ γυναικεῖες ὀργανώσεις μοίραζαν προκηρύξεις, ποὺ μιλοῦσαν γιὰ 20.000 βιασμοὺς ἀνηλίκων τὸν χρόνο· καὶ γιὰ ἑκατοντάδες ἀνυπεράσπιστα παιδιὰ – θύματα τῶν ἐνστίκτων καὶ τῆς βίας. Αἰτία τοῦ κακοῦ, οἱ γυναῖκες αὐτὲς ἐκήρυτταν ὄχι τὸν «λύκο», οὔτε τὰ παραμύθια, ἀλλὰ τὰ περιοδικά, τὶς ἐφημερίδες καὶ τὴν τηλεόραση ποὺ διδάσκουν καὶ ἐθίζουν τὸν ἄνθρωπο στὴ βία.

Κάποια προκήρυξη μιλοῦσε γιὰ ἕνα ἑπτάχρονο (ναί, ἑπτάχρονο) κοριτσάκι—πόρνη ἀπὸ τὴν Ὁλλανδία, ποὺ πέθανε στὸ Ἄμστερνταμ ἀπὸ ὑπερβολικὴ δόση ἡρωίνης. Καὶ γιὰ τὴ μητέρα της, ποὺ τὰ «νοίκιαζε» σὲ … ἀξιοπρεπὴ νεαρὰ ἄτομα, ἀγνοώντας (εἶπε!) ὅτι «θὰ τῆς ἔδιναν καὶ ναρκωτικά»…
 
 Ψυχολόγοι καὶ παιδαγωγοί, σήμερα συμφωνοῦν ὅτι τὰ παιδιὰ στὴν ἐποχὴ μας ξέρουν ποιὸς εἶναι «ὁ κακὸς λύκος». Αὐτοὶ ποὺ δὲν τὸ ξέρουν – καὶ πρέπει νὰ τὸ μάθουν – εἶναι οἱ μεγάλοι!

Πρέπει κάποτε οἱ μεγάλοι νὰ πάψουν νὰ ζοῦν μὲ τὰ παραμύθια τῆς «φιλελεύθερης»-χωρὶς θεὸ-παιδαγωγικῆς, ἡ ὁποία τελικὰ ὑποδουλώνει τὰ παιδιὰ στὰ πάθη, στὰ ὁποῖα ἤδη ἔχουν ὑποδουλωθῆ οἱ γονεῖς τους.

Ὁ μακαριστὸς Γέροντας Παΐσιος ἔλεγε πολὺ χαρακτηριστικά: «Τὰ παιδιὰ παίρνουν τὰ πρῶτα πνευματικὰ κρυολογήματα ἀπὸ τὰ ἀνοικτὰ παράθυρα τῶν αἰσθήσεων τῶν γονέων. Περισσότερο τὰ κρυολογεῖ ἡ μητέρα, ὅταν δὲν εἶναι ντυμένη μὲ τὴν σεμνότητα, καὶ προσπαθεῖ ἀκόμη νὰ «μαδάη» καὶ τὰ παιδιά της. Τὰ «πουλάκια» προστατεύονται ἀπὸ τὴν φιλόστοργη μάνα, ποὺ ἔχει φτερὰ σεμνότητας, καὶ τὰ θερμαίνει μὲ τὴν εὐλάβεια καὶ τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ. Ὅταν ὅμως εἶναι «μαδημένη», τὰ ξεπαγιάζει.»
 
Μερικὲς φορὲς – ὅσο καὶ νὰ φαίνεται παράξενο – μπορεῖ νὰ εἶναι «μαδημένοι» ὁ πάππους καὶ ἡ γιαγιά! Μὴ ξεχνᾶμε ὅτι καὶ ὁ λύκος τοῦ παραμυθιοῦ, γιὰ νὰ πλησιάσει καὶ νὰ ἐπιτεθῆ στὴν Κοκκινοσκουφίτσα, μασκαρεύτηκε σὲ … γιαγιά της.

Ὁ γνωστὸς στυλοβάτης τῆς σύγχρονης ἀθεΐας Ζὰν Πὼλ Σάρτρ ἐξομολογεῖται στὸ αὐτοβιογραφικό του ἔργο οἱ «ΛΕΞΕΙΣ» ὅτι τὴν ἀπιστία του τὴν ὀφείλει κυρίως στὴν θρησκευτικὴ ἀδιαφορία τοῦ παπποῦ του καὶ τῆς γιαγιᾶς του !… Καὶ συνεχίζει ὁ Σάρτρ τὴν ἀποκάλυψή τοῦ …«λύκου» ποὺ τὸν «ἔφαγε», καταγγέλλοντας ὡς «μαδημένους» ὄχι μόνο τοὺς θρησκευτικὰ ἀδιάφορους, (ἢ τοὺς μαχητικὰ ἄθεους), ἀλλὰ καὶ τοὺς βολεμένους σὲ ἕνα «νερόβραστο χριστιανισμό».

Λέει χαρακτηριστικά: «Ἡ οἰκογένειά μου ἐπηρεάσθηκε ἀπὸ τὸ ἀθεϊστικὸ ρεῦμα ποὺ – ξεκινώντας ἀπὸ τὸν Βολταϊρο – κατάφερε νὰ ξεριζώσει τὴν χριστιανικὴ πίστη ἀπὸ τοὺς περισσότερους μεγαλοαστούς. Ἔστω κι ἂν μερικοί τῆς «καλῆς κοινωνίας» ἔλεγαν ὅτι πίστευαν, στὴν πραγματικότητα «πίστευαν» μόνο στὰ λόγια· πίστευαν ἐπιφανειακά. Ἁπλῶς εἶχαν καταφέρει νὰ φτιάξουν μία θρησκεία, ποὺ νὰ ἀνέχεται τὰ πάντα»!
Μὲ ἀλλὰ λόγια ἔκοψαν τὸν Θεὸ καὶ τὸ θέλημά Του στὰ «μέτρα» τους!!!

Πηγή