Συνέντευξη του Σεβασμιωτάτου στο περιοδικό “Έξοδος”

Συνέντευξη στο Περιοδικό “Έξοδος” παραχώρησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. ΚΟΣΜΑΣ.

Το κείμενο της συνεντεύξεως είναι το ακόλουθο:

Ερώτηση

Σεβασμιώτατε οι σημερινές δύσκολες συνθήκες που επικρατούν στη χώρα μας, έχουν προκαλέσει αναπόφευκτα, σοβαρά, κοινωνικά προβλήματα. Η Εκκλησία πως και που μπορεί να παρέμβει σε αυτά;

Απάντηση

Νομίζω ότι πρώτα οφείλουμε να ερευνήσουμε το πως δημιουργήθηκαν οι σημερινές δύσκολες συνθήκες στη χώρα μας. Δυσκολίες πάντα υπήρχαν ανάμεσά μας. Σήμερα υπάρχουν κάποιες ιδιαίτερες δυσκολίες οι οποίες μας ανησυχούν περισσότερο π.χ. άγχος άμετρο, αγωνία, ανησυχία, αβεβαιότητα για το μέλλον, μίση, έχθρες, επαναστατικές ενέργειες, εγκληματικότητα και μάλιστα νεανική, ναρκωτικά και τελευταία η πολυσυζητημένη οικονομική κρίσι.

Τις δύσκολες αυτές συνθήκες τις δημιούργησαν όχι τόσο αντικειμενικές, όσο υποκειμενικές αιτίες.

Οφείλουμε να το ομολογήσουμε, ότι τα καλά έργα και η αληθινή πρόοδος επιτυγχάνονται όταν ο έσω άνθρωπος είναι φωτισμένος, υγιής, αναγεννημένος, όταν είναι πληρωμένος από Άγιο Πνεύμα.

Εμείς αφήσαμε έρημο τον έσω άνθρωπο. Δώσαμε την προσοχή μας και την φροντίδα μας στον εξωτερικό, στον σωματικό εαυτό μας, φροντίσαμε να ικανοποιήσουμε τις σωματικές ανάγκες και μάλιστα τις αδυναμίες μόνον, αφήσαμε έρημο τον ψυχικό μας κόσμο από φως και χάρι Θεού, από αρετές, τον παραδώσαμε στα πάθη και δημιουργήσαμε τα επιζήμια και φθοροποιά προβλήματα.

Από τις σύγχρονες δύσκολες συνθήκες και τα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα μόνο η Εκκλησία μας μπορεί να μας ελευθερώση.

Αρκεί να θελήση ο κάθε άνθρωπος να δεχθή το Ευαγγέλιο του Χριστού μας στη ζωή του, «τα ιερά γράμματα τα δυνάμενα σοφίσαι εις σωτηρίαν», αρκεί να θελήση να ζήση τη γνήσια αληθινή ζωή, την λατρευτική και μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας μας, η οποία αναγεννά, ζωογονεί τον άνθρωπο και η οποία και εγκληματίες ακόμη ανέδειξε Αγίους.

Κάποτε οφείλομε να σταματήσουμε τον στρουθοκαμηλισμό και να πιστέψουμε λόγοις και έργοις ότι, όταν ο Χριστός έλθη στην καρδιά μας, τότε όλες οι δύσκολες συνθήκες θα αντιμετωπιστούν δημιουργικά και σωτήρια, ο πόνος θα απαλυνθή, η ειρήνη και η γαλήνη θα έλθουν στη ζωή μας.

Ερώτηση

Ένα μεγάλο και ενεργό κομμάτι της κοινωνίας μας, όπως είναι οι νέοι σήμερα βιώνουν πολυδιάστατα αδιέξοδα, αμφισβητήσεις και επιφύλαξη. Υπάρχει τρόπος διεξόδου; Τι πιστεύετε ότι λείπει από τη νεολαία μας; Το κίνητρο η η ελπίδα;

Απάντηση

Όπως λέτε, οι νέοι μας πάντοτε και σήμερα, είναι ένα μεγάλο και ενεργό κομμάτι της κοινωνίας μας. Θα προσθέσω ότι είναι το καλύτερο κομμάτι της κοινωνίας, το μέλλον της, η ελπίδα της, η απαντοχή της. Πολύ σωστά πάλι λέτε ότι ζουν πολυδιάστατα αδιέξοδα. Σήμερα η νεότης μας ζη μέσα σε μεγαλύτερη ευμάρεια, σε άνεση, έχει δυνατότητα επικοινωνίας, δυνατότητα προόδου και εξελίξεως μεγαλυτέρα από προηγούμενες εποχές.

Γιατί να υπάρχουν και μάλιστα πολυδιάστατα αδιέξοδα; Γιατί να υπάρχουν αμφισβητήσεις, επιφυλάξεις και επαναστάσεις από τους νέους;

Πιστεύω για την κατάστασι αυτή στη νεότητά μας δεν ευθύνονται οι νέοι μας, αλλά εμείς οι μεγαλύτεροι στην ηλικία, κληρικοί, εκπαιδευτικοί και κυρίως οι γονείς.

Μεγαλώνουμε τα παιδιά μας μόνο σαν σωματικούς οργανισμούς.

Τα μάθαμε να τρώνε, να πίνουν, να απολαμβάνουν, να ικανοποιούν την εγωπάθειά τους, τις αδυναμίες τους, συγχωρέστε με, και την ενστικτώδη ζωή τους.

Τα βλέπουμε περισσότερο σαν μηχανές που περιμένουμε να παράγουν έργο και οικονομικό κέρδος, παρά σαν ψυχοσωματικές οντότητες, σαν εικόνες Θεού, σαν προσωπικότητες με αρετές, με ιδανικά, αξίες, με στόχο την πνευματική καλλιέργειά τους, τον αγιασμό τους, την κατάκτησι της αιωνιότητος.

Τα παιδιά μας καλομαθημένα, χωρίς κόπο, εργασία και άσκησι, κενά από ιδανικά και αξίες με την παραμικρή δυσκολία αδυνατούν να αγωνισθούν, έρχονται σε αδιέξοδο, αποθαρρύνονται, χάνουν τα πάντα.

Πιστεύω, γιατί το έζησα τόσα χρόνια διακονώντας τη νεότητα, πως αν συνδέσουμε προσωπικά και συνειδητά το νέο με τον Χριστό μας και την αγωνιστική χριστιανική ζωή, τότε ο νέος θα πληρωθή από πνευματικό περιεχόμενο, θα αποκτήση πίστι στις αιώνιες αξίες και τα ιδανικά, θα βρη σκοπό και στόχο αλάθητο στη ζωή του, θα ευτυχή πραγματικά αγωνιζόμενος. Θα αποκτήση όχι απλώς ελπίδα, αλλά και πίστη ακράδαντη και χαροποιό.

Ερώτηση

Από την αρχή του ποιμαντορικού σας έργου στην Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας αναλάβετε πρωτοβουλίες ενημέρωσης, αλλά και στήριξης ευαίσθητων ομάδων πληθυσμού. Υπάρχει ανταπόκριση σε αυτές τις πρωτοβουλίες;

Απάντηση

Με τη χάρι του Θεού μας, από τη στιγμή που ανέλαβα την υπεύθυνη διαποίμανσι της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας μεταξύ των πρώτων μελημάτων έθεσα, όπως λέτε και εσείς, την ενημέρωσι και στήριξι ευαισθήτων ομάδων, του πληρώματος της τοπικής Εκκλησίας.

Υπάρχουν πολλοί δοκιμασμένοι άνθρωποι. Υπάρχουν συνάνθρωποί μας με ευαίσθητες καταστάσεις υγείας και διαβιώσεως, και χρήζουν ιδιαιτέρας φροντίδος.

Η τοπική μας Εκκλησία, μητέρα όλων αδιακρίτως των αδελφών μας, οφείλει να είναι κοντά, ιδιαιτέρως στα προβλήματά τους.

Δοξάζω τον Θεό μας γιατί υπάρχουν συνεργάτες αγάπης και θυσίας, οι οποίοι αναλώνονται για να βοηθήσουν το έργο της Ιεράς Μητροπόλεως στη διακονία των ευαισθήτων ομάδων. Τους ευχαριστώ όλους πολύ, που διακονούν στον ευλογημένο αυτό τομέα.

Επιτρέψτε μου να αναφέρω μερικές πλευρές της διακονίας μας ευαίσθητων ομάδων:

Ανακαινίσαμε τελείως και οργανώνουμε με σύγχρονο τρόπο λειτουργίας το Γηροκομείο μας στο Μεσολόγγι. Πενήντα γέροντες και γερόντισσες απολαμβάνουν την αγάπη, τη θαλπωρή, τη βοήθεια και την πνευματική ζωή στο Γηροκομείο μας.

Ανακαινίσαμε τις κατασκηνώσεις μας στη Ρίζα Αντιρρίου και φιλοξενούνται κάθε καλοκαίρι εξακόσιοι πενήντα και περισσότεροι νέοι και νέες σε ξεχωριστές περιόδους.

Λειτουργεί ο φιλανθρωπικός σύλλογος «Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων» στο Μεσολόγγι, τα μέλη του οποίου είναι κοντά στον ασθενή, τον φιλάσθενο, τον πτωχό, τον δοκιμασμένο, τον εγκαταλελειμμένο, τον εξαρτημένο από διάφορες δεσμεύσεις.

Λειτουργεί το Γραφείο Γυναικείων Θεμάτων στο Αγρίνιο στο οποίο βρίσκουν καταφύγιο και δύναμι, βοήθεια και προστασία δοκιμασμένες γυναίκες.

Λειτουργεί ακόμη ο Οργανισμός Προλήψεως Υγείας «Άγιος Λουκάς Κριμαίας», ο οποίος με τη συνεργασία μάλιστα δικτύων με σχετικές αρμοδιότητες προσφέρει πολλά στον τομέα των νέων με εξαρτήσεις και διαταραγμένη ζωή και συμπεριφορά.

Να προσθέσω ακόμη και τη λειτουργία της Σχολής Γονέων της Ιεράς Μητροπόλεως στο Μεσολόγγι, στο Αγρίνιο, αλλά και σε άλλα μικρότερα κέντρα της περιοχής μας, η οποία προσφέρει με την ζωντανή παρουσία της πολλά, στον ευαίσθητο χώρο της οικογενείας σήμερα.

Ακόμη να αναφέρω ότι ετοιμάζουμε την ανέγερσι Στέγης δια βίου διαμονής και μάθησης παιδιών με αυτιστικά προβλήματα. Ένα έργο που θα παρηγορήση πολύ την ευαίσθητη αυτή ομάδα.

Μας ενθουσιάζει και μας δίνει δύναμι η ανταπόκρισι των χριστιανών μας. Σε οποιαδήποτε προσπάθειά μας, μας συμπαραστέκουν και με ολοπρόθυμη διάθεσι σπεύδουν να συναγωνισθούν στην προσπάθεια στηρίξεως και ενισχύσεως των ευαισθήτων ομάδων.

Ερώτηση

Πριν από λίγες ημέρες πραγματοποιήθηκε στο Μεσολόγγι μια εκδήλωση που ίσως αποτελεί τον προάγγελο πολύ σοβαρότερων κοινωνικών προβλημάτων που θα προκύψουν στο σύντομο μέλλον. Έχοντας ως αντικείμενό της την αυτοκτονία και τα αίτια που οδηγούν σ’ αυτή, διακεκριμένοι επιστήμονες στράφηκαν στην Εκκλησία καλώντας την να αναλάβει ενεργό ρόλο στον τομέα της πρόληψης. Μπορεί να γίνει αυτό και σε ποιό επίπεδο;

Απάντηση

Όπως λέτε πραγματοποιήθηκε στο Μεσολόγγι εκδήλωσι που αποτελεί προάγγελο πολύ σοβαρότερων κοινωνικών προβλημάτων που θα ανακύψουν στο μέλλον.

Ευνόητη είναι η απάντησή μας στο ερώτημα αυτό.

Μόνον όταν ο άνθρωπος γίνη αληθινό, συνειδητό, ενεργό μέλος της Εκκλησίας θα απομακρύνη τη σκέψι του από την αυτοκαταστροφή.

Ο χριστιανός γνωρίζει ότι η ζωή είναι δώρο του Θεού και ότι κύριος της ζωής και του θανάτου είναι ο Τριαδικός Θεός μας. Ακόμη γνωρίζει και πιστεύει ο αληθινός χριστιανός, ότι το σώμα του είναι ναός Θεού, μέλος του μυστικού σώματος της Εκκλησίας, και το φροντίζει, το περιποιείται, το προφυλάσσει από κινδύνους, από φθορά και καταστροφή. Δεν το παραμελεί, δεν το εκθέτει σε κίνδυνο και αυτοκαταστροφή.

Έπειτα δεν έχει ο χριστιανός κενό και αδιέξοδο στη ζωή του, αλλά πίστι, ελπίδα, αισιοδοξία, γενναιότητα.

Ο χριστιανός ποτέ δεν απελπίζεται, ούτε μπροστά στο θάνατο, αλλά αναφωνεί: «Εν τω Θεώ ποιήσωμεν δύναμιν» και «Πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντι με Χριστώ».

Όλα αυτά μας υπογραμμίζουν πως αν όλοι μας κάνουμε συνειδητά μέλη της Εκκλησίας μας τους συνανθρώπους μας και μάλιστα τους νέους, όταν τους βοηθήσουμε να στερεώσουν μέσα τους την πίστι στον Παντοδύναμο Θεό, όταν όλοι οι άνθρωποι γνωρίζουν και πιστεύουν ότι έχουν Πατέρα στοργικό και φιλάνθρωπο κοντά τους, τότε όχι μόνο δεν θα στραφούν στην αυτοχειρία, αλλά θα αντιμετωπίζουν την κάθε δυσκολία, όσο φοβερή κι αν είναι, με υπομονή, ελπίδα και γενναίο φρόνημα.

Ερώτηση

Το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει γίνει λόγος πολύς για την ανάγκη η όχι ανέγερσης σημείων λατρείας άλλων θρησκειών στην Ελλάδα, με ένα κομμάτι της κοινωνίας να αντιδρά σ’ αυτή την προοπτική. Πιστεύετε πως είναι ώριμες οι συνθήκες να γίνει αυτό;

Απάντηση

Μέσα σε μία ορθόδοξη Ελλάδα, σε μια χώρα ηρώων και μαρτύρων, σε έναν τόπο αιματοβαμμένο από τις επιθέσεις και τα εγκλήματα τόσων επιδρομέων νομίζω πως είναι ανάγκη να το σκεφθούμε πολύ, αν πρέπει να στηθούν τεμένη αλλοτρίων θρησκευμάτων. Εδώ υψώνεται ο Σταύρος, το αιώνιο σύμβολο της νίκης και του θριάμβου. Εδώ στήνονται θυσιαστήρια ορθοδόξων Ναών, εδώ υπάρχει η αποκάλυφθείσα Ορθόδοξη αλήθεια, εδώ υπάρχει λαός πιστός και ευσεβής. Εδώ τόσοι νεομάρτυρες υπενθυμίζουν τους εχθρούς της πίστεως του Χριστού μας.

Κάθε παρουσία άλλου θρησκεύματος θα προκαλεί, θα σκανδαλίζη, θα επηρεάζη, θα κλονίζη ακόμη την πίστη των αδυνάτων. Το θέλουμε αυτό;

Οι οπαδοί των άλλων θρησκευμάτων πρέπει να βλέπουν το Σταυρό για να διδάσκονται και αυτοί και να συνειδητοποιούν ότι εδώ στην Ορθοδοξία βρίσκεται η σώζουσα αλήθεια.

Νομίζω, πως σε πολλές ισλαμικές χώρες δεν δέχονται ούτε το σημείο του Σταυρού να κάνουν οι ορθόδοξοι.Πως εμείς θα στήσουμε τεμένη τους ανάμεσα σε χριστιανούς που λατρεύουν τον Αναστάντα Κύριο και Λυτρωτή μας, τον μόνο Θεό;

Δεν μπορούμε, νομίζω, να μιλάμε για ώριμες η όχι συνθήκες. Ας αφήσουν την ορθόδοξο Ελλάδα να λατρεύη ελεύθερα και ανεμπόδιστα τον Τριαδικό Θεό μας, τον μόνο Θεό και Σωτήρα μας.

Με όλα αυτά δεν αρνούμαστε το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να λατρεύη ότι επιθυμεί.

Νομίζω όμως ότι είναι ασέβεια εκ μέρους μας και προσβολή του Τριαδικού μας Θεού να ανεγείρουμε εμείς οι Ορθόδοξοι αλλοθρήσκων τεμένη.

Ερώτηση

Η «κάρτα του πολίτη» έχει ξεσηκώσει από την άλλη πλευρά πλήθος αντιδράσεων από κοινωνικούς αλλά και εκκλησιαστικούς εκπροσώπους. Ποιά η θέση σας σε αυτή την «καινοτομία» που γίνεται προσπάθεια να εισαχθεί στη ζωή όλων μας αλλάζοντας αναπόφευκτα την καθημερινή ζωή;

Απάντηση

Πολύς θόρυβος τελευταία γίνεται για την «κάρτα του πολίτη». Μόλις προ ημερών ανήρτησε στο διαδίκτυο το Υπουργείο Εσωτερικών διαβούλευσι σχετική με την «κάρτα του πολίτη» και ζήτησε τις γνώμες των πολιτών.

Είναι ένα μεγάλο θέμα, το οποίο θέλει πολλή ανάπτυξι. Απλώς εδώ να πούμε ότι η «κάρτα του πολίτη» θα συνδέεται με πλήθος αρχείων τα οποία αφορούν καθένα από μας, άρα θα υπάρξη ενοποίησι αυτών η τουλάχιστον συσχετισμός των στοιχείων τους.

Έπειτα θα φέρει ηλεκτρονικό εξοπλισμό ο οποίος στην Ελληνική έχει αποδοθεί με τον όρο πλινθίο και είναι το γνωστό μικροτσίπ.

Η «κάρτα του πολίτη» με όλες βέβαια τις ενσωματωμένες κάρτες θα είναι μία σκλαβιά για τον κάθε άνθρωπο, ο οποίος θα παρακολουθείται, θα ελέγχεται και θα χάση την ελευθερία του.

Η τεχνολογία του μικροτσίπ συνεπάγεται την καταστρατήγησι της ιδιωτικότητος, τον ασφυκτικό έλεγχό της και επομένως την προσβολή του ανθρωπίνου προσώπου, κατά την θεολογική έννοια, αφού ο άνθρωπος καταλήγει να ταυτίζεται με νούμερο.

Η «κάρτα του πολίτη» θα καταργήση το αυτεξούσιό του ανθρώπου.

Για όλους αυτούς τους λόγους αντιτιθέμεθα, όπως αντιτιθέμεθα και στην ενοποίησι των αρχείων που υπάρχουν για κάθε πολίτη.

Ερώτηση

Η Αιτωλοακαρνανία είναι ένας μεγάλος νομός με μεγάλα κοινωνικά και άλλα προβλήματα. Πόσο δύσκολο είναι το έργο σας;

Απάντηση

Όπως λέτε η Αιτωλοακαρνανία είναι ένας μεγάλος νομός και η Ιερά Μητρόπολίς μας είναι μεγάλη. Πράγματι έχει μεγάλα κοινωνικά και άλλα προβλήματα.

Οφείλω όμως να ομολογήσω ότι έχει έναν θαυμάσιο, πιστό λαό. Δόξα τω Θεώ έχουμε καλούς, συνειδητούς κληρικούς αλλά και ευσεβείς συνανθρώπους οι οποίοι πιστεύουν, σέβονται και αγαπούν την Εκκλησία μας και τους κληρικούς μας.

Ο Επίσκοπος οφείλει να διακονή, να υπηρετή, να θυσιάζεται κάθε μέρα γι’ αυτόν τον ευλογημένο λαό, για την αγωνιστική μας νεότητα.

Και ως Ιεροκήρυξ, αλλά και τώρα ως Επίσκοπος, δεν ζήτησα, ούτε θα ζητήσω απολύτως τίποτε το υλικό. Ένα ζήτησα και ζητάω από τους αδελφούς χριστιανούς μας. Να πιστεύσουν, να αγαπήσουν και να υπακούσουν το θέλημα του Χριστού μας.

Το έργο μου δεν είναι δύσκολο και δεν θα είναι δύσκολο, όταν οι χριστιανοί μας ζουν το θέλημα του Χριστού. Τα προβλήματα όλα τα αντιμετωπίζη ο καθένας νικηφόρα, όταν ζη τη ζωή του Χριστού.

Τα προβλήματα, όποια και αν είναι, δεν δυσκολεύουν τον Επίσκοπο, ο οποίος οφείλει να είναι κοντά ημέρα και νύκτα στους συνανθρώπους μας. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους κατοίκους της Ιεράς Μητροπόλεώς μας γιατί μου δίνουν δύναμι και κουράγιο με την ευσέβειά τους και την αγάπη τους στην Εκκλησία.

Όλοι μαζί θα προχωρήσουμε με τη χάρι του Θεού μας για να απλωθή παντού το φως του Χριστού μας, για να γίνη πραγματικότης ο αγιασμός μας.

Ερώτηση

Θα θέλαμε την συμβουλή η παραίνεσή σας ενόψει εισόδου μας σε εποχές όπου κατά γενική ομολογία, οι αξίες όπως τις ξέραμε μέχρι σήμερα, θα κριθούν και μάλιστα έντονα.

Απάντηση

Έχουμε ήδη εισέλθη σε εποχή κατά την οποία προσπαθούν πολλοί να απομακρύνουν από την καρδιά μας και τη ζωή μας αξίες και ιδανικά αιώνια.

Βρισκόμαστε σε εποχή, που όχι μόνο τις αξίες αλλά και τον Σωτήρα και Λυτρωτή μας, τον Σαρκωθέντα Θεό μας, τον Χριστό μας αγωνίζονται πολλοί να ξεριζώσουν από τις καρδιές μας και μάλιστα των νέων και νεανίδων, των παιδιών μας.

Είναι ένα μεγάλο πάλι θέμα αυτό που θέλει μεγάλη συζήτησι και μελέτη.

Απλώς θα ήθελα να πω ότι είναι φοβερό αλήθειες και αξίες που μας ελευθέρωσαν από τη σκλαβιά, μας ανέδειξαν, μας διετήρησαν σαν έθνος, να τις λησμονούμε, να τις περιφρονούμε, να αγωνιζόμαστε να τις απομακρύνουμε. Για παράδειγμα, η πίστι στην Ορθοδοξία μας και στην Ελλάδα μας, πρέπει να διατηρηθούν απρόσβλητες.

Σε όποιες εποχές κι αν εισέλθουμε, τον Χριστό και την Πατρίδα δεν πρέπει να τα κρίνουμε.

Ο Χριστός είναι ο Θεός μας και η Ελλάδα, η Πατρίδα των μαρτύρων και των ηρώων, η Πατρίδα μας. Αντί να κρίνουμε, να γνωρίσουμε καλά την ορθόδοξη πίστι μας, να την ζήσουμε, να γνωρίσουμε την γνήσια και ανόθευτη Ελληνική μας Ιστορία, να γνωρίσουμε τις αξίες που έθρεψαν και εγαλούχησαν γενεές γενεών των προγόνων μας, των πατέρων μας και να μεταλαμπαδεύσουμε τις αιώνιες αξίες στα παιδιά μας για να περισώσουμε το έθνος μας.

Μην επηρεαζόμαστε από αλλότριες φωνές. Δεν μας σώζει κανείς παρά μόνον ο Τριαδικός Θεός μας, η Ορθοδοξία μας και ο προσωπικός μας γνήσιος αγώνας. Έτσι σωθήκαμε τόσους αιώνες, έτσι και τώρα. Καλά και Άγια Χριστούγεννα.

Πηγή: http://kosmasaitolos.blogspot.com/2010/12/blog-post_29.html